Nadat ze van de straat was gered, belandde deze lieve hond in het Argentijnse El Arca Animal Partido de Mar Chiquita, waar vrijwilligers onmiddellijk gefascineerd waren door haar charmante persoonlijkheid. Onder de vrijwilligers viel Silvia Ferreyra op als bijzonder aangetrokken tot de hond. Ondanks het vriendelijke karakter van de hond, zagen potentiële adoptanten haar consequent over het hoofd vanwege haar leeftijd.
Afbeelding/verhaal Bron Credit: YouTube-video
Pakita’s situatie leek nijpend toen ze haar dagen doorbracht in een kennel, wat leidde tot verdriet, ontwenning en aanzienlijk gewichtsverlies als gevolg van haar weigering om te eten. De vrijwilligers van El Arca Animal Partido de Mar Chiquita waren diep verontrust door haar toestand. Ondanks hun aanhoudende inspanningen gedurende twee jaar, hadden ze moeite om een thuis voor haar te vinden. Ze wendden zich tot sociale media, met als doel haar foto en bio op Facebook te delen, maar stuitten op weerstand toen Pakita beefde en zich terugtrok in de hoek, waardoor het een uitdaging werd om haar imago vast te leggen.
Afbeelding/verhaal Bron Credit: YouTube-video
Toen gebeurde er een wonder!
“Onmiddellijk krijgen we een bericht van een vrouw die zegt dat de hond van haar zoon was en dat hij naar haar op zoek was!” Ferreyra vertelde The Dodo.
Ariel Naveira had zich neergelegd bij het feit dat Pakita na al die tijd nooit meer naar hem zou terugkeren. Zijn hoop werd echter onverwachts nieuw leven ingeblazen toen zijn moeder de Facebook-post over Pakita zag. Hoewel hij het niet kon geloven, besloot Ariel de volgende dag naar het asiel te gaan, voor het geval dat. Toen de vrijwilligers Pakita naar buiten brachten en haar aan Ariel lieten zien, herkende hij haar onmiddellijk. Pakita, aan de andere kant, leek eerst aarzelend en ongemakkelijk terwijl ze rondsnuffelde, maar uiteindelijk drong het besef tot haar door en herenigde ze zich met Ariel, waardoor een hartverwarmend moment ontstond dat in een video werd vastgelegd.
Afbeelding/verhaal Bron Credit: YouTube-video
Pakita viel van vreugde op de grond, haar staart kwispelde gretig terwijl ze wachtte op de komst van haar favoriete persoon ter wereld. Ondanks de scheiding van twee jaar herkende ze meteen zijn vertrouwde geur, gezicht en aanraking. Het moment dat hij na al dat wachten eindelijk arriveerde, was als een droom die uitkwam voor zowel Pakita als Ariel. De band die ze deelden was onbreekbaar en hun reünie was een hartverwarmend bewijs van de blijvende band tussen mensen en hun geliefde huisdieren.