Zwitserse witte herder (karakter, voeding, verzorging)

  • Karakter: Vriendelijk, Intelligent, Attent
  • Maat: Medium
  • Hoogte: 55-66 cm
  • Gewicht: 25-40 kg
  • Levensverwachting: 12 jaar
  • Type vacht: Gemiddelde vacht
  • Kleuren: zuiver wit
  • FCI Groep: Herdershonden – Veedrijvershonden

De Zwitserse witte herder wordt vaak de Witte Zwitserse Herdershond genoemd. Hij is de ideale metgezel voor actieve, sportieve mensen of gezinnen met kinderen. Hij kan binnenshuis worden gehouden of in een huis met een tuin. Hij moet echter wel voldoende beweging krijgen.
Zwitserse witte herder

Karakter en eigenschappen

De Zwitserse witte herder is opgenomen in FCI groep 1, sectie 1 onder norm nr. 347.

Ondanks zijn uitgesproken spiermassa ziet dit hondenras er elegant uit. De lichaamsstructuren zijn harmonieus. De vachtkleur is zuiver wit. De middellange, goed passende vacht bestaat uit stok- of langstokhaar. De ondervacht is zacht en dicht. De amandelvormige ogen zijn bruin tot donkerbruin met donkere randen. Zijn neus is zwart en zijn beet is sterk. Driehoekige stekeloren zitten op het hoofd.

Wat de houderij betreft, is de Zwitserse witte herder een beetje veeleisend. Hij heeft veel activiteit nodig, dagelijkse beweging en een verzorger die tijd voor hem heeft. De Zwitserse witte herder wordt beschouwd als atletisch, intelligent, vriendelijk en attent.

Met zijn goedmoedige en vriendelijke inborst is de Zwitserse witte herder zeer sociaal. Hij ontwikkelt een sterke band met mensen en voelt zich verantwoordelijk voor hen. De Zwitserse witte herder is altijd trouw aan zijn eigenaar. Als een ‘witte schaduw’ volgt hij hem overal.

De Zwitserse witte herder heeft een rustig en onopvallend karakter. Hij is de ideale metgezel voor gezinnen met kinderen. De Zwitserse witte herder beschermt hen en ontwikkelt een sterke genegenheid voor hen.

De Zwitserse witte herder is zeer leergierig en gemakkelijk te trainen. Aangezien hij zeer gevoelig is, moet de training met zachte hand en zonder strengheid gebeuren. De Berger Blanc Suiss heeft een rustige en tegelijk vastberaden verzorger nodig op wie hij kan vertrouwen.

Dagelijkse en regelmatige geestelijke en lichamelijke activiteit is voor hem een absolute must. De Zwitserse witte herder heeft verstand van zaken en een sterke wil om te presteren. Daarom is hij geschikt voor bijna elke vorm van hondensport. Met name behendigheid is bij uitstek geschikt om dit hondenras bezig te houden.

De Zwitserse witte herder is noch angstig noch agressief. Naast zijn oorspronkelijke rol als werk- en herdershond, wordt hij vaak getraind als waakhond. De Zwitserse witte herder wordt ook gebruikt als hulphond, therapiehond, blindengeleidehond of reddingshond (bv. in lawinegebieden).

Het juiste dieet

De Zwitserse witte herder heeft geen speciale dieetvoorschriften. Aangezien hij echter vatbaar is voor elleboog- en heupdysplasie, moet de voeding worden aangepast aan de behoeften van de hond. Vooral bij pups kan een voeding die aan de behoeften voldoet een te snelle groei voorkomen. Het risico op heup- of gewrichtsproblemen kan zo worden verminderd.

De voedingsbehoeften worden echter niet altijd beïnvloed door de grootte, het gewicht en de leeftijd van de hond. Het activiteitenniveau of de zwangerschap van de hond kunnen ook een rol spelen bij de behoefte aan voedingsstoffen. Andere beïnvloedende factoren kunnen bepaalde ziekten of fysieke belastingen van de Zwitserse witte herder zijn.

In principe moet de voeding grotendeels uit vlees bestaan. Aangezien vlees een belangrijke bron van eiwitten is voor actieve honden, moet de verhouding ongeveer 70 procent bedragen. Fruit, groenten en vetten maken ook deel uit van een voeding die aan de behoeften van de hond voldoet en mogen niet ontbreken.

Kant-en-klaarvoer van hoge kwaliteit (droogvoer of natvoer) bevat alle noodzakelijke vitaminen en mineralen. Detailhandelaren bieden voer aan dat speciaal is ontworpen voor puppy’s, volwassenen of senioren. Er is ook voer voor grote, kleine of actieve honden. Er is zelfs een speciale voeding voor honden met een lichtgekleurde vacht. Deze bevat minder koper, caroteen en vitamine A, die verantwoordelijk zijn voor het vergelen van de zuiver witte vacht.

