Een man genaamd Mike kreeg een baan aangeboden die hij niet kon laten liggen. Hij en zijn vrouw bereidden hun ouderlijk huis voor, pakten doos na doos in, verdeelden wat er mee moest en wat er gedoneerd moest worden. Mike was ervan overtuigd dat zijn vrouw ervoor zou zorgen dat hun hond, Cleo, klaar was voor hun reis. Zijn vrouw dacht echter dat de kinderen Cleo in de gaten hielden. Deze kostbare fouten resulteerden in een catastrofe. In de drukte en het afscheid van buren en vrienden werd Cleo vergeten. De arme pup bleef achter toen het gezin wegreed.
Toen ze wegreden, maakten ze een pitstop een paar uur verderop. Ze verzamelden zich om te eten en toen vroeg Mike’s vrouw: “Waar is Cleo?” Toen ze zich realiseerde dat ze niet bij hen was, sloeg de paniek toe. Mike sprong weer in de auto en racete terug naar huis. Toen hij aankwam, zocht Mike in het huis en de achtertuin, maar Cleo was nergens te vinden. Mike aarzelde niet. Hij belde lokale asielen en dierenartsenpraktijken en maakte posters met ‘vermiste Cleo’.
Dagen werden weken en de telefoon ging niet. Het enige wat de diepbedroefde familie kon doen, was wachten. Ondertussen had de trouwe hond haar eigen plan. Ze begon aan een persoonlijke missie zodra het gezin het huis verliet. Cleo volgde de auto en het verhuiswagentje door regen en ruw terrein met pijnlijke poten. Ze liep maar liefst 62 mijl naar het nieuwe ouderlijk huis. Toen Cleo op de veranda klom, was iedereen vol ongeloof! Cleo had de hele reis te voet afgelegd met behulp van haar behendige neus. De loyaliteit van een hond kent echt geen grenzen.