Velen vragen me, zal mijn hond naar de hemel gaan?
Ongeveer de helft van de mensen die ik elke dag spreek, heeft onlangs een familielid van een hond verloren, dus met dat in gedachten denk ik er al een tijdje over na om over dit onderwerp te schrijven … dit is geen “FLAKEY” artikel, maak je geen zorgen… maar voor degenen onder jullie die ruimdenkend zijn, daag ik je uit om verder te lezen … voor degenen onder jullie die een metgezel hebben verloren … Ik hoop dat dit een troost voor je is… voor degenen die nog nooit een huisdier hebben verloren, vertrouw ik erop dat het een geestverruimende, plezierige rit zal zijn zoals je leest. Het kan je leven voor altijd veranderen…
“Ik geef niet om de religie van een man wiens hond en kat niet de betere zijn voor ” – Abraham Lincoln (1809-1865)
Honden worden niet zonder reden “de beste vriend van de mens” genoemd, bedenk hoe gehecht sommigen van ons raken aan deze prachtige wezens … ze knuffelen, ze weten wanneer we ziek zijn, ze redden ons van levensbedreigende gevaren en ziekten, ze helpen ons in het dagelijks leven, ze passen op onze kinderen … echt, ik denk dat ze een van Gods coolste creaties zijn!
Sinds ik een kind was, voel ik me aangetrokken tot en geïntrigeerd door honden. Mijn moeder wilde niet dat we huisdieren hadden, dus ik ging van deur tot deur in mijn buurt met het aanbod om ieders hond uit te laten! Ik denk dat je kunt raden dat ik een “echt” dierenmens was… niemand heeft me dit geleerd, het zat gewoon in mijn bloed.
Toen ik mijn eerste hond kocht, was ik verliefd. Ik hechtte me aan haar als niets waarvan ik ooit dacht dat ik het kon. Je zou kunnen zeggen dat mijn man behoorlijk jaloers was!
Ik wil me voor je openstellen en een aantal dingen met je delen die me heel na aan het hart liggen… als je me niet beter wilt leren kennen, verlaat dan alsjeblieft deze pagina … maar als je het niet erg vindt om met een open geest “binnen te komen” op deze pagina … Ik denk dat je ervan zult genieten… bookmark deze pagina en kom erop terug als je het niet allemaal in één keer kunt lezen!
Ik lees de Bijbel al sinds ik nog maar een klein kind was. Ik hou van leren, ik hou van studeren, ik hou ervan om de WAARHEID te kennen… Ik HAAT het absoluut als ik iets niet kan uitzoeken … het maakt deel uit van mijn persoonlijkheid (mijn man zegt dat hij er gek van wordt!) Maar het is die DRIVE die me ertoe brengt om antwoorden te vinden op de moeilijkste vragen van het leven … Ik zal je niet vervelen met ze allemaal… maar deze specifieke is geschikt om op deze specifieke website te behandelen.
Ik ben altijd verbaasd over degenen die geen bovennatuurlijke schepper zien in de kern van levende wezens … het enige wat je hoeft te doen is kijken naar het wonder van het geboorteproces om de complexiteit te zien waarmee alles functioneert. Om te bedenken hoe een paar cellen repliceren om alle complexe organen op precies de juiste plaats te vormen om een levend wezen te vormen … Om te zien hoe een moederhond van nature precies weet wat ze met haar pups moet doen wanneer ze worden geboren, precies wanneer ze klaar zijn om gespeend te worden, en precies welke welke is, alleen al door geur … is het niet geweldig? Nu wil ik dat je vanaf het begin weet dat ik niet zal beweren dat ik alle juiste antwoorden heb, alleen God weet of onze huisdieren echt naar de hemel zullen gaan, maar ik hoop dat ik je kan laten nadenken over dingen waar je nog nooit eerder aan hebt gedacht … en geloof me, ik zal geen “flakey, bizar” op je krijgen.
