Rena heeft haar eeuwige thuis gevonden na een reeks ongelukkige gebeurtenissen. Aanvankelijk gevonden als een zwerfhond in het DC-gebied, werd Rena geadopteerd door een vriendelijk persoon die helaas na een jaar overleed. De kinderen van de overleden eigenaar probeerden Rena in huis te nemen, maar hun woonsituatie liet het niet toe, en Rena bevond zich terug in de DC-opvangcentra.
Rena worstelde om een nieuw huis te vinden en werd naar New Jersey gestuurd, waar ze de aandacht van Nicole trok. Nicole had onlangs haar geliefde hond, Trixie, verloren en zij en haar broer bezochten het asiel om donaties af te geven. Rena was de enige hond in het asiel die ondanks de grote menigte niet blafte. Trixie blafte ook niet toen Nicole haar voor het eerst ontmoette in het asiel. Rena’s kalme houding en verlangen naar genegenheid deden Nicole denken aan Trixie, en ze voelde meteen een connectie.
Een week later meldde Nicole zich aan voor een excursie, waardoor ze Rena een paar uur uit het asiel kon halen. Rena’s vreugde om in een huiselijke omgeving te zijn was duidelijk, en nadat ze het met haar vriend had besproken, besloot Nicole Rena permanent te adopteren.
Rena’s hoge energie en speelse karakter waren een aanpassing voor Nicole, die gewend was aan oudere honden die meestal de hele dag sliepen. Rena’s liefdevolle persoonlijkheid en het vermogen om aangetrokken te worden tot degenen die haar het meest nodig hebben, hebben haar echter tot een gekoesterde toevoeging aan het gezin gemaakt.
Interessant is dat Rena een band lijkt te delen met Trixie, omdat ze van hetzelfde speelgoed houdt en zich aangetrokken voelt tot dezelfde buitenplekken waar Trixie ooit van genoot. De betekenis van de namen van beide honden vertaalt zich ook naar ‘vreugde’, waardoor de band tussen hen verder wordt verstevigd.
Rena’s reis van een zwerfhond naar een geliefd familielid is een hartverwarmend verhaal dat benadrukt hoe belangrijk het is om asieldieren een kans te geven op een liefdevol thuis.