Verlamming door teken bij honden – Symptomen, preventie en behandeling

Tekenverlamming (TP) is een zeldzame, door teken overgebrachte, niet-infectieuze, slappe, oplopende verlamming die wereldwijd voorkomt bij huisdieren, wilde dieren en mensen. Deze wordt veroorzaakt door een immuunreactie bij honden die worden blootgesteld aan een neurotoxine dat wordt afgegeven door speekselklieren tijdens een tekenbeet. De beet van toxine afscheidende Ixodidae teken veroorzaakt verlamming wanneer een teek zich gedurende meerdere dagen of langer heeft gevoed. Een enkele tekenbeet kan ook verlamming veroorzaken, vooral als de teek in de buurt van de wervelkolom of de achterkant van de schedel zit.

Er zijn bijna 43 soorten teken gedocumenteerd die tekenverlamming kunnen veroorzaken. De meest voorkomende soorten die in verband worden gebracht met tekenverlamming in Noord-Amerika zijn verwante Dermacentor-soorten en in andere gebieden de Amerikaanse hondenteek (Dermacentor variabilis) en de Rocky Mountain houtteek (Dermacentor Anderson). Er zijn ook andere teken zoals de Lone Star teek (Amblyomma americanum) en de zwartepootteek (Ixodes scapularis) die ook het meest met deze ziekte in verband worden gebracht. In Australië heerst de struikteek (Ixodes holocyclus). Een vrouwelijke teek produceert (na het paren en het voeden met bloed) alleen tijdens het voeden een speekselneurotoxine dat verlamming veroorzaakt.

De pathogenese van tekenverlamming is vergelijkbaar met het Landry- Guillain-Barre Syndroom (GBS) bij mensen. Het verschil is dat de CSF proteïne niveaus niet verhoogd zijn bij tekenverlamming. Bij honden vertonen de poten symptomen van zwakte die zich uitbreiden naar de armen en uiteindelijk naar de ademhalings- en staartspieren. Incoördinatie van de ledematen of ataxie van de gang kan een van de eerste tekenen zijn. Wanneer de ademhalingsspieren zwak zijn, kan dit worden vastgesteld door een verminderde geforceerde vitale capaciteit en een snelle oppervlakkige ademhaling.

Ixodes soorten vrouwelijke teken na 4-7 dagen van tekenaanhechting, paring en bloedvoeding. De gravid vrouwelijke teken laten het neurotoxine (holocyclotoxine) vrij dat wordt geproduceerd in de speekselklieren van de teek op de plaats van aanhechting. Het neurotoxine met temperatuurafhankelijke werking is een eiwit en het exacte werkingsmechanisme van het toxine is nog niet vastgesteld. Sommige onderzoekers speculeren dat het toxine de presynaptische excitatie-secretiekoppeling verstoort of dat het calcium in de motorische zenuwuiteinden minder binnenkomt, waardoor de afgifte van acetylcholine aan de motorische eindplaat afneemt.

Ondertussen suggereren de neuro elektrofysiologische studies van neurotoxische verlamming bij Dermacentor teken dat de natriumbeweging door axonale membranen wordt belemmerd bij de Knooppunten van Ranvier, waardoor de neuromusculaire transmissie ongehinderd blijft.

• Verminderde reflexen en kracht van de gezichtsspieren
• De achterste ledematen – stijgende slappe verlamming begint
• Gezichts- en strottenhoofdzwakte
• Stoornis in stemgeluid of dysfonie
• Afname van spiermassa
• Gedeeltelijk verlies van spierbewegingen (parese)/ Compleet verlies van spierbewegingen (verlamming)
• Verstikking/ moeizame ademhaling
• Vergrote pupillen
• Onvermogen om goed te lopen of te staan/Vallen

• Er is geen specifieke behandeling voor tekenverlamming, maar het kan worden behandeld om de symptomen te verlichten.
• Het behandelingsprotocol bestaat uit een antibioticakuur, pijnstillers, ontstekingsremmers en ondersteunende zorg zoals IV-vloeistoffen en ijzersupplementen.
• Tetracycline, doxycycline, fluoroquinolonen (trovafloxacine, enrofloxacine) en chlooramfenicol.
• Doxycycline is het middel bij uitstek (2-5 mg/pond lichaamsgewicht/dag, PO of IV). De meeste honden reageren binnen 12 tot 24 uur na de eerste dosis doxycycline.
• Ontstekingsremmers en pijnstillers kunnen nodig zijn bij gewrichtspijn.
• Immunosuppressieve of ontstekingsremmende medicijnen

Om in de eerste plaats zenuwaandoeningen te voorkomen, moet het optimaliseren van het zenuwstelsel van uw huisdier de hoogste prioriteit hebben.