“De gemiddelde hond is een aardiger persoon dan de gemiddelde persoon”-Andrew A. Rooney
“Totdat iemand van een dier heeft gehouden, blijft een deel van zijn ziel ongeboren.” -Anatole Frankrijk (1844-1924)
“Zelfs een mus, die slechts een halve stuiver waard is, kan niet op de grond vallen zonder dat uw Vader het weet” – Jezus Christus, Matteüs 10:29
In Genesis gaat het over hoe God elk “beest van het veld…” God maakte er een groot punt van om Adam alle dieren te laten noemen die hij schiep. God heeft misschien zelfs gedacht dat de dieren genoeg geschikte metgezel voor hem waren… tot Adam buikpijn begon te krijgen over het feit dat hij nog een menselijke metgezel wilde… tot die tijd leek het erop dat God dacht dat de dieren voldoende waren om Adams behoefte aan gezelschap te vervullen! Pas na “de zondeval” veranderde onze relatie met dieren plotseling drastisch… en vreselijke ideeën zoals het “eten” van onze dieren (kippen, koeien, enz.) voor het avondeten kwamen tot stand. Ik vraag me vaak af of dieren voor de zondeval konden spreken…
Er zijn talloze passages in de Bijbel die over dieren gaan… in feite leidt Spreuken af dat je veel over het karakter van een persoon kunt vertellen door hoe ze hun dieren behandelen … God nam ook dieren van bepaalde steden op in zowel zijn oordelen als zijn zegeningen. En Hij neemt hen op in de “nieuwe hemel en nieuwe aarde” die aan het einde der tijden beloofd is… waar de “leeuw bij het lam zal gaan liggen”… Er is zelfs één passage in het boek Numeri waarin God een engel stuurt om iemand te berispen die vreselijk hard is tegen zijn ezel! (Baalam was de gemene man!)
God nam zelfs de dieren op in de sabbat:
“Want elk beest van het bos is van mij… Ik ken alle vogels van de bergen, en de wilde beesten van het veld zijn van Mij.” – Psalm 50:10,11
Omdat we gemaakt zijn naar het “beeld van God”, voelen we verdriet, samen met vele andere emoties die Hij voelt… en ik denk dat wanneer we rouwen om het verlies van een geliefd huisdier, dit de tederheid en gevoeligheid weerspiegelt die God in ieder van ons heeft gelegd.
Ik herinner me dat ik geschokt was over hoe INTENS ik rouwde om het verlies van mijn honden. Ik ging door hetzelfde rouwproces dat ik me herinner toen mijn vader tragisch omkwam bij een ongeluk met een commerciële luchtvaartmaatschappij in 1985. Geschrokken waren ze echt weg, zich afvragend of ze elk moment de deur in zouden walsen en het was allemaal maar een nare droom… het vinden van kleine herinneringen rond het huis die me in tranen zouden brengen. Interessant is dat, hoewel ik het haat om het toe te geven, ik werd herinnerd aan ALLEEN goede herinneringen met betrekking tot de huisdieren die ik verloor. Toen ik daarentegen mijn vader verloor, werd ik ook geplaagd door ‘spijt’ en hartzeer in die relatie, naast het tragische verlies.
Ik geloof echt dat een deel van Gods “zijn” en “karakter” worden weerspiegeld in zijn schepping van dieren (net als wij mensen)… en ik vraag me soms af of hij niet een aantal van zijn betere eigenschappen voor de dieren heeft bewaard! Bovendien denk ik dat de liefde die ze ons tonen een gevoel van de liefde van God weerspiegelt. Weet je… zij waren niet degenen die in de herfst “dingen verknalden”… zij waren onschuldige ontvangers van de terugslag van de zonde die de wereld binnenkwam. Ik heb een beetje het gevoel dat ze het ‘rauwe einde van de deal’ hebben gekregen, door niets van hun eigen doen.
Mijn troost komt voort uit het geloof dat op een dag, zoals de Bijbel zegt, “velen van hen die in het stof van de aarde slapen, zullen ontwaken…” (Daniël 12:2) Als God de bovennatuurlijke kracht heeft om zichzelf en ons uit de dood op te wekken, dan heeft hij zeker ook de macht om onze geliefde huisdieren op te wekken! In Romeinen 8:19-23 staat dat Jezus Christus naar de aarde zal terugkeren en dat “het schepsel zelf ook verlost zal worden…” Er lijkt hoop te zijn dat dieren op een dag zullen deelnemen aan de bevrijding van deze gevallen aarde.
