Weggegooid op een stoel langs de weg, keek een kleine, uitgemergelde puppy naar voorbijrijdende auto’s, zijn ogen gevuld met hoop op de terugkeer van zijn baasje. Op die dag zou zijn leven echter veranderen. Sharon, een dierencontrolebeambte, reageerde op een verontrustende oproep over een puppy die langs de kant van de weg was achtergelaten. Toen ze aankwam, zag ze een aangrijpend gezicht: te midden van een stapel weggegooide meubels zat het hondje trillend op een stoel, zich vastklampend aan de vervagende hoop dat zijn baasje terug zou komen. Zijn onwetendheid over zijn verlatenheid droeg alleen maar bij aan de ernst van de scène.
Het was echter Sharon die kwam opdagen, vastbesloten om de arme hond te redden die ongeveer een week in de verlaten stoel had doorgebracht. Uitgehongerd maar hoopvol verslond hij gretig de lekkernijen die Sharon aanbood. Toen Sharon wegreed, klampte het hondje zich als een reddingslijn aan haar vast, zijn ogen veranderden van wanhoop in hoop. De naam van de pup, die nu Lucky heette, weerspiegelde dat zijn omstandigheden officieel waren veranderd.
Onder de hoede van Sharon bloeide Lucky op. Adoptieaanbiedingen stroomden binnen, maar Sharon, diep gehecht, zocht het perfecte huis. Emily, een vrouw met een hart dat net zo vriendelijk is als dat van Sharon, kwam naar voren als de ideale match. Emily rouwde om haar hond, die onlangs was overleden, en Lucky’s aanwezigheid was de zegen waar ze op had gehoopt. Emily vormde meteen een band met Lucky. Samen begonnen ze aan een reis vol liefde, warmte en onwrikbare liefde.