De meeste pups leven niet lang naast hun moeder. Ze worden meestal gescheiden als ze ongeveer drie maanden oud zijn. Maar herinneren puppy’s zich hun moeders en moeders hun puppy’s na scheiding?
Honden kunnen al vroeg een moeder-kindband ontwikkelen, omdat pups meestal sterk afhankelijk zijn van hun moeder voor voedsel en veiligheid. Dankzij deze band herinneren honden zich hun moeder door middel van geur. Onderzoek suggereert dat een hond zijn ouders tot 2 jaar na scheiding kan onthouden.1
Hier is een beknopte bevinding op basis van alle onderzoeken en studies over het vermogen van een hond om de moeder, nakomelingen en broers en zussen te onthouden.
Herinneren honden zich hun moeders?
Mensen begrijpen dat geen enkele liefde is als een moeder-kindband. Elk jaar in mei, jong of oud, staan mensen stil om hun moeders te herdenken en te eren. Maar hoe zit het met de band tussen een moederhond en haar puppy’s?
Honden zijn sociale dieren en volgen een roedelhiërarchie. Deze wezens socialiseren, nemen of onthouden gebeurtenissen in hun leven niet zoals mensen dat doen, dus hun concept van geheugen is heel anders dan dat van mensen. Sommige hoektanden herinneren zich hun ouders, vooral de moeder, maar sommige gewoon niet.
De neus van een hond heeft bijna 300 miljoen reuksignalen vergeleken met de 6 miljoen van een mens. Dit betekent dat het vermogen van een pup om verschillende geuren te onderscheiden bijna 40% groter is dan het vermogen van een mens. Puppy’s kunnen de geur van hun moeder al vroeg oppikken voordat ze uit elkaar gaan en kunnen deze gebruiken om hun ouders te herkennen als ze elkaar ontmoeten.
Deze dieren bezitten op zijn best ook een associatief geheugen van repetitieve gebeurtenissen. Desalniettemin helpt het hen hun favoriete dingen te onthouden, wat betekent dat de korte tijd samen moederhonden en hun puppy’s wat geheugen geeft.
Puppy’s en moeders bewaren informatie over elkaar bijna 2 jaar. Het is dus alleen maar logisch dat als honden hun moeders kunnen herkennen, ze hen ook kunnen onthouden.
Zullen honden zich altijd hun moeder herinneren?
Aangezien honden hun moeders kunnen herkennen en herinneren na een scheiding van twee jaar, zullen ze zich ze dan nog lang herinneren? Welnu, een hond is in staat om de herinnering aan zijn moeder van de kindertijd tot de volwassenheid met zich mee te dragen. Het doet dit door een bepaalde geur te herkennen.
Als je een volwassen hond een doek geeft met de geur van zijn moeder erop, zal hij meer tijd besteden aan het snuffelen aan de specifieke doek dan aan een willekeurige. Nogmaals, dit komt omdat iets aan de stof vertrouwd aanvoelt.
Herinneren moederhonden zich hun puppy’s?
Mensen hebben misschien grenzen gesteld aan de vrijheid van gedomesticeerde honden, maar moeder natuur heeft moederhonden middelen gegeven om hun jongen nog steeds te herkennen. Een teef (teefje) kan zijn kroost na vele jaren herkennen, en dat heeft weinig met het geheugen te maken.
Gedomesticeerde pups krijgen zelden de kans om jarenlang als wilde honden met hun puppy’s samen te leven, dus hun relatie is misschien niet zo diepgaand. Bovendien is het langetermijngeheugen van een hond niet zo ontwikkeld als bij mensen. Maar dankzij een biochemisch proces dat bekend staat als inprenting, kunnen honden een band tussen moeder en puppy vormen. Een essentiële speler in deze relatie is een “liefdeshormoon” dat bekend staat als oxytocine.
Inprenting maakt geur en uiterlijk psychologische triggers voor honden. Dit bevordert een gevoel van vertrouwdheid tussen een teef en zijn nakomelingen, lang nadat het moederinstinct is vervaagd. Hoe positiever intens een vormende ervaring is (vooral de kritieke eerste twee maanden van hun leven), hoe sterker de afdruk en dus ook de band.
Wat voorkomt de hechting tussen moeder en puppy?
Het antwoord op het vermogen van een moederhond om haar puppy’s te onthouden, is sterk afhankelijk van hoe lang en juist haar vormende periode met de pups was. Als ze maximaal 4 maanden samen waren geweest, zouden ze waarschijnlijk een blijvende band vormen. Honden hebben echter ook disfunctionele families die terug te voeren zijn op hun vormende jaren.
Het vermogen van honden om zich te binden kan worden aangetast als puppy’s te vroeg van hun moeder worden gespeend. Of als ze een chaotische omgeving ervaren tijdens de sensitieve formatieve periode.
