Een zwerfhond in Mexico had dringend menselijk ingrijpen nodig. Ze had de bijnaam “Gargoyle” gekregen van de lokale bevolking vanwege haar uiterlijk. Haar huid leek meer op de huid van een olifant dan op die van een hond. Ze was mager en doorzeefd met schurft. Arme meid!
Een echtpaar, Alex en Brady, vlogen van Canada naar Mexico om dieren in nood te redden. Toen Brady haar oppakte en in zijn armen hield, wist ze niet goed wat ze moest denken, maar ze was te zwak om te proberen te ontsnappen. Eenmaal veilig in de auto van het echtpaar, was het tijd om naar de dierenkliniek te gaan.
De dierenarts had geen goed nieuws voor hen. Haar bloedonderzoek toonde verschillende problemen, en ze moest op een cursus steroïden gaan. Gelukkig had de dierenarts goed nieuws: het stel kon haar later diezelfde dag ophalen. De dierenarts bleef de pup “Mija” noemen, wat “mijn meisje” betekent in het Spaans. Alex hield van de naam, en het bleef hangen. Mija had een hele reis voor de boeg, maar nu had ze liefdevolle redders om haar op weg te helpen.
Het plan van het paar was om Mija te verzorgen totdat ze gezond genoeg was om naar een eeuwig thuis te gaan. Alex en Brady namen Mija elke dag mee naar het strand zodat ze wat beweging kon krijgen, maar natuurlijk moest ze eerst haar spieren versterken. Wat begon als een paar stappen per dag, veranderde in iets dat zo wonderbaarlijk was dat het haar pleegmoeder aan het huilen maakte. Haar verhaal gaat hieronder verder, en het zal je wegblazen! Bedankt Alex en Brady voor het geven van Mija een tweede kans op het leven.