Dieet: Gezonde, voedzame voeding samengesteld voor de grootte en levensstijl van de hond

Supplementen: Spier en Zenuw supplementen

• In de herfst en de lente zijn teken het meest actief. Aanhoudende tekenpreventie wordt aanbevolen in de gebieden waar veel teken voorkomen.
• Er zijn verschillende soorten tekenhalsbanden, orale medicijnen en topische behandelingen verkrijgbaar; vraag uw dierenarts wat het beste is voor uw hond.
• Hotspots voor teken zijn schaduwrijke en vochtige gebieden, struiken, gebieden met hoog gras, houtstapels en bladafval. Bestrijd uw hoek door het wieden, maaien of trimmen van de struiken in de buurt van uw huis, en het onderhouden van het gazon wordt altijd aanbevolen.
• Voor een aanzienlijke tekenplaag in uw achtertuin gebruikt u tuinbehandelingen zoals milieuveilige afschrikmiddelen en tekensprays.
• Laat uw huisdier nooit vrij rondlopen in gebieden die vermoedelijk met teken besmet zijn, zoals plaatsen met veel bladafval en met gras begroeide bospaden.

Er is geen rasgebondenheid. Het komt echter het meest voor bij honden in Noord-Amerika, de Pacific Northwest, de Rocky Mountain States, het zuidoosten van de VS, Europa, Zuid-Afrika en Australië.

1. Oorzaken:

Honden komen voor in Noord-Amerika, de Pacific Northwest, de Rocky Mountain States, het zuidoosten van de VS, Europa, Zuid-Afrika en Australië.

2. Sterfte:

Bij een vroege diagnose heeft tekenverlamming een uitstekende overlevingskans van 95% met de juiste behandeling. Wanneer de hond complicaties ontwikkelt en de gezondheid verslechtert waardoor beademing nodig is, daalt de overlevingskans tot 50%.

3. Diagnose:

• Een volledig bloedbeeld (CBC), chemisch profiel…
• Zenuw- en spierbiopsie
• Lumbaalpunctie (ruggeprik)
• CT-scan en MRI
• Zenuwgeleidingsonderzoeken en elektromyografie (EMG)

4. Differentiële diagnose:

5. Prognose:

Tekenverlamming kan zeer mild tot ernstig zijn. De prognose is meestal goed voor een volledig herstel, tenzij er andere ernstige gezondheidscomplicaties zijn, zoals de aanwezigheid van longontsteking of kanker.

Zelfs bij ernstig aangetaste honden geven een vroege diagnose en een goede behandeling uw huisdier een volledig herstel.

Neem meteen contact op met uw dierenarts als u een van de volgende zaken opmerkt:

• Verminderde reflexen en gezichtsspierkracht
• De achterste ledematen – stijgende slappe verlamming begint
• Gezichts- en strottenhoofdzwakte
• Stoornis in stemgeluiden of dysfonie

Te vermijden voedsel:

• harder vlees/vet voedsel/veel vezels
• knapperig of chewy of vettig, olieachtig, pittig voedsel
• Zuivelproducten zoals melk, yoghurt, enz.
• Geroosterde noten en broodproducten

Wat te voeren:

• Kleinere, frequentere maaltijden van gezond, voedzaam, calorierijk voedsel.
• Zorg voor licht verteerbare magere stukken vlees. Rundvlees, varkensvlees, vis en gevogelte (gekookt en ontdaan van overtollig vet)
• Vitamines: Broccoli, spruitjes, spinazie, boerenkool, papaja, aardbeien en ananas.
• Groene groenten: Bloemkool, kool, cantaloupe, spruitjes, spinazie, boerenkool en zilverbieten.
• Calciumrijke voedingsmiddelen en supplementen: groene bladgroenten, broccoli, witte bonen, zalm, sardientjes, enz.

Als de hond symptomen heeft, verschijnen deze meestal binnen een week of twee na de overdracht door een besmette teek. De symptomen van tekenverlamming moeten onmiddellijk worden behandeld, indien onbehandeld kan het fataal zijn voor honden, dus ga onmiddellijk naar uw dierenarts.