Testiculaire kanker bij honden

Testikels staan in de top 3 lijst van meest voorkomende anatomische plaatsen voor de ontwikkeling van tumoren bij honden. Testikelkanker wordt beschouwd als een veel voorkomende genitale neoplasma bij oudere ongecastreerde reuen. Tot 30% van de intacte reuen ontwikkelt uiteindelijk een of meer testiculaire tumoren. Over het algemeen zijn ze goed voor minstens 5% van alle tumoren bij reuen.

Testiculaire tumoren kunnen goedaardig (geen kanker) of kwaadaardig (kanker) zijn. Kwaadaardige tumoren van de testikels zijn typisch invasief, agressief en hebben de neiging zich uit te breiden. De mediane leeftijd van honden met zaadbalkanker is ongeveer 10 jaar. Ze kunnen echter voorkomen bij intacte reuen van elk ras en elke leeftijd. De meest waarschijnlijke verdachten om teelbalkanker te ontwikkelen zijn niet de honden met normale (scrotale) testikels, maar de reuen die één of beide testikels hebben die niet uit de buikholte zijn ingedaald (cryptorchisme).

De meest voorkomende testiculaire maligniteiten zijn seminomen, Sertoli celtumoren en Interstitiële (Leydig) celtumoren. Deze kankers maken bijna 40% uit van alle testiskankers bij de hond. Andere zeldzame soorten testiculaire tumoren zijn lipomen, hemangiomen, fibromen, embryonale carcinomen, teratomen en chondromen. Seminomen zijn de meest voorkomende goedaardige testiculaire tumoren bij de hond. Het interessante is dat beide testikels kankerachtig kunnen zijn, maar dat er verschillende soorten teelbalkanker kunnen voorkomen.

Net als bij de meeste kankers bij honden is de etiologie van testiculaire tumoren nog steeds niet geïdentificeerd. Hoewel sommige van deze tumoren in verband zijn gebracht met de aanwezigheid van prostaatziekte en cryptorchisme, is de bijdrage van testosteron doorslaggevend. Een van de vijf belangrijkste doodsoorzaken door kanker bij honden is teelbalkanker.

• Zwelling van één of beide testikels
• Hematurie (Bloed in de urine)
• Dysurie/ Strangurie (Moeite met plassen)
• Frequente pogingen om te plassen
• Spermatische koord torsie (een koord dat bloed levert aan de testikel is gedraaid)
• Abnormale houding (vooral tijdens het plassen) / Abnormale gang
• Vergroot scrotum
• Testiculaire atrofie
• Pijn/Algemene zwakte
• Koorts
• Gewichtsverlies

Primaire tumoren (diameter < 3cm): De meest geschikte therapie voor de niet-gemetastaseerde primaire tumoren is lokale chirurgische excisie. Radiotherapie kan postoperatief worden gebruikt om de tumor beter onder controle te krijgen.

Primaire tumoren (> 3cm): Wanneer er geen bewijs is van metastase, kunnen chemotherapie medicijnen worden gebruikt om te proberen de tumor te laten krimpen.

IM/IGRT-bestralingstherapie: Image-guided and intensity-modulated radiation therapy is een relatief nieuwe techniek waarbij hoogenergetische stralingsbundels worden gebruikt met behulp van beeldvormingstechnologieën zoals PET, MRI en CT.

Urine obstructie: Palliatieve radiotherapie kan worden gebruikt als verlichting op korte termijn.

Sublumbar lympadenopathie – Chirurgische verwijdering van vergrote lymfeklieren. Dit wordt uitgevoerd bij honden met tumoren die alleen zijn uitgezaaid naar de regionale lymfeklieren, maar niet verder.

Elke significante obstructie van de urethra: Om de plasbuis open te houden voor het plassen, wordt een chirurgische stent geplaatst.

• Zodra de operatie voorbij is, moeten de activiteiten van uw hond gedurende ongeveer 2 weken worden beperkt om herstel en genezing van de incisie mogelijk te maken.
• Een beperkende e-collar kan gedurende 2 weken worden gebruikt.

Afghaanse Hond, Airedale Terrier, Beagle, Boxer, Collie, Doberman Pinscher, Duitse Herder, Maltezer, Weimaraner, Shetland Sheepdog, Reuen

1. Oorzaken:

• Erfelijk
• Oudere honden – reuen ouder dan acht jaar
• Hoger bij intacte honden
• Blootstelling aan giftige chemicaliën (1,4-dichloorbenzeen, doxorubicine, fenylbutazon), pesticiden en herbiciden, nitrosaminen, cyclofosfamide, enz.

2. Soorten:

Primaire teelbalkanker: Kanker die in de zaadbalregio zelf begint, wordt primaire kanker genoemd. De meeste primaire kankers zijn agressief en hebben een hoog metastatisch potentieel.

Secundaire teelbalkanker: Kanker die zijn oorsprong vindt in een ander orgaan en zich verspreidt of uitzaait naar het testiculaire gebied.

3. Sterfte:

Het sterftecijfer voor goedaardige vormen van teelbalkanker is bijna nul. Primaire zaadbalkanker is zeer agressief en moet vroeg worden gediagnosticeerd en onmiddellijk worden behandeld. Helaas heeft het een hoog sterftecijfer en < 50% van de honden overleeft meer dan 6 maanden vanaf het moment van diagnose van primaire vormen van kanker.

4. Prognose:

De prognose kan variëren afhankelijk van het tijdstip van diagnose en de ernst van de zaadbalkanker. In het algemeen, als de tumor vroeg wordt gediagnosticeerd, voordat er uitzaaiingen zijn, kunnen chemotherapie en bestraling effectief zijn. Als er aanzienlijke uitzaaiingen zijn, kunnen dierenartsen voorstellen de traditionele behandeling af te wijzen en zullen zij behandelingen geven om de klinische symptomen van de hond te kalmeren zodat hij zich beter voelt.

Neem meteen contact op met uw dierenarts als u een van de volgende zaken opmerkt:

• Zwelling van één of beide testikels
• Hematurie (Bloed in de urine)
• Dysurie/ Strangurie (Moeite met plassen)

• Veel eiwitten, weinig koolhydraten, goede vetten en antioxidanten en kankerbestrijdende voedingsstoffen.
• Eiwit moet 40% van de calorieën van honden uitmaken. Verse, magere eiwitten (Magere witte vis zoals kabeljauw, tandbaars, schelvis, mager rundvlees, varkenshaas)
• Vetten: zalm, haring, makreel, meerforel, tonijn en sardines.
• Vitaminerijke groenten en fruit: Peulvruchten, erwten, groene bonen, wortelen, bloemkool, broccoli, kool, tomaten, citrusvruchten, bosbessen, aardbeien, kersen enz.

Als zaadbalkanker vroeg wordt ontdekt, voordat er uitzaaiingen zijn, kan de overlevingstijd worden verlengd met een meer definitieve behandeling. Als de kanker is uitgezaaid naar verre gebieden, wordt de ziekte vaak zo lang mogelijk symptomatisch behandeld.

De kans op herstel van uitgezaaide zaadbalkanker is gering. Wanneer de levenskwaliteit is afgenomen of de klinische symptomen niet meer onder controle kunnen worden gehouden, kan euthanasie nodig zijn.