Von Willebrand’s In Honden

De ziekte van Von Willebrand (vWD) is een stollingsstoornis die wordt veroorzaakt door een defect in de bloedplaatjesfunctie, door het tekort aan von Willebrand-factor (vWF), een glycoproteïne dat nodig is om de adhesie van bloedplaatjes aan beschadigd vasculair subendotheel op de plaats van vaatletsel te helpen. vWD is de meest voorkomende bloedstollingsstoornis bij honden en is aanwezig in verschillende rassen.

Het meest voorkomende symptoom is langdurige bloedingen na operaties (zoals sterilisatie). Soms zullen er geen uiterlijke symptomen zijn bij honden. Getroffen honden zullen plotseling bloeden uit de neus, mond, blaas of vagina. De voorloper van een bloeding is meestal ‘stress’.

Deze associatie van stress is ook bewezen in de stoornis bij mensen. Dit zou duidelijk maken waarom honden met een of twee kopieën van het mutante gen soms symptomen vertonen en op andere momenten niet, als ‘stress’ een essentieel onderdeel is voor deze bloedingsstoornis.

Vanwege de schokkende frequentie van dobermann pinschers getroffen, moeten dobes van elk geslacht eerst worden gescreend om te zien of ze vWD-dragers zijn. Voordat u een Doberman van onbekende afstamming krijgt, controleert u ten minste de medische geschiedenis, omdat deze ziekte kan worden gediagnosticeerd met een DNA-test of speciale bloedtest.

• Overmatig, spontaan bloeden
• Roodheid of verkleuring van de huid
• Epistaxis (Bloedneuzen) / Neusbloedingen die geen oorzaak lijken te hebben
• Zwelling / Overmatige blauwe plekken
• Langdurig bloeden door gewone snijwonden of tandheelkundig werk
• Bloed in de urine (hematurie) of ontlasting (Hematochezie)
• Zichtproblemen, zoals dubbelzien
• Extreme vermoeidheid
• Misselijkheid en braken
• Pijnlijke hoofdpijn
• Plotselinge pijn en/of zwelling in spieren of gewrichten

• Er is geen behandeling nodig totdat de hond stabiel is.
• Plasmatransfusies of medicijnen om de bloedstolling te helpen, kunnen worden gebruikt om de schade te verminderen.
• Voor huisdieren die extreme bloedingen ervaren als gevolg van Von Willebrand, wordt plasmatransfusie in het bloed van de hond gedaan om bloedstollingselementen opnieuw te introduceren.
• Ontstekingsremmende medicijnen.
• Pijnstillers zoals NSAID’s.
• Antibiotica zullen worden gebruikt om infecties en ontstekingen onder controle te houden.

Controleer altijd op eventuele onregelmatigheden en neem zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts.

Ondersteunende therapieën kunnen thuis worden gedaan en kunnen stollingsmedicijnen, actuele medicijnen, antibiotica, orale antihistaminica en aanvullende behandelingen omvatten.

Het is niet in staat om de ziekte van Von Willebrand te voorkomen, omdat het voornamelijk wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen. De enige manier is om het fokken van aangetaste honden te stoppen, zodat het risico om de aandoening door te geven aan de volgende generatie wordt afgewend.

Doberman Pinscher, Duitse Herder, Golden Retriever, Poedel, Shetland Herdershond, Chesapeake Bay Retriever, Schotse Terriër, Akita, Basset Hound, Duitse Ruwharige Pointer, Duitse Kortharige Pointer, Pembroke Welsh Corgi, Dwergschnauzer, Standaard Poedel, Standaard Manchester Terrier, Welsh Corgi

1. Oorzaken:

Aangeboren: De ziekte van Von Willebrand is de meest voorkomende, erfelijke, heterogene, bloedingsziekte.

Sommige honden hebben mogelijk slechts één kopie van het gemuteerde gen van de ziekte van Von Willebrand en ze vertonen mogelijk geen klinische symptomen. Getroffen honden die twee kopieën van het mutante gen bezitten, zijn het zwaarst getroffen. In sommige gevallen kunnen honden die genen bezitten eerder in hun leven onaangetast lijken, maar in latere stadia symptomen vertonen.

2. Soorten:

• Type 1: Meest voorkomende vorm van vWD-ziekte. vWF zal lager zijn dan normaal. De hond kan milde bloedingsproblemen ervaren, maar kan een normaal leven leiden.
• Type 2: vWF heeft normale niveaus en er zullen structurele en functionele defecten zijn.
• Type 3: Dit is de meest ernstige vorm van de ziekte van Von Willebrand. Omdat bloedplaatjes niet kunnen stollen en dit de honden het risico op ernstige bloedingen geeft, is dat moeilijk te stoppen.

3. Mortaliteit:

Ziekte van Von Willebrand incidence komt zeer vaak voor. Dit is eigenlijk een milde en levenslange aandoening. Soms kunnen ongecontroleerde bloedingen bij honden leiden tot de dood.

4. Diagnose:

• Volledig bloedbeeld en serum biochemisch onderzoek
• Urineonderzoek en fecale analyse
• Stollingsfunctie
• Aantal bloedplaatjes
• Evaluatie van uitstrijkjes
• Stolsel retractie

5. Prognose:

De prognose voor herstel voor honden met de diagnose von Willebrand ziekte wordt bewaakt met de medicijnen van vandaag beschikbaar. Hoewel er geen bekende remedie is voor vWD-ziekte bij honden, genieten de meeste honden van een pijnvrij leven met langdurige medicatie.

Tijd om de dierenkliniek te bezoeken voor een onderzoek, als u een van de volgende dingen opmerkt:

• Overmatig, spontaan bloeden
• Roodheid of verkleuring van de huid
• Epistaxis (Bloedneuzen) / Neusbloedingen die geen oorzaak lijken te hebben
• Zwelling / Overmatige blauwe plekken

Wat te voeren?

1. Magerste stukken vlees
   • Gemalen vlees – gelabeld 90 procent mager of magerder (rundvlees, kip, kalkoen)
   • Magere vleeswaren of varkensvlees (minder dan 10% vet, bijvoorbeeld onderste ronde of bovenste ronde)
   • Kipfilet (zonder vel), Kip, donker vlees (zonder huid), Kalkoendij (zonder huid)
2. Zorg voor gemakkelijk te verteren vette eiwitten zoals rundvlees, lamsvlees, kalkoen, vis en kip
3. Lauwe (nooit hete) kippensoep, witte rijst met kipfilet en gestoomde groenten
4. Orgaanvlees zoals rundernier, lever, kippenharten en kippenmaag
5. Vitamine K supplementen: Spinazie, broccoli, kool, lever (rauw of gekookt), eierdooiers, enz

De ziekte van Von Willebrand vereist levenslang beheer en wordt vaak niet ‘genezen’. Na de eerste behandeling worden maandelijkse controles aanbevolen en moeten bloedingen nauwlettend worden gevolgd. Medicijnen moeten worden toegediend volgens de instructies van de dierenarts.