- Maat: Medium
- Hoogte: 44-51 cm
- Gewicht: 20-27 kg
- Levensverwachting: 8-12 jaar
- Type vacht: Korthaar
- Kleuren: Alle kleuren behalve wit
- FCI-groep: Pinscher – Schnauzer – Molossian – Zwitserse Berghond en Veedrijvershond
De Shar-Pei komt oorspronkelijk uit China. Dit zeldzame hondenras met de huidplooien en de schelpvormige oren is nu ook in de westerse wereld bekend. Het door de FCI erkende hondenras is ingedeeld in groep 2. De kalme en wilskrachtige Shar-Pei houdt ervan om in een eigen gezin te leven.
Karakter en eigenschappen
Met een schofthoogte van 44 tot 51 cm behoort de Shar-Pei tot de middelgrote hondenrassen. Het lichaamsgewicht varieert tussen 20 en 27 kg. Teven kunnen een schofthoogte tot 48 cm bereiken.
De Chinese gerimpelde hond heeft op volwassen leeftijd talrijke rimpels in het hoofd en op de rug. De overgefokte vorm met extreme huidrimpels is niet gewenst als rasstandaard. Alleen de puppies moeten eerst in hun huid “groeien”. Dit betekent dat de jonge honden voornamelijk uit huidplooien bestaan.
Typisch voor dit ras zijn de kleine ogen en de schelpvormige oren. De zwart-blauwe tong is opvallend, vergelijkbaar met de Chow-Chow.
De korte en ruwe vacht heeft geen ondervacht. Zijn vachtkleur is altijd uniform. De Shar-Pei is er in verschillende kleuren, bijvoorbeeld zwart, crème, zand, lila of rood. Er zijn ook verschillende tinten bruin. De kleur wit wordt door de FCI niet toegestaan.
De gekrulde staart past bij het algemene uiterlijk van de compacte Shar-Pei. De Chinese rimpelhond heeft een levensverwachting van 8 tot 12 jaar.
Het Shar-Pei ras wordt gerekend tot de Molossians. Deze “verwantschap” blijkt ook uit zijn rustige en beheerste gedrag.
De voorouders van de huidige Shar-Pei werden gebruikt als waakhonden en jachthonden. De genen van deze kenmerken zijn vandaag de dag nog steeds aanwezig. De “moderne” Shar-Pei wordt in deze gebieden niet meer gebruikt.
Dit ras is een aanpasbare gezelschaps- en gezinshond, die wordt gekenmerkt door intelligentie en leergierigheid. Het heeft een sterke eigen wil, soms tot het punt van koppigheid.
De opleiding moet consequent en met empathie worden gegeven. Ondanks zijn sterke wil, is hij zeer gevoelig en verdraagt hij geen druk.
Zijn gedrag tegenover vreemden is gereserveerd en waakzaam. Maar hij heeft geen overmatig blafgedrag. Bij soortgenoten vertoont hij een dominant gedrag.
Hij houdt meer van zijn eigen familie dan wat dan ook. Helaas heeft hij de neiging een bepaalde verzorger te verkiezen. Hij is niet graag alleen en lijdt aan verlatingspijn. Alleen zijn moet al op jonge leeftijd worden aangeleerd.
Het individuele karakter van de Shar-Pei is al te zien in de puppy-tijd. Het meer “sportieve” type gaat graag joggen, wandelen, fietsen of lange wandelingen maken. Het meer “comfortabele” type is tevreden met dagelijkse wandelingen en kleine activiteiten. Rondsnuffelen is genoeg om hem bezig te houden.
Wat alle Shar-Peis gemeen hebben is een schuwheid voor water. Slechts af en toe gaan deze honden vrijwillig zwemmen en spetteren.
De Sar-Pei is vatbaar voor respiratoire sinusaritmie, wat betekent dat zijn hartslag schommelt wanneer hij ademhaalt. Als hij inademt, stijgt zijn hartslag en als hij uitademt, daalt hij weer. Het ras heeft ook aanleg voor een aantal huidziekten, zoals mucinose, oorontstekingen, atopische dermatitis, oogziekten, Shar-Pei koorts, nier- en maagdarmziekten.
Het juiste dieet
Het dieet van de Shar-Pei is afhankelijk van leeftijd, gewicht en activiteit. Het voeren van dit hondenras is niet ingewikkelder dan dat van andere rassen. U moet ervoor zorgen dat het voer dat u uw Shar-Pei geeft, evenwichtig en van goede kwaliteit is.
De voeding van puppy’s en jonge honden moet speciaal aan de groeifase worden aangepast. Optimale voeding is positief voor de vorming van spieren en kraakbeen en voor de stabiliteit van het beendergestel.
Bij volwassen honden wordt de voeding aangepast aan de grootte, het gewicht en de karaktereigenschappen. Je moet een “atletische” Shar-Pei anders voeden dan een “comfortabele” vertegenwoordiger van dit ras.
De belangrijkste bestanddelen van een dieet zijn eiwitten. Deze energiebron mag echter niet in overmaat worden gegeven. Een Shar-Pei kan geen overtollig eiwit uitscheiden. Dit kan leiden tot gewrichts- en nieraandoeningen.
De voedingsbehoeften zijn voor elke hond verschillend. Elk voedingsmiddel van goede kwaliteit heeft zijn eigen samenstelling aan voedingsstoffen. Wat goed is voor de ene Shar-Pei kan slecht zijn voor de andere. Fokkers, dierenartsen of deskundige voedingsdeskundigen kunnen u adviseren over de juiste samenstelling van de voedingsstoffen.
