- Natuur: Intelligent, kalm, zelfverzekerd
- Maat: Groot
- Hoogte: 65-70 cm
- Gewicht: 40-50 kg
- Levensverwachting: 8-14 jaar
- Type vacht: Gemiddelde vacht
- Kleuren: Wit, stroom, rood zand, reebruin, rood, pinto, sesam
- FCI Groep: Spitz – primitieve type honden
Akita is een van de meest populaire en bekende hondenrassen in Japan. In zijn thuisland werd hij oorspronkelijk gebruikt als een betrouwbare jachthond. Vandaag staat hij symbolisch voor trouw en loyaliteit. Door zijn uiterlijk is het een van de hondenrassen met de meeste gelijkenissen met de wolf.
Karakter en kenmerken
De schattige hond heeft veel spieren. Visueel maakt hij een majestueuze indruk. Hij is er in de kleuren bruin, sesam, wit, rood, gestroomd. Zijn vacht is ruw en hard. Daaronder zit een dichte en zachte ondervacht. De wangen, de onderzijde van de kaken, de hals, de borst en de staart zijn vaak wit van kleur.
Zowel zijn voorhoofd als zijn voorhoofdsgroef zijn breed gebouwd. De oren hebben een schattige driehoekige vorm. Zijn oogkleur is bruin en de randen van de oogleden zijn zwart. Hij heeft een kalm temperament en is niet snel van streek. Tegelijkertijd is de kalme hond ook zeer zelfverzekerd. Hij handelt liever onafhankelijk.
Hij laat graag zijn eigen hoofd gelden en gedraagt zich meestal niet onderdanig. Wanneer hij vreemden ontmoet, gedraagt hij zich gewoonlijk onverschillig of gewoon neutraal. Maar als hij gevaar ziet, zal hij ook aanvallen en zijn familie verdedigen.
De Akita is een trouwe hond en zoekt actief naar een aanhankelijke figuur. Hij bouwt dan een sterke band op met deze persoon. Als je eenmaal zijn hart veroverd hebt, heb je zeker een vriend voor het leven. In stressvolle situaties blijft de Akita in het begin kalm en ontspannen. Maar zijn oorspronkelijke wilde karakter komt naar boven zodra hij een prooi ruikt. De trotse en sublieme hond is dan moeilijk in bedwang te houden. Overigens kunnen veel reuen van dit ras niet goed opschieten met andere honden.
In het algemeen heeft de Akita zijn dagelijkse beweging nodig. Maar als hij er geen zin in heeft, is hij moeilijk aan te moedigen. De sublieme hond heeft een eigen wil en rust graag uit in zijn mand. Of hij wil oefenen hangt grotendeels af van of hij er zin in heeft of niet. Als eigenaar is het uw taak hem ervan te overtuigen dat het nuttig is dat hij u gehoorzaamt.
Als hij lichaamsbeweging of spelletjes als dwaas en zinloos beschouwt, zal het moeilijk zijn hem daartoe aan te zetten. Dus moet je ervoor zorgen dat je hem uitdagingen geeft die hem interesseren. Dit maakt de Akita echter niet lui. Zodra hij de zin van een activiteit inziet, staat hij in vuur en vlam.
In veel gebieden wordt hij ook gebruikt als sledehond. Zijn dikke vacht en goede gezondheid zijn daarvoor goede voorwaarden. Deze activiteit geeft de Akita plezier en lijkt zinvol voor hem – dat is waarom hij meedoet. Hij wordt vaak gebruikt als gezelschapshond voor blinden. Als je zijn vertrouwen hebt gewonnen, kun je op hem vertrouwen.
Het juiste dieet
De Akita heeft een evenwichtige voeding van hoge kwaliteit nodig. In het verleden heeft de Akita allergische reacties vertoond op vele soorten voedsel. Producten met een hoog soja- of eiwitgehalte zijn minder geschikt. Deze veroorzaakten vaak huiduitslag of iets dergelijks. Hetzelfde is gemeld bij het voeren van bepaalde traktaties.
Dus om allergische reacties te voorkomen, moet je goed op het voedsel letten. Dergelijke intoleranties zijn ook gemeld bij veel vleessoorten. Dit gebeurde echter slechts in geïsoleerde gevallen. Bovendien zijn voedingsmiddelen met een hoog tarwegehalte vaak intolerant. Dit is te wijten aan de gluten die ze bevatten. Daarom moet u op zoek gaan naar diervoeders zonder tarwe en maïs. Haver bevat echter minder gluten en kan daarom worden gevoerd.
Niet elke Akita heeft echter automatisch een glutenintolerantie. Maar omdat het vaak is waargenomen, moet u er aandacht aan besteden. Houd altijd in de gaten wat uw hond goed verdraagt en wat niet. Pas dan zijn eten aan. Vooral bij kant-en-klare levensmiddelenmengsels moet u ook op de additieven letten. Er moeten zo weinig mogelijk kleurstoffen, lokstoffen, conserveringsmiddelen en smaakversterkers worden gebruikt.
Bij het voeren van rauw vlees (barf), zijn de reacties anders. Wanneer u rauw vlees voert, moet u bijzondere aandacht besteden aan een goede samenstelling. Win zo nodig professioneel advies in. Je moet ook selectief zijn met droogvoer. Goedkope producten bevatten vaak minder goede ingrediënten.
