Tijdens het vergassen in de buurt van de Grand Canyon merkte een man een zwerfhond op die uit de woestijn kwam om een afgedankte Starbucks-tas voor voedsel te pakken. De hond aarzelde om iemand in de buurt te laten komen, maar de man kon het niet opbrengen om haar daar achter te laten. Hij besloot zijn camper te halen en bereidde zich voor om een tijdje in het gebied te blijven, vastbesloten om de hond die hij Haseya noemde te redden.
De lokale bevolking doneerde traktaties en een val om de slimme hond te helpen vangen, maar ze kwam er snel achter hoe de val werkte. Ze snuffelde er omheen, nieuwsgierig naar de lekkernijen binnenin, maar schrok toen van een auto en schoot terug de kloof in. Dit was voor de man aanleiding om met een drone haar te lokaliseren. Na het zien van Haseya’s grote, gezwollen witte staart had de man weer hoop. Al snel kwam de pup terug op de parkeerplaats, te moe en verslagen om redding te bestrijden.
Na een rit van 26 uur naar huis en een bezoek aan de dierenarts voor een onderzoek en vaccins, was de grootste zorg van de man of de hond met zijn andere dieren zou overweg kunnen. Tot zijn aangename verrassing werden Haseya en zijn kat al snel onafscheidelijk, waarbij de hond het voorhoofd van de kat likte en zijn oren schoonmaakte.
De andere hond van de man, Marbles, werd voorgesteld aan Haseya nadat ze gewend waren geraakt aan elkaars geur. De twee honden sloegen meteen toe, speels buigend en urenlang worstelend. Knikkers leken Haseya zelfs te leren hoe ze moest ‘honden’.
Nu glimlacht de eens verdwaalde hond, wetende dat ze zich nooit meer zorgen hoeft te maken. Ze pranceert als een hert waar ze ook gaat, haar staart altijd in de lucht. Dit hartverwarmende verhaal van redding en vriendschap is een bewijs van de kracht van liefde en de veerkracht van dieren.