Dus ik vraag me af, met de zorg en zorg die God voor zijn schepselen heeft, is er geen mogelijkheid dat ze worden opgenomen in de zegeningen die God ons geeft, en de belofte van een “nieuwe aarde” en “herstel” ??? Ik bedoel, ze hoefden niet “gered” te worden van de zonde, dat was ONS probleem… ze lijken de hemel zeker nog meer te verdienen dan wij… en zou het kunnen dat ze op een dag ook bij ons in de hemel zouden kunnen zijn??? Nogmaals, als God het wil doen, kan hij… de mogelijkheid is er zeker.
“Mens, ga niet prat op superioriteit ten opzichte van dieren, zij zijn zonder zonde, en u, met uw grootheid, verontreinigt de aarde door uw verschijning erop, en laat de sporen van uw vuilheid achter u achter – helaas, het is waar voor bijna ieder van ons! – Fjodor Dostojevski (1821-1881) Au! (Toch??)
Een van de grootste wonderen van allemaal vond meer dan 2000 jaar geleden plaats toen God zichzelf in de cellen van het lichaam van een meisje genaamd Maria plaatste. Jezus (God in de vorm van de mens) leefde, leed, hield van, stierf en stond op uit de dood. Als God zo machtig is, kan hij dan niet ook het wonder verrichten om onze kleine huisdieren op een dag uit de dood op te voeden?
Sommigen vragen zich misschien af: “Als God zoveel om Zijn schepselen geeft… waarom liet hij de Joden hun keel doorsnijden in offers???” De Bijbel vertelt ons dat het “loon van de zonde de dood is, maar de gave van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer” (Romeinen 6:23) Is het niet interessant dat God ervoor koos om de weg van verlossing te demonstreren door de dood van de dieren? Stel je het verdriet voor van de arme Joodse familie die veel schattige kleine onschuldige lammetjes grootbracht, alleen om de meest perfecte naar de tempel te sturen voor een offer zoals God hen opdroeg te doen, en te laten zien hoe bloed moet worden vergoten om zonden te bedekken. Stel je de tranen van de kleine kinderen voor. Natuurlijk heeft het lammetje geen idee wat er gaat gebeuren, hij volgt vol vertrouwen zijn baasje naar de tempel… dan nadat er gebeden is over het lam… een snelle doorsnijding van de keel en zijn over… Ik denk dat zonde echt iets ernstigs is in Gods ogen… en godzijdank zond hij later een ander “Lam” (van God) om de plaats in te nemen van deze arme onschuldige schepselen, en in plaats daarvan nam hij de zonden van de wereld op zich. Nooit meer zouden de “schepselen” voor onze zonden moeten sterven. “Alles wat wij als schapen beschouwen, zijn afgedwaald, wij hebben ons, ieder, tot zijn eigen weg gekeerd, En de Heer heeft Hem de zonde van ons allen opgelegd” (Jesaja 53:6) Het volmaakte offerlam kwam in de gedaante van Jezus Christus.
God moet op bovennatuurlijke wijze die speciale band tussen de mens en de dieren hebben geschapen, anders, waarom zou het sterven van deze dieren een “offer” voor de Joden zijn? Als het niet zo’n verdriet had gecreëerd, zouden ze de ernst van hun zonde niet hebben beseft. Deze wet moet hebben zo’n enorme impact gehad op de mensen, willen dat ze zich van hun zonden afkeren… om dergelijk verdriet te voorkomen.
Jezus was het LAATSTE offer. Hoe moeilijk het ook is als we die vreselijke keuze moeten maken om een geliefd huisdier “in slaap te brengen” (euthanaseren), het moet zo moeilijk zijn geweest voor God om zijn enige Zoon naar de aarde te sturen om zo’n dood te ervaren. Maar hij gaf er ZOVEEL om, dat hij het deed. Hij stierf zodat we konden LEVEN. Hij redde ook de “wezens”… en ik geloof dat ze zo speciaal voor Hem zijn (na ons) dat Hij hen toch zeker in de hemel mag toelaten, en Hij neemt hen op in zijn “herstel van de aarde”.
Hoe moeten we reageren op de Liefde van een God met zo’n groot hart??