Veel Shar-Peis hebben de neiging tot overgewicht. Daarom moet je goed op de porties letten. Verdeel het dagrantsoen over twee maaltijden. Op die manier is het hongergevoel niet zo groot en wordt het voedsel minder snel opgeslokt. Bij de berekening van het dagrantsoen moet rekening worden gehouden met de traktaties die gedurende de dag worden gegeven. Deze calorieën moeten van het dagelijkse rantsoen worden afgetrokken.
Voorzie uw hond van voldoende vers water. Water helpt de spijsvertering. De vloeistof stimuleert de nieren en helpt bij het elimineren van gifstoffen.
De Shar-Pei is niet gevoeliger dan andere hondenrassen. Voedselallergieën kunnen echter nog steeds voorkomen. Een gevoelige maag kan veroorzaakt worden door regelmatige medicatie. De dierenarts kan bij dergelijke problemen helpen en advies geven. Het juiste voedsel helpt bij overgevoeligheid.
Shar-Pei verzorging
De Shar-Pei is een van de gemakkelijk te verzorgen hondenrassen. U hoeft de korte vacht niet vaak te borstelen. In de regel gaat het verharen vlot, omdat dit ras geen ondervacht heeft. Gedurende deze periode kunt u de vernieuwing van de vacht ondersteunen door eenmaal per week te borstelen.
Stof of vuil kan gemakkelijk worden verwijderd met een stevige doek of borstel. Regelmatig baden van de hond is niet nodig. Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste, de Shar-Pei haat water en ten tweede, de vacht reinigt zichzelf. De uitzondering is natuurlijk als je hond in een stinkende vijver of plas rolt. Dit is echter onwaarschijnlijk, want de Shar-Pei houdt niet van water op zijn lichaam.
De huidplooien van volwassen honden vormen ook geen probleem. Op voorwaarde dat het geen overgefokte uitgave van dit ras is. Als de rimpels normaal zijn, is een regelmatige controle voldoende.
Een intensievere controle van de huidplooien is noodzakelijk bij puppies en jonge honden. Deze verzorging is nodig tot de volwassenheid. De vacht van de jonge hond heeft veel huidplooien. Deze plooien moeten worden gecontroleerd en schoongemaakt. Deze verzorging voorkomt ontstekingen.
Shar-Peis met extreme rimpels vereisen meer vachtverzorging. Verzorging van de huidplooien is noodzakelijk tot op hoge leeftijd.
De FCI fokstandaard vermijdt deze extreme rimpeling.
Klauwverzorging is over het algemeen niet nodig. Tijdens regelmatige wandelingen op harde paden, slijten de klauwen. Als de hond echter leeft in gebieden met veel zand- of grasgrond, moet u rekening houden met het regelmatig trimmen van de klauwen.
De oren moeten wekelijks worden gecontroleerd en schoongemaakt met een speciale reiniger. Het is het beste als de hond hier als pup al aan gewend is.
Geschikte accessoires
Een halsband en/of een hondentuigje, alsmede een riem zijn normale accessoires voor dit hondenras. Let er bij de aankoop op dat noch de halsband noch het harnas schuren. Het beste is om uw hond mee te nemen naar de winkel en het product ter plaatse uit te proberen.
Door zijn korte vacht zonder ondervacht is hij gevoelig voor verschillende weersomstandigheden. Regen, sneeuw, wind en kou zijn beter te verdragen met een hondenjas.
Een Shar-Pei is zeer leergierig. Een traktatie is ideaal als motivatie en beloning. Geef caloriearme variaties en trek de traktaties af van zijn dagelijks rantsoen, want dit ras heeft de neiging tot overgewicht.
Afhankelijk van het temperament en de leeftijd van de Shar-Pei, zijn hondenspelletjes goed. Bij slecht weer kunt u uw Shar-Pei bezig houden met spannende spelletjes binnenshuis.
Oorsprong & Geschiedenis
De Shar-Pei is een oud Chinees hondenras. Deze vertegenwoordiger van de oude rassen leefde in het zuiden van China. Het voorkomen van de Shar-Pei kan worden aangetoond aan de hand van historische vondsten, reeds tijdens de Han Dynastie (206 v.Chr. tot 220 n.Chr.).
Het “oude ras” is genetisch verschillend van andere hondenrassen. In 2010 werd via analyse het bewijs gevonden dat de Shar-Pei zich vermengde met Chinese wolven.
Het leefgebied van dit hondenras lag in landelijke gebieden in het zuiden van China. Zijn belangrijkste taken waren het beschermen van huizen en boerderijen en het verjagen van wilde dieren. Zijn jachtinstinct werd gebruikt voor de jacht op klein wild en ratten. Andere bronnen bewijzen dat de Shar-Pei tot in de 19e eeuw ook als vechthond werd gebruikt.
Een foto van een Shar-Pei verscheen voor het eerst in een Amerikaans tijdschrift in mei 1971. In die tijd werd beweerd dat dit de laatste hond in zijn soort was. Onderzoek wees uit dat er nog maar 140 over waren in de wereld. Hong Kong fokker Matgo Law voerde campagne om het uitstervende hondenras te redden.
In 1997 werd de uitvoer van Chinese honden verboden. Reeds in 1991, werden 70.000 Shar-Pei geregistreerd in de USA. In 1992 werd de Shar-Pei erkend als hondenras. De erkenning werd gedaan door de AKC (Amerikaanse Kennel Club). De fokkenmerken zijn vastgesteld aan het eind van de jaren tachtig.
De Shar-Pei populatie is langzaam aan het herstellen. Het wordt echter nog steeds als een zeldzaam hondenras beschouwd. Intussen zijn er ook fokkers van de “Chinese rimpelhond” in Europa.