Terwijl ze langs de bosbessenvelden reed, zag Shena wat ze aanvankelijk dacht dat een zwarte zak afval was. Toen ze dichterbij kwam, realiseerde ze zich dat het eigenlijk een zwarte hond was die roerloos lag. Niet reagerend op Shena’s stem, lag de pup daar in duidelijke nood. Shena’s hart zonk toen ze het gewonde dier naderde en merkte haar gebroken been en de pijn op die ze had.
Vastbesloten om de hond te helpen, gebruikte Shena een riem van haar fanny pack om een geïmproviseerde sliplijn te maken. Ze sprak zachtjes tegen de hond, waardoor ze kon wennen aan haar aanwezigheid. Na ongeveer 30 tot 40 minuten kon ze de hond in haar busje krijgen. Shena was opgelucht dat de pup eindelijk de hulp zou krijgen die ze nodig had.
Shena belde haar baas bij de Regionale Dierenbescherming, waar ze werkt, om hen te laten weten dat ze een gewonde hond binnenbracht. Het personeel voerde een eerste onderzoek uit en ontdekte dat de hond geen microchip had. Shena besloot de hond mee naar huis te nemen. Twee dagen later onderging de pup een operatie aan haar been.
Tijdens het herstelproces ontdekte Shena dat de hond gevoelig was voor sedatie en een “papperige baby” werd die gewoon wilde worden vastgehouden en ingebakerd. Ze begon de pup Blueberry te noemen en de naam bleef hangen. In de loop van drie maanden genas Blueberry’s been en werd ze comfortabeler in haar nieuwe huis.
Shena introduceerde Blueberry langzaam aan haar andere honden en katten en de introducties verliepen soepel. Vooral een van haar katten was meteen dol op Blueberry, wreef tegen haar aan en zorgde ervoor dat ze zich welkom voelde. Hoewel Shena Blueberry aanvankelijk als een pleegdier beschouwde, werd al snel duidelijk dat het de bedoeling was dat ze permanent samen zouden zijn.
Ondanks de vreselijke ervaringen die Blueberry had meegemaakt, kwam ze naar voren als een liefdevolle en aanhankelijke hond. Shena is dankbaar voor de kans om Blueberry te redden en haar het mooie leven te geven dat ze verdient!