Toen een oudere vrouw ziek werd en in het ziekenhuis werd opgenomen, moest haar familie voor haar huisdieren zorgen. Maar ze werden er moe van en lieten haar geliefde honden op straat achter. Een van de honden, een oudere pup genaamd Pluto, had nog nooit een leven zonder huis ervaren. Pluto was diep gehecht aan zijn eigenaar en had moeite om zich aan te passen aan zijn nieuwe omstandigheden. Hij zwierf door de straten op zoek naar zijn baasje. Uiteindelijk vond hij onderdak in een verlaten huis, waar vrijwilligers hem ontdekten en naar een dierenasiel brachten.
In het asiel onderzocht een dierenarts Pluto en ontdekte dat hij leed aan ernstige huidziekten. De stress van het verliezen van zijn eigenaar had ervoor gezorgd dat zijn vacht uitviel en dat er zweren op zijn huid waren ontstaan. De vrijwilligers in het asiel begonnen onmiddellijk pluto’s fysieke kwalen te behandelen en investeerden tijd, moeite en geld in zijn herstel.
Pluto helpen zijn psychologische trauma te overwinnen bleek echter een grotere uitdaging. De diepbedroefde hond was extreem verdrietig en weigerde te eten. De vrijwilligers erkenden zijn behoefte aan extra zorg en aandacht en overlaadden Pluto met liefde en genegenheid, waardoor hij geleidelijk zijn eetlust en levenslust terugkreeg.
Naarmate Pluto’s gezondheid verbeterde, begon zijn vacht terug te groeien en begon hij weer te genieten van het spelen met speelgoed en de interactie met mensen en andere dieren. Uiteindelijk herstelde Pluto volledig en werd hij geadopteerd door een nieuwe familie, waar hij geluk en een liefdevol thuis vond.