Smokey werd als jonge puppy geadopteerd door een familie die hem overlaadde met tonnen speelgoed. Maar het was een opgezette olifant met grote oren die zijn absolute favoriet was. Ondanks het feit dat hij het gemakkelijk in enkele minuten aan flarden had kunnen scheuren, was hij er altijd uiterst zachtaardig mee. Hij nam het zelfs mee op wandelingen en sliep er elke nacht mee.
Hij woonde tot zijn vijfde in een liefdevol huis, maar toen veranderde alles.
Zijn eigenaar verloor zijn baan en ze kregen het moeilijk. Ze hebben hun huis ingekrompen, maar het was nog steeds niet genoeg. Het werd moeilijk om Smokey gevoed te houden. Dus besloten ze om te kijken of iemand die ze kenden voor hem zou kunnen zorgen. Maar niemand was in staat om zo’n grote hond te huisvesten.
Toen ze erachter kwamen dat ze hun huis zouden verliezen, probeerden ze nog harder om een nieuw thuis voor hem te vinden. Maar uiteindelijk moesten ze de feiten onder ogen zien dat ze niet langer om Smokey konden geven. Ze namen de buitengewoon moeilijke beslissing om hem over te leveren aan een opvangcentrum. Ze zetten hem af met zijn favoriete speeltje en namen voorgoed afscheid.
Smokey was verbrijzeld. Zijn hart was helemaal gebroken. Nadat hij zijn mensen verloor en zich moest aanpassen aan het leven in het asiel, begon Smokey last te krijgen van ernstige angst. Hij had geen interesse in het spelen of omgaan met een van de vrijwilligers van het asiel. Hij lag gewoon in de hoek van zijn krat en hield zijn olifant in zijn mond.
Het asiel probeerde hem zo snel mogelijk geadopteerd te krijgen, omdat de huisvesting voor het opnemen van dieren uiterst beperkt was. De foto’s van hem met zijn olifant trokken de aandacht van potentiële adoptanten en het asiel was zeer hoopvol dat hij snel zou worden geadopteerd.
Maar elke keer als een familie kwam kijken of ze contact met hem hadden, verstopte hij zich in de hoek. Toen ze hem probeerden te benaderen, was hij zo bang dat hij zou grommen. Omdat hij tekenen van agressie begon te vertonen, werd het asiel gedwongen om hem van de lijst met ‘adopteerbare honden’ te halen. Helaas bracht dit hem in wezen in de dodencel en was hij op weg om te worden neergezet.
Het asiel had niet de ruimte of het vermogen om een hond te huisvesten die ze niet konden laten adopteren. Dus werd de datum geprikt. Hij moest toen al geadopteerd zijn, anders zou hij geëuthanaseerd worden. Maar het asiel was niet van plan om op te geven. Ze wilden niet dat Smokey zou sterven.
Dus gingen ze op zoek naar andere reddingen die Smokey konden meenemen. Ze wisten dat hij het zoveel beter zou doen vanuit een stressvolle opvangomgeving. Gelukkig De reddingsorganisatie I Have A Dream dook op het nippertje in om hem te redden. Ze beloofden dat ze hem de perfecte pleegouder zouden vinden en dat ze bereid waren ongelooflijk geduldig te zijn om hem de eeuwige familie van zijn dromen te vinden.
Zodra hij bij een pleeggezin introk, veranderde alles. Alle stress die hij voelde in het asiel leek weg te smelten. Ineens had hij zoveel energie en was hij bereid om te spelen. Veel eerder dan ze hadden verwacht, besloot de redding hem weer beschikbaar te stellen voor adoptie.
Maar eerst wilden ze contact opnemen met zijn voormalige familie en kijken of ze weer voor hem konden zorgen. Helaas waren ze nog steeds niet in een geschikte financiële positie om hem terug te nemen. Ze waren gewoon zo dankbaar dat hij gered was van de ondergang en dat hij een mooi leven zou kunnen leiden.
De foto’s waarop hij zijn geliefde opgezette olifant vasthoudt, maakten hem erg populair op sociale media. Dus het was niet lang nadat hij officieel ter adoptie was dat Smokey, met zijn favoriete knuffel op sleeptouw, zichzelf een prachtige nieuwe familie voor altijd vond.
Zie smokey’s oprechte verhaal van hoop hieronder.
Uitgelichte afbeelding: YouTube