Ondanks dat hij verlaten, uitgehongerd en ziek was, begroette de kleine puppy nog steeds redders met zijn kwispelende staart, omdat hij zijn enige stukje voedsel wilde delen. Het was bijna alsof hij het belang van de timing van zijn redding kende en dat hij zijn redders “dank u wel” zei.
Want als ze niet precies waren aangekomen op het moment dat ze dat deden, had de arme pup waarschijnlijk niet veel langer geleefd.
De tienerpuppy was zo klein dat zijn enkele snee brood bijna de helft van zijn grootte was. Het was bijna net zo groot als hij! Dus het was ongelooflijk schattig om te zien hoe hij probeerde te delen terwijl hij ook enorm hartverscheurend was.
Gunnar was al eerder helemaal alleen gelaten, verbrand door mensen, maar hij wilde nog steeds delen met vreemden. Bovendien, als je je deze lieve, kleine jongen voorstelt die helemaal alleen in de kou wordt achtergelaten, gedwongen om voor zichzelf te zorgen, wil je echt huilen.
Maar gelukkig werd deze lieve jongen gered door de Sidewalk Specials en hoefde hij nooit meer naar de liefde te verlangen.
Toen hij werd onderzocht door een dierenarts, ontdekten ze dat Gunnar slechts zeven weken oud was. Hij was ernstig bloedarmoede, leed aan tekenbeetkoorts en had een van de ergste worm- en tekenbesmettingen die ze ooit hadden gezien.
“We waren er net op het nippertje voor hem”, zei een van zijn redders.
Als hij nog veel langer buiten zou blijven leven, helemaal alleen, zonder voedsel, wie weet hoe lang hij het had overleefd?
Gunnar bracht een nacht door bij de dierenarts en kreeg toen de “all clear” om naar een pleeggezin te gaan. Maar hij was slechts een week bij zijn pleeggezin voordat hij een eigen gezin vond. De pintgrote pup viel meteen in met zijn nieuwe roedel zonder dat hij veel aanpassingsperiode nodig had.
Gunnar had nog nooit een gazon gezien en was buitengewoon nieuwsgierig. Hij merkte dat hij ervan hield om de hele dag te rennen en zijn bal te achtervolgen. Hij heeft ook ontwikkelde een obsessie met rotsen, maar niet zomaar stenen. Ze moeten zijn wat hij beschouwt als de ‘perfecte rots’. Of het nu in zijn achtertuin of op het strand is, Gunnar zoekt naar de perfecte rots en presenteert deze vervolgens trots aan zijn familie.
“Hij is absoluut onze kleine rockster”, zegt Freya, de moeder van Gunnar.
Zijn familie is zelfs begonnen met koesteren, zodat hij kan genieten van wat puppy-speeltijd, en Gunnar heeft bewezen een geweldige pleegbro te zijn!
Bekijk hieronder het prachtige reddingsverhaal van Gunnar.
Uitgelichte afbeelding: YouTube