Akbash hond (karakter, voeding, verzorging)

  • Natuur: Evenwichtig, wilskrachtig, waakzaam
  • Maat: Groot
  • Hoogte: 69-86 cm
  • Gewicht: 60 kg
  • Levensverwachting: 10-11 jaar
  • Type vacht: Gemiddelde vacht
  • Kleuren: Wit
  • FCI-groep: Pinscher – Schnauzer – Molosser – Zwitserse Berghond en Veedrijvershond

De Akbash, die vooral in Anatolië voorkomt, is een zachtaardige reus met een eigen wil. Vanwege zijn moed en imposante gestalte wordt hij beschouwd als de nationale hond van Turkije. Het karakter van de Akbash wordt gekenmerkt door alertheid, evenwicht en elegantie.
Akbash

Karakter en eigenschappen

De Akbash wordt gekenmerkt door een statige grootte en een krachtige atletiek. Het is niet ongewoon dat het ras een schouderhoogte van meer dan 80 centimeter bereikt. Het gemiddelde lichaamsgewicht van de honden is ongeveer 60 kilogram.

Er wordt gezegd dat de Akbash verwant is aan de gespierde hondentypes van de Molossers. Dit komt niet in de laatste plaats tot uiting in de contouren van zijn schedel. Akbashs dragen gewoonlijk hun middelgrote oren plat tegen het hoofd of hangend naar beneden.

Afhankelijk van het ras hebben Akbashs een korte, halflange of dubbele vacht. Dit beschermt hen zeer goed tegen de gevolgen van koude en hitte. De kleur van het ras wordt meestal overheerst door witte, beige en lichtbruine tinten.

Als waakhond, is de Akbash zeer onafhankelijk. Zijn dominantie uit zich echter zelden in agressief gedrag. Dit is vooral waar tegenover zijn verzorgers. Hier wordt zijn aard duidelijk gekenmerkt door een vredelievend en loyaal karakter.

Alleen tegenover vreemden tonen Akbashs zich vaak achterdochtig en territoriaal. Vanwege deze eigenschappen worden Akbashs ook beschouwd als uitstekende waakhonden. Vooral volwassen exemplaren hebben echter een groot territorium nodig. Alleen daar kunnen zij hun karakter en fysieke aard uitleven.

Het juiste dieet

In het algemeen hebben Akbashs nauwelijks speciale dieetwensen. Zij verdragen een breed scala van voedsel, van vlees tot vis en graten. Uw Akbash kan ook goed tegen een licht dieet. Zo geven de Anatolische herders in zijn vaderland hem vaak alleen brood en water.

De meeste Akbash zijn tevreden met kleine porties en hebben maar weinig vlees nodig. De inname van dierlijke eiwitten is echter belangrijk. Daarom moet u regelmatig kleinere hoeveelheden vers vlees voeren.

Akbashs zijn soms vatbaar voor gewrichtsaandoeningen en overgewicht op oudere leeftijd. Daarom is het de moeite waard om de juiste voedingsmethoden te gebruiken. Met name voeders met omega-3 vetzuren en antioxidanten zijn nuttig. Hun ontstekingsremmende stoffen voorkomen op doeltreffende wijze gewrichtsaandoeningen.

Akbash zorg

Uw Akbash houdt van beweging en beweging. Dit is de enige manier om zijn gezondheid en welzijn te verzekeren. Maar zelfs een grote tuin is niet genoeg voor hem op de lange termijn. Lange wandelingen in de vrije natuur zijn daarom essentieel. Dit is vooral belangrijk als uw Akbash geen extra beweging krijgt als waakhond.

Het houden van een Akbash in stadsflats is slechts in zeer beperkte mate mogelijk. In principe verkiest de hond zijn leven het hele jaar door buiten door te brengen. Daarom is het raadzaam de hond een eigen schuilplaats buiten te bieden.

Het is soms een uitdaging om de honden, die als koppig worden beschouwd, te trainen. U moet hier dus zo vroeg mogelijk mee beginnen. Het houden van een Akbash vereist zeer duidelijke structuren. Bovendien geeft de hond de voorkeur aan assertieve en ervaren eigenaars.

De robuuste Akbash is echter minder veeleisend als het gaat om extra verzorgingsmaatregelen. In de meeste gevallen is het voldoende om de vacht van de hond regelmatig te borstelen om dode haren te verwijderen.

Geschikte accessoires

Leibanden passen over het algemeen niet bij de aard van de Akbash. Niettemin moet u uw hond in woonwijken en op landwegen aan de lijn houden. Zorg ervoor dat de riem sterk en duurzaam is. Kortere riemen worden aanbevolen voor volwassen Akbash. Een lengte van 50 centimeter tot 120 centimeter is in dit geval geschikt.

Uw Akbash voelt zich het hele jaar door het prettigst buiten. Eigenaars wordt daarom aangeraden een schuilplaats in de tuin aan te schaffen. Het kiezen van het juiste hondenhok is vrij eenvoudig. Het moet ruim genoeg zijn en gemaakt van stevig materiaal.

Een volgroeide Akbash in een auto blijkt soms moeilijk te zijn. Noodzakelijke transporten worden dus al snel een probleem. In dit geval kan de aanschaf van een professionele hondenkrat raadzaam zijn. Vooral op langere ritten biedt dit extra veiligheid voor de bestuurder en de hond.

Oorsprong & Geschiedenis

Tot op de dag van vandaag dienen Akbashs de herders in hun streek van herkomst, Anatolië, als trouwe waakhonden. De eerste bewijzen van het verschijnen van het ras in Turkije zijn reeds in de 15e eeuw te vinden. Het bewijs daarvoor wordt vooral geleverd door reisverslagen en artistieke illustraties uit die tijd.

De oorsprong van het hondenras is echter niet helemaal duidelijk. Experts zien een mogelijke voorouder in de vroege Mesopotamische jachthonden. Hun hondachtige gestalte vertoont duidelijke overlappingen met de Akbash.

Sinds het midden van de 20e eeuw worden Akbashs steeds meer vanuit Turkije naar Engeland en de VS geëxporteerd. Dit leidde tot een verscheidenheid van gemengde rassen. Een gestandaardiseerde registratie door de FCI vond pas plaats in het voorjaar van 1980.

Maar het zijn niet alleen de talrijke mengvormen die het zoeken naar een geschikte puppy bemoeilijken. Illegale invoer uit Oost-Europa vormt ook een verhoogd risico. Alvorens tot aankoop over te gaan, dient u zich dus te informeren over gerenommeerde fokkers. Pups van deze fokkers worden gewoonlijk verkocht voor een prijs tussen 800 en 1.000 euro.