Kala, een hond uit Costa Rica, had een leven vol ellende en pijn als gevolg van een mishandelende eigenaar die haar onderwierp aan onuitsprekelijke verschrikkingen. Ze was zo stevig vastgeketend dat ze haar hoofd niet eens kon laten zakken om te eten. Ze was zo mager dat haar ribben zichtbaar waren. Kala’s wereld was er een van constant lijden. Bezorgde buren meldden het misbruik uiteindelijk bij de autoriteiten, die tussenbeide kwamen en Kala weghaalden bij haar kwelgeest.
Toen Kala in het asiel aankwam, was ze in een erbarmelijke toestand, verzwakt door ondervoeding en verwaarlozing. Ze was zo lang geïmmobiliseerd dat haar botten en spieren niet meer goed werkten en ze niet meer kon staan of lopen. Het personeel van het asiel werkte onvermoeibaar om haar te rehabiliteren en leerde haar weer mensen te vertrouwen. Naarmate haar lichaam sterker werd, keerde een vage sprankeling van geluk terug in haar ogen.
Het noodlot sloeg echter toe toen vreselijke mensen het asiel binnendrongen en Kala en 15 andere honden vergiftigden. Terwijl de honden extreem ziek waren en het personeel van het asiel de klok rond moest werken om ze te redden, trokken ALLE honden door. Kala had opnieuw een hartverscheurend incident meegemaakt, maar haar kracht en sterke wil hielpen haar erdoorheen. De vasthoudendheid van de hond is een bewijs van haar veerkrachtige geest.
Uiteindelijk vond Kala haar eeuwige thuis bij een liefhebbende familie die voorbij haar littekens keek en de prachtige ziel binnenin herkende. Kala’s transformatie van een gebroken, mishandelde hond naar een lachende, vrolijke metgezel was ronduit wonderbaarlijk. Haar aanstekelijke glimlach spreekt boekdelen! Hoewel haar verleden tragisch was, ging Kala een mooi leven leiden. Veel bewoners van de opvang komen uit een gewelddadige achtergrond. Laten we ons deel doen en verhalen delen zoals die van Kala, zodat de wereld begrijpt dat er niet zoiets bestaat als een gebroken hond!