… besef dat we zondigen, en het scheidt ons van God… omdat hij perfect is. (Johannes 3:16) Geloof in Jezus, in plaats van te vertrouwen op je “goedheid” (jongen, ik zou in de problemen komen als het aan mij lag!) God biedt ons GRATIS vergeving aan…. Aanvaard Jezus als het offerlam, dat stierf zodat je kon LEVEN… Leef je leven op zo’n manier om Hem te behagen (ik zeg altijd, als we Gods wijsheid volgen, besparen we onszelf zeker ook veel hartzeer, we weten zeker hoe we dingen zelf kunnen verpesten! Lees elke dag een Spreekwoord… er zijn er 31, één voor elke dag van de maand! Lees elke dag een Psalm. Lees dan een van de evangeliën)… u zult versteld staan van niet alleen het gezond verstand advies dat hier te vinden is … maar er is zoveel verbluffende wijsheid die je zult krijgen! En je zult leren over de grootste man die iedereen leefde – Jezus.)
Dan… verheug u op de hemel… en ik geloof, je ‘kleine vriendje’ weer zien, misschien, ooit… (Openbaring 20;4-6)
Op 4-jarige leeftijd gaf ik mijn leven aan God. Het was het beste wat ik ooit heb gedaan. Het betekent niet dat ik het niet soms “koninklijk” heb verknald, maar weet je wat??? God is er altijd met de armen wijd open als ik eindelijk besef wat een puinhoop ik in mijn eentje heb gemaakt. Hij vergeeft, Hij oordeelt niet. (Ik hou van de gelijkenis van de ‘verloren zoon’ in het Nieuwe Testament… wat een geweldige demonstratie van de ongelooflijke liefde en vergeving die onze Vader heeft! Dan doet hij alsof Hij zich onze zonde niet eens herinnert …”zo ver als het oosten van het westen is” is hoe ver hij onze zonden wegdraagt)
Nu… waar denk je dat deze nieuwe “hemelse schepselen” vandaan zullen komen??? (de leeuw die bij het lam zal gaan liggen…).. welnu, waarom zou God de schepselen die al dood waren niet herscheppen en ze doen herrijzen? Het is zeker een mogelijkheid (maar ook, alleen God weet het)
God weet hoe het is om een geliefde te verliezen, dus hij kan zeker je verdriet begrijpen, op dit moment, dat je misschien voelt, ongeacht waar het in het leven is dat dit artikel je vindt. Jezus leefde 33 jaar op deze aarde, lang genoeg om zo ongeveer alles te hebben meegemaakt wat hij kon om ons mensen te begrijpen. Daar troost ik me mee… hij kan zich tot ons verhouden, Hij wil een relatie met ons, waarom zou Hij anders de moeite nemen om in het vlees naar de aarde te komen, als Jezus Christus? Jongen, ik weet zeker dat het een echt contrast met de hemel was… maar hij deed het voor ons.
En onthoud, voor God ben je waardevoller voor hem dan de “mussen” (Matteüs 12:12) Bedenk eens hoe belangrijk dat kleine schepsel voor je was… stel je voor hoeveel meer God van je moet houden. God stierf voor de VS (niet de “fido’s” van de wereld… ze hadden Hem niet nodig!)
Vergeet al je “hang-ups” over religie… snijd je neus niet af om je gezicht te beschadigen (bij wijze van spreken). Sommigen zeggen: als God niet echt is, dan heb je niets te verliezen als je sterft. Als Hij echt IS, dan heb je alles te verliezen als je niet in Hem gelooft en zijn offer voor ons erkent.
Geef God niet de schuld van het slechte voorbeeld dat mensen in deze wereld geven, dat is HUN doen, niet het zijne. Laat ZE je ook niet uit de hemel houden… dat zou stom zijn. Gods Heilige Geest trekt je nu… het is geen vergissing dat je dit artikel leest … dit was een goddelijke benoeming… neem de hint. Geef je leven nu aan God. Hij wil je genezen en je een schouder geven om op te leunen. Het leven kan zwaar zijn. Ik weet niet hoe mensen het zonder God kunnen doen. Bel me als je iemand nodig hebt om met je te bidden. Ik ben hier. 570-549-6700. Ik zou ook graag willen weten of je je leven aan God hebt gegeven. De Bijbel zegt dat wanneer “één zondaar zich bekeert”, de engelen zich verheugen in de hemel (Lucas 15:10)… en ik wil lid worden van de PARTIJ!!
Ik hoop je te zien in Gods eeuwige Koninkrijk, en laten we samen die tamme leeuw eens bekijken, hè?… Ik zal die op het hoofd “aaien”!