Zwitserse witte herder verzorging

Een tijdrovende vachtverzorging is voor de Zwitserse witte herder meestal niet nodig. Als de vacht vuil wordt, werpt de droge vacht het vuil vanzelf af. De Zwitserse witte herder hoeft dus alleen in uitzonderlijke situaties te worden gebaad.

Regelmatig borstelen of kammen is vooral nodig tijdens de vachtwissel. Dit verwijdert de losse ondervacht en voorkomt dat deze zich door het huis verspreidt. Regelmatige vachtverzorging houdt ook de vachtstructuur in stand en de vacht glanst mooi.

Niet alleen de ogen, maar ook de rechtopstaande oren van de Zwitserse witte herder kunnen indien nodig gemakkelijk worden schoongemaakt. Bij het ravotten in de natuur kunnen vreemde voorwerpen in de ogen en oren terechtkomen, die moeten worden verwijderd om ontstekingen te voorkomen. Bij dit natuurlijke hondenras hoeven de oren en de staart niet gecoupeerd te worden.

De poten van de Zwitserse witte herder moeten regelmatig worden gecontroleerd op verwondingen en zo nodig behandeld. Bij actieve honden die veel bewegen, slijten de klauwen vanzelf af en hoeven ze niet te worden geknipt. Bij zieke of oudere honden die weinig beweging krijgen, moeten de klauwen regelmatig worden nagekeken en zo nodig bijgeknipt.

Voor een goede gezondheid moet de Zwitserse witte herder regelmatig worden gevaccineerd. Ook moeten ontwormings- of parasietenbehandelingen worden uitgevoerd. Tijdens het warme seizoen is het raadzaam de hond te controleren op teken. Een regelmatige controle en reiniging van het gebit mag ook niet ontbreken.

Geschikte accessoires

De Zwitserse witte herder heeft een comfortabele hondenmand of kussen nodig als plaats om te gaan liggen en zich terug te trekken. Daar kan hij uitrusten na een lange wandeling of na hondensport.

Ballen of touwen die hij kan gooien en najagen zijn geschikt hondenspeelgoed. Naast het spelen geeft dit de hond ook een extra mogelijkheid om te bewegen.

Een goede draad- of natuurharen borstel is nodig voor de regelmatige vachtverzorging. Een stevige klauwschaar met een tussenstukje wordt aanbevolen. Gebitsverzorgingssets voor honden (bv. gebitsverzorgingssnacks) zijn geschikt voor het reinigen van het gebit.

Oorsprong & Geschiedenis

Reeds in de 7e eeuw werden witte herdershonden gebruikt voor het hoeden en drijven van schapen. Zij beschermden ook de bezittingen van de herders. Met hun witte vacht waren ze in het donker gemakkelijk van wolven te onderscheiden.

Het officiële fokken met witte Duitse Herders begon aan het eind van de 19e eeuw. Max von Stephanitz, een Pruisische hof cavalerie kapitein, fokte witte Duitse herdershonden met elkaar.

Bij Duitse Herders was de witte vachtkleur als rasstandaard toegestaan tot 1933. Aangezien de witte vachtkleur verantwoordelijk werd gehouden voor genetische afwijkingen en als een gebrekkige kleur werd beschouwd, was deze kleur na 1933 niet langer toegestaan voor de fokkerij. Witte Duitse Herders werden dus steeds zeldzamer in Europa.

In de Verenigde Staten en Canada werd in de daaropvolgende jaren verder gefokt met uit Europa geïmporteerde witte Duitse Herders. Dit verzekerde hun voortbestaan en zij ontwikkelden zich tot een onafhankelijk hondenras. Het hondenras werd echter noch door de Canadese Kennel Club (CKD), noch door de Amerikaanse Kennel Club (AKC) erkend.

In het begin van de jaren 1970, kwam de witte herdershond “Lobo”, geboren in de USA, aan in Zwitserland. Met hem en andere honden geïmporteerd uit de VS en Canada, begon het zuiver fokken van dit hondenras.

De Zwitserse witte herder is sinds juni 1991 als nieuw ras opgenomen in de bijlage van het SHSB (Schweizerisches Hundestammbuch). In 2001 diende de Zwitserse Kennel Club bij de FCI een aanvraag in tot erkenning van de Zwitserse witte herder. Zwitserland wordt beschouwd als het land van oorsprong van dit ras, aangezien bewezen kan worden dat er acht onafhankelijke lijnen waren.

In januari 2003 werd de Zwitserse witte herder door de FCI voorlopig erkend als nieuw ras en in 2011 kreeg hij zijn definitieve erkenning.