Hechting is niet altijd hetzelfde voor honden die een slechte ervaring hebben gehad en tijdens de vormingsfasen met zware omstandigheden te maken hebben gehad. In dit geval herinneren een moeder en haar kroost zich elkaar in de toekomst misschien niet meer omdat een trauma hun band heeft onderbroken.
Frequente onderbrekingen in hun vroege leven zullen volledige inprenting remmen. Dit komt omdat trauma’s eAgressief en asociaal gedrag veroorzaken tijdens het vroege leven van een hond later in de volwassenheid. Daarom is het bekend dat moederhonden hun nakomelingen doden in omstandigheden die zwaar genoeg zijn, zoals hongersnood en roofzuchtige toestanden.
Top 3 tekenen dat een hond zich zijn moeder herinnert
Familiereünies zijn niet de typische knuffels en begroetingen onder honden. Ze piepen of springen niet als ze elkaar vrolijk begroeten, maar er zijn manieren om te laten zien dat ze tevreden zijn.
1. Ontspanning
Observeer of uw hond er ontspannen uitziet in het bijzijn van zijn moeder. Het zal gelijktijdig voorkomende tekenen vertonen, zoals een lage staart, rechtopstaande oren en een licht geopende mond met hangende tong.
U merkt misschien dat de pup een andere hond benadert met een alertheid die aanvoelt alsof hij dingen aan het controleren is. De alerte pup zal een rechte horizontale staart vertonen met zijn oren naar voren gericht, ogen wijd open en mond gesloten. Deze tekenen laten zien dat een hond ontspannen, vredig en zeer benaderbaar is.
2. Speel Buigen
Een spelende buigende hond neemt een speelpositie aan om een ander uit te nodigen voor speeltijd. Je kunt de achterhand omhoog zien terwijl de voorpoten naar beneden blijven alsof ze buigen.
Ze buigen zo snel voordat ze beginnen te springen, rennen en spelen. Zulke honden houden hun staart omhoog en zwaaien er enthousiast mee alsof ze uitnodigend zijn. Hun mond blijft meestal open met de tong hangend.
3. Houding
Let op de houding van uw hond wanneer hij een bepaalde pup nadert. U kunt bijvoorbeeld merken wanneer hij onderdanig is aan een dominante hond.
Een dominante pup zal een houding aannemen die laat zien dat hij alert is, zoals voorover leunen en rechtop op zijn tenen staan met de poten stijf. Het laat de staart naar buiten en recht, met de oren naar voren gericht en de lippen gekruld.
Een andere hond zal een onderdanige houding aannemen bij het begroeten van de dominante hond door op zijn rug te draaien en de buik bloot te leggen. De onderdanige pup zal zijn staart intrekken. Zijn oren zullen plat zijn en naar achteren wijzen, terwijl de mond en ogen gesloten blijven. Dit laat zien dat het een gelukkig weerzien is en dat de twee kunnen beginnen met spelen.
Zullen reuen paren met hun moeders?
Ga er niet vanuit dat moederhonden en hun mannelijke nakomelingen niet zullen paren omdat ze elkaar kunnen herkennen. Hoezeer de gedachte aan een moederhond die met zijn mannelijke nakomelingen paart ook huiveringwekkend is, de twee kunnen paren en zelfs zwanger worden.
Het feit dat een mannelijk nageslacht tijdens hun hereniging met zijn moeder kan paren, mag echter niet worden opgevat als bewijs dat ze elkaar niet hebben herkend. Ze zijn zich misschien bewust van hun familierelatie, het is alleen dat honden niet hetzelfde morele systeem vertonen dat mensen hebben. Het concept van incest is beledigend voor mensen, maar vreemd voor honden.
Een hond herkent misschien zijn moeder, maar ze zullen nog steeds paren omdat de hereniging geen taboe oproept. Daarom kan geen enkele gedachte het ervan weerhouden door te gaan met zijn wellustige pogingen.
Wat overblijft is dat deze romantische relatie tussen een moederhond en haar mannelijke zoon zal resulteren in nakomelingen met gezondheidsproblemen. Bovendien mogen honden niet worden gekruist met hun kinderen of broers en zussen om problemen zoals aangeboren handicaps te voorkomen.
Samenvatting
Wanneer een moederhond haar kroost in levende lijve ontmoet na vele jaren van scheiding, weet je nu dat ze elkaar zullen herkennen. Ze zullen hun reukvermogen gebruiken om elkaar te onthouden. En als je ze ziet paren, weet dan dat een hond nog steeds een dier is en geen moraliteit heeft zoals mensen. Daarom zijn incest, taboes en sociale morele beperkingen niet op hen van toepassing.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
Uitgelichte afbeelding tegoed: Zuzule, Shutterstock