De Akita heeft een gevarieerde en evenwichtige voeding nodig. Als u een puppy van een fokker hebt gekocht, moet u hem hetzelfde voer blijven geven als de fokker. Hij heeft dit meerdere keren per dag nodig in kleine porties. Later zal het voldoende zijn als de Akita twee porties voedsel per dag krijgt. In ieder geval moet u producten vermijden die minderwaardige ingrediënten bevatten. Controleer de ingrediënten en de vermelde additieven.
U kunt uw hond gedroogd vlees geven om op te kauwen. Lamsvlees, hertenvlees, rundvlees, paardenpens of gedroogde pens zijn bijzonder geschikt. Runder- of lamsoren zijn ook succesvol gebleken. Vooral als jonge pup heeft de Akita wat mogelijkheden nodig om te kauwen. Stel daarom hier een goede selectie voor hem samen.
Akita verzorging
De Akita is een zeer gemakkelijk te verzorgen hondenras. Het reinigt zichzelf bijna net zo grondig als een kat. Daarom heeft hij gewoonlijk geen speciale verzorging of een trimsalon nodig. De vacht van de hond is van nature vrij schoon en hij ruikt nauwelijks. Door deze eigenschappen is het een zeer schone hond.
Daarom hoeft hij zelden te worden gewassen of verzorgd. In principe is het voldoende als het één keer per week wordt geborsteld. Door de vachtwisseling verliest hij in het voor- en najaar een groot deel van zijn dikke ondervacht.
Gedurende deze periode moet de hond eenmaal per dag worden gekamd vanwege de hevige haaruitval. Het is niet ongewoon dat de flat vaker dan normaal moet worden schoongemaakt. Het is niet ongewoon om veel hondenhaar te vinden op kleren, tapijten en meubels.
Regelmatig kammen kan echter een vuile flat tegengaan. Soms moeten ook de klauwen van de kleine viervoeter worden getrimd. Als de hond veel op asfalt loopt, gaan de klauwen er meestal vanzelf af.
Als uw hond echter meer in bossen en weiden gaat rennen, zullen de klauwen meestal moeten worden bijgeknipt. Als u zich zorgen maakt, kunt u de dierenarts dit voor u laten doen. Ook de ogen en de oren moeten regelmatig door de dierenarts worden gecontroleerd.
Ziekten komen zelden voor bij de Akita, omdat hij van een gerenommeerd ras afkomstig is. Door de geringe vatbaarheid voor ziekten wordt de kleine viervoeter vaak meer dan 12 jaar oud.
Geschikte accessoires
Omdat de Akita tijdens de vachtwissel veel ondervacht verliest, hebt u voor deze periode een zeer goede borstel nodig. Een zogenaamde Furminator is ook zeer nuttig gebleken voor dit doel. Hiermee kunt u de overtollige en losse ondervacht zeer goed verwijderen.
De trouwe hond rust graag uit in zijn mand. Daarom moet je hem een knus plekje geven om te slapen. Je kunt hem ook verschillende speeltjes aanbieden, maar hij kan nogal kieskeurig zijn. Hij houdt het meest van buiten bewegen. Hij is bijzonder enthousiast over zinvolle uitdagingen.
Een van de belangrijkste onderdelen van een bij de soort passende houding is voldoende beweging en mooie wandelingen. Daarom hebt u natuurlijk een comfortabele leiband nodig. De avonturier moet ook een geschikte halsband of harnas hebben.
Oorsprong & Geschiedenis
De Akita is een hondenras uit Japan. De rasnaam Akita komt van de Japanse provincie waar de hond vandaan komt. Vaak wordt het hondenras ook Akita Inu genoemd. Met deze term werd alleen de Japanse term hond (= Inu) toegevoegd.
Zijn geschiedenis gaat ver terug. Reeds in de tweede eeuw voor Christus werd het hondenras Akita afgebeeld. Het werd vooral aangetroffen op kunstvoorwerpen zoals kleivaten of bronzen klokken. In Japan, werd de Akita vaak gebruikt als jachthond. Later werd hij ook gebruikt als waakhond en soms ook als roedelhond.
Vanaf de 19e eeuw raakten mensen steeds enthousiaster over hondengevechten. Daarom werden sterke hondenrassen vaak met de Akita gepaard. In 1931 verklaarde de Japanse regering de Akita tot natuurmonument. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden honden onder meer gebruikt als bron van vlees en bont. Dit leidde bijna tot het uitsterven van de Akita – maar gelukkig slechts bijna.
Na de oorlog probeerden enkele Japanners het oorspronkelijke ras opnieuw te ontwikkelen. De overlevende honden werden vervolgens gekruist met andere rassen. Dit werd vaak gedaan met het Chow Chow ras en andere Japanse sledehonden. Dit resulteerde in de wat kleinere en vaak roodachtig gekleurde honden.
Sommige werden ook gekruist met Duitse herders. Dit resulteerde in een eigen ras, waarvan een groot deel naar de VS kwam. Daarom wordt dit ras tegenwoordig de Amerikaanse Akita genoemd. Zij zijn duidelijk groter en ook slanker gebouwd dan de oorspronkelijke Akita’s.
De Japanners noteerden gretig alle gegevens van de kruisingen. Dit omvatte bijvoorbeeld de grootte, de afstamming en andere specifieke kenmerken van de honden. Uiteindelijk ontwikkelden zich vier verschillende soorten uit de toppen. De Akita Inu, de kleine Shiba-Inu, de middelgrote Nippon-Inu en de Chow-Chow.