Toen Jon Wiley voor het eerst benaderde in het dierenasiel, was hij daar om een andere Pit Bull genaamd Smokey te adopteren. Maar Wiley, die al meer dan 105 dagen vastzat in het asiel, trok zijn aandacht. Terwijl Jon hem aaide, bewoog Wiley niet; Hij zat daar maar, zag er schattig en hulpeloos uit.
Toen Jon terug naar huis ging, kon hij Wiley niet uit zijn gedachten krijgen en besefte al snel dat hij iets moest doen om hem te helpen.
Nadat hij had besloten Wiley te redden en op te voeden, beleefde Jon een van de beste dagen van zijn leven. Hij zag de vreugde in Wiley’s ogen toen hij eindelijk uit het asiel werd bevrijd. Wiley wist in het begin echter niet hoe hij moest spelen en het duurde even voordat hij het leerde. Jon gelooft dat niemand ooit eerder met Wiley had gespeeld, wat hun tijd samen nog specialer maakte.
Jon pleegde Wiley uiteindelijk acht maanden – de langste die hij ooit een hond had opgevangen. In die tijd leerde Wiley hem dat dingen niet altijd gaan zoals gepland, en soms kan het een uitdaging zijn om het perfecte huis voor een hond te vinden. Jon bleef sterk en zelfverzekerd, wetende dat er ergens daarbuiten een liefhebbend gezin wachtte om Wiley te adopteren.
Uiteindelijk ontdekte een familie in Modesto, Californië, Wiley en werd meteen verliefd op hem. Eindelijk kwam de dag dat Jon Wiley mee zou nemen naar zijn nieuwe familie. Het was een emotionele ochtend toen Jon zich realiseerde dat dit hun laatste knuffelsessie in zijn bed zou zijn. Hij liet Wiley naast hem in de auto zitten en likte zijn gezicht terwijl Smokey jaloers toekeek.
Toen hij bij Wiley’s nieuwe huis aankwam, haalde Jon de “Adopt Me”-vlag van zijn riem. De familie stond bij de deur te wachten, opgewonden om Wiley in hun leven te verwelkomen. Jon ging naast Wiley zitten, gaf hem nog een laatste dikke knuffel en verzekerde hem dat hij in goede handen zou zijn bij zijn nieuwe familie. Hij beloofde dat hij en Smokey op bezoek zouden komen.
Afscheid nemen was niet gemakkelijk, maar het was een bitterzoet moment voor Jon. Hij herinnerde zich het beeld van Wiley die vastzat in het asiel en door de poort naar hem keek, en nu zag hij hem rondrennen in zijn nieuwe tuin in zijn eeuwige huis. Het was een ongelooflijk lonende ervaring voor Jon, die trots is op de reis die ze samen hebben gemaakt.