Urine-incontinentie bij honden – Oorzaken en behandeling

Urine-incontinentie, of ongewild urineverlies, is een vrij algemeen probleem bij honden dat wordt veroorzaakt door incompetentie van de urethrale sluitspier. Deze aandoening komt vooral voor bij oudere, gesteriliseerde teven van grote rassen (10%-20%), maar kan ook voorkomen bij reuen en intacte teven. Wanneer men dus zegt dat een hond incontinent is, betekent dit dat hij zijn blaas niet onder controle kan houden of onvrijwillig urine verliest. Normale incontinentie bij honden komt vaak voor op plaatsen waar huisdieren rusten (bijvoorbeeld op hun bank of beddengoed).

Urine-incontinentie bij jonge honden kan het gevolg zijn van een anatomisch defect in het transport van urine door de urineleiders van de nieren naar de blaas. De complicaties van ectopische urineleiders, die meestal voorkomen bij vrouwelijke honden, kunnen samengaan met misvormingen van de vulva. Deze zeldzame vorm van incontinentie kan alleen door een operatie worden gestopt. Trauma’s zoals ongelukken met een gebroken bekken of een aanrijding door een auto kunnen ook leiden tot urine-incontinentie.

Bijna 20% van de gecastreerde vrouwelijke honden heeft last van urine-incontinentie en dit neemt toe tot 30% als de hond > 20 kg weegt. Bij de meeste honden treedt urine-incontinentie op binnen 3 jaar na sterilisatie, soms is het pas op latere leeftijd een probleem, maar op dat moment kan het worden gecompliceerd door ziekten die de urineproductie en wateropname verhogen. De belangrijkste oorzaken van urine-incontinentie zijn incompetentie van het urethrale sluitmechanisme (USMI), overactieve blaas (detrusor hyperreflexie) en ureterale ectopie.

Het verband tussen incontinentie en hormoonstatus is al lang bekend. Oestrogeenreceptoren worden aangetroffen in de gladde, gestreepte spieren van de urethra, het urethrale slijmvlies, de vasculatuur, de vaginale wanden en de ondersteunende ligamenten. In al deze gebieden lijkt oestrogeen een trofisch effect te hebben. Verminderde oestrogeenspiegels worden in verband gebracht met verminderde klierafscheidingen, urethrale vaatatrofie en verlies van urethrale spierspanning, waardoor belangrijke onderdelen van het continentiemechanisme worden aangetast.

• Dribbelen van urine wanneer de hond loopt
• Plassen of vlekken van urine onder de rustplaats van de hond
• Toenemende natte plekken op de bodembedekking of vloer

De behandeling van urine-incontinentie zal variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Ectopische urineleiders: Chirurgische repositie moet worden uitgevoerd om de urineleider naar zijn normale positie te verplaatsen.

Blaasstenen: Chirurgische verwijdering (cystotomie), Laser Lithotripsie, Niet-chirurgische verwijdering – Uro hydro propulsion (urocystolieten worden verwijderd met behulp van een speciale katheter met een zoutoplossing die de stenen door de blaas spoelt), en Dieetoplossing.

Diabetes: Orale medicijnen, insuline voor hondendiabetes, en spuiten.

Ziekte van Cushing: Hormoonvervangingstherapie. Vervanging van mineralocorticoïden: desoxycorticosteronpivalaat (DOCP-Novartis, Percorten-V) en fludrocortisonacetaat (Bristol-Myers Squibb Company- Florinef).

• Als de incontinentie sporadisch is of als de honden er niet zoveel last van hebben of de honden geen symptomen hebben, kunnen u en uw dierenarts gewoon de ‘wait and watch’ procedure blijven hanteren.
• Tijdens hun slaap hebben de meeste honden de neiging om zichzelf te bevuilen, eigenaren kunnen de honden een plek bieden waar ze kunnen rusten en die schoongehouden kan worden.
• Wasbare hondenbedden zijn op de markt verkrijgbaar en er zijn ook hondenbedden die speciaal zijn ontworpen voor incontinente honden.
• Buikbanden of hondenluiers kunnen worden gebruikt voor honden om lekkage te voorkomen als ze overdag actief zijn.

• Er is geen echte manier om urine-incontinentie te voorkomen. Sommige rassen erven de aandoening en andere krijgen ze door andere gezondheidsproblemen.
• Overleg met fokkers/dierenartsen of het ras een geschiedenis van incontinentie heeft.
• Gesteriliseerde vrouwelijke honden zijn vatbaarder voor incontinentie.

Duitse Herder, Rottweiler, Engelse Springer Spaniel, Doberman Pinscher, Weimaraner, Old English Sheepdog, Dalmatiër, Bearded Collie, Collie, Boxer, Honden van middelbare leeftijd, Senior Honden

1. Oorzaak:

2. Sterfte:

Er is geen gedocumenteerde sterfte in verband met incontinentie. Oudere honden lopen een groter risico om incontinent te worden dan jongere honden.

4. Diagnose:

• Een volledig bloedbeeld (CBC), chemisch profiel…
• Abdominale echografie
• Röntgenfoto’s
• Speciale radiografische kleurstof studies

5. Prognose:

Zelfs na krachtige behandelingen blijven veel honden incontinent en kunnen ze een gespecialiseerde behandeling nodig hebben om onaangename complicaties te voorkomen.

Neem meteen contact op met je dierenarts als je merkt:

• Dribbelen van urine als de hond loopt
• Plassen of vlekken van urine onder de rustplaats van de hond
• Toenemende natte plekken op de bodembedekking of vloer

• Hoge kwaliteit, zorgvuldig uitgebalanceerde smakelijke inhoud
• Matig-eiwit-laag-natrium dieet, hoog-alkalische voeding
• Wortelgroenten, groene bladgroenten, amandelen, avocado, komkommer, bieten, vijgen en abrikozen.
• Haring, Sardines, Makreel, Forel, Peulvruchten (zoals linzen, kikkererwten, kidneybonen)
• Plantaardige eiwitbronnen – kikkererwten, linzen, noten, zaden en aardappelen
• Vers fruit/groenten: Groene bonen, wortels, banaan, appel, citrusvruchten, watermeloen, enz.

Urine-incontinentie bij honden is zeer irritant voor eigenaren en zij moeten de diagnose overwegen met de juiste klinische verschijnselen. Zoals bij elke ziekte is de prognose afhankelijk van de juiste diagnose, de omvang van de ziekte en de gekozen behandeling.