Die eenhoorn van een hond die helemaal niet verhaart, bestaat echt niet.
Een hond kan één of twee keer per jaar – of zelfs het hele jaar door – seizoensgebonden verharen. Maar er zijn honden die veel minder verharen dan andere. Hoeveel gemengde rassen verharen hangt af van de genetica.
Welke genen bepalen het verharen bij honden?
Dr. Jerold S. Bell, adjunct-professor genetica aan de Cummings School of Veterinary Medicine van de Tufts University, zegt dat er verschillende genen zijn die het verharen bij honden regelen, en dat ze op elkaar inwerken.
Als honden twee kopieën hebben van de sterk verharende variant van het MC5R-gen, verharen ze het meest. Honden met één high-shedding kopie en één low-shedding kopie zijn gematigde verharders, en honden met twee van de low-shedding genen zijn lage verharders. Hij zegt dat de meeste Poedels twee kopieën van de laag-beharende genen hebben.
Het RSPO2 inrichtingsgen (dat snorharen en wenkbrauwen dicteert) werkt samen met het MC5R gen. Dr. Bell zegt dat, omdat het inrichtingsgen dominant is, honden met één of twee kopieën inrichtingselementen hebben (langere snorharen en wenkbrauwen), en honden zonder kopieën gladde gezichten. En als een hond furnishings heeft, verhaart ze minder snel – vooral met één of twee kopieën van het MC5R-gen dat weinig verhaart.
Het KRT71-gen, dat krullende versus rechte vacht regelt, speelt ook een rol bij het verharen. Dr. Bell zegt dat krullend dominant is, dus het vereist slechts één kopie van het gen. Honden met een gekrulde vacht verharen meestal weinig. Bovendien zijn er andere genen – zoals FGF5 voor haarlengte – die ook het verharen beïnvloeden.
Honden die weinig verharen
Hoewel er geen echt niet verharende honden van gemengde rassen of raszuivere honden bestaan, zijn er wel honden die weinig verharen.
Dr. Bell zegt dat hondenrassen die van oudsher een vacht hebben, weinig verharen, en een gekrulde vacht zorgt ervoor dat ze nog minder verharen.
Laag verharende hondenrassen zijn onder andere:
- Poedels
- Bichon Frise´
- Havanezer
- Schnauzer
- Brusselse Griffon
- Portugese Waterhond
Als het gaat om honden van gemengde rassen, zegt Dr. Bell dat het afhangt van de genetica van de ouders, en er zijn geen garanties simpelweg gebaseerd op hondenras voor minder verharen.
“Geen enkele garantie voor weinig/geen verharing, omdat sommige Poedels – en andere gekrulde honden – slechts één kopie hebben van het furnish- of curly-gen,” zegt hij. “Slechts de helft van hun nakomelingen – wanneer ze gepaard gaan met een hond zonder het inrichtingsgen – zal een gekrulde, niet-/laag verharende vacht hebben.”
Dr. Jessica Hekman, een gedragsgeneticus in New Hampshire en oprichter van de Functional Dog Collaborative (FDC) zegt dat gemengde honden met enige Poedelafstamming veel of weinig verharen, afhankelijk van welke genversies ze hebben geërfd.
“In het algemeen produceren rassen die ‘inrichtingen’ hebben plus een lange vacht meestal honden die veel minder verharen dan anders,” zegt ze. “Er zijn geen echt niet verharende rassen. Haar gaat groeien en gaat er uiteindelijk af.”
Ze zegt dat veel fokkers meerdere generaties Oodles (Poedelmengsels) produceren waarin ze met behulp van genetische tests selecteren op de laagst mogelijke verharende vacht. Dr. Hekman zegt dat Poedels gemengd met Golden Retrievers honden voortbrengen die minder verharen dan Golden Retrievers alleen. Maar ze benadrukt dat het niet zozeer om het ras gaat als wel om de inrichting en langhaar genetica. Dus zelfs een Poedelmix kan sterk verharen, afhankelijk van de genetica.
Licht werpen op hondenbont
Of een hond veel of weinig verhaart, hangt meer af van de genetica dan van een specifiek hondenras. Een gemengd ras kan genen erven die resulteren in minder verharen – of juist meer verharen. Als u op zoek bent naar een hond die weinig verhaart, maak dan kennis met hondenfokkers die gespecialiseerd zijn in minder verharen. Of u kunt de kans wagen op een willekeurig gemengd ras, en misschien wint u wel de loterij van de minder verharende hond. Of niet.