—Donna
Dit artikel is geïnspireerd door het lezen van het boek genaamd “Will my Pet go to heaven?” van Steve Wohlberg. Je kunt het bestellen op www.amazon.com als je meer wilt lezen over dit onderwerp… Ik heb alleen het oppervlak bekrast. God zegene je.

In de woorden van Melanie Daniel:
“… Weet je – ik moet zeggen dat ik die ervaring vele malen als ik heb gezien hoe mijn laboratoria in het water crashten of naar me keek met die “lab-look” – het leven 100% vol houden. Ik heb het gevoeld in de aanwezigheid van deze wezens die zo’n vreugde namen in wie ze waren – van ganser harte precies deden waarvoor ze waren geschapen zonder bedrog, jaloezie, dubbelzinnigheid, opstandigheid of onvolledigheid. Dit zien was als het observeren van een daad van aanbidding.
Dit kan iets zijn van hoe de hemel is. “
Ik denk dat honden de meest verbazingwekkende wezens zijn; ze geven onvoorwaardelijke liefde. Voor mij zijn ze het rolmodel om te leven. ~ Gilda Radner
*********************************************************************************************************************************
Dit is een van de vriendelijkste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Ik heb geen manier om te weten wie het heeft verzonden, maar er is een vriendelijke ziel aan het werk in het dode briefkantoor van de Amerikaanse postdienst: (Ik ontving deze brief per e-mail van een niet-geïdentificeerde persoon ~ Donna … maak de tissues klaar…)
” Onze 14-jarige hond, Abbey, is vorige maand overleden. De dag nadat ze stierf, huilde mijn 4-jarige dochter Meredith en praatte ze over hoeveel ze Abbey miste. Ze vroeg of we een brief aan God konden schrijven, zodat wanneer Abbey in de hemel kwam, God haar zou herkennen. Ik vertelde haar dat ik dacht dat we dat konden, dus dicteerde ze deze woorden.
Lieve God, Wilt u alstublieft voor mijn hond zorgen? Ze is gisteren overleden en is bij jullie in de hemel. Ik mis haar heel erg. Ik ben blij dat je me haar als mijn hond hebt laten hebben, ook al is ze ziek geworden. Ik hoop dat je met haar wilt spelen. Ze speelt graag met ballen en zwemt graag. Ik stuur een foto van haar, dus als je haar ziet, weet je dat ze mijn hond is. Ik mis haar echt. Liefs, Meredith.
We stopten de brief in een envelop met een afbeelding van Abbey en Meredith en richtten hem aan God/Hemel. We zetten ons retouradres erop. Toen plakte Meredith verschillende postzegels op de voorkant van de envelop omdat ze zei dat er veel postzegels nodig zouden zijn om de brief helemaal naar de hemel te krijgen. Die middag liet ze het in de brievenbus van het postkantoor vallen. Een paar dagen later vroeg ze of God de brief al had gekregen. Ik vertelde haar dat ik dacht dat Hij dat had gedaan.
Gisteren lag er een pakje gewikkeld in goudpapier op onze veranda met de tekst ‘Aan Meredith in een onbekende hand. Meredith opende het. Binnenin zat een boek van Mr. Rogers, genaamd ‘When a Pet Dies.’ Op de binnenkant van de voorkant was de brief geplakt die we aan God hadden geschreven in de geopende envelop. Op de tegenoverliggende pagina stond de foto van Abbey &Meredith en deze opmerking: Dear Meredith, Abbey kwam veilig in de hemel aan.
Het hebben van de foto was een grote hulp. Ik herkende Abbey meteen. Abbey is niet meer ziek. Haar geest is hier bij mij, net zoals het in je hart blijft. Abbey hield ervan om je hond te zijn. Omdat we onze lichamen in de hemel niet nodig hebben, heb ik geen zakken om je foto in te bewaren, dus ik stuur het terug naar je in dit kleine boekje zodat je het kunt bewaren en iets hebt om Abbey te herinneren. Bedankt voor de mooie brief en bedank je moeder voor het helpen schrijven ervan en het naar mij sturen. Wat een geweldige moeder heb je. Ik heb haar speciaal voor jou uitgekozen. Ik stuur mijn zegeningen elke dag en onthoud dat ik heel veel van je hou. Trouwens, ik ben overal waar liefde is. Liefde, God”
Eindeloze Mt. Labradors
bestinshow@emlabradors.com
570-549-6800