Sudden Acquired Retinal Degeneration in Dogs

Sudden acquired retinal degeneration syndrome (SARDS) is een veel voorkomende oorzaak van plotseling, ongeneeslijk gezichtsverlies bij honden, geassocieerd met niet-inflammatoire degeneratie en apoptose van retinale fotoreceptoren. Het werd voor het eerst beschreven in 1984 en ondanks alle belangrijke onderzoeksinspanningen van de afgelopen 4 decennia blijft de etiopathogenese ervan nog steeds onduidelijk.

De typische presentatie is acuut gezichtsverlies, met niet-reagerende, verwijde pupillen. Voornamelijk de fundus ziet er normaal uit en er zijn onvoldoende afwijkingen die in verband kunnen worden gebracht met de mate van gezichtsverlies, hoewel zich in de loop van de volgende maanden ophthalmoscopische tekenen van progressieve netvliesdegeneratie kunnen ontwikkelen. Honden met de diagnose SARDS vertonen vaak klinische verschijnselen van de drie polys – polyurie, polydipsie en polyfagie. De getroffen honden zijn vaak van middelbare leeftijd of ouder, van kleine rassen, gemengde rassen, met overgewicht, en overwegend vrouwelijk.

Bij honden die lijden aan SARDS, omvatten laboratoriumafwijkingen vaak neutrofilie, lymfopenie, proteïnurie, alkalische fosfatase, verhoogd serumcholesterol, alanine aminotransferase, en aspartaat aminotransferase, maar hoe deze gerelateerd zijn aan de ziekte is nog onduidelijk. Zelden is dit syndroom een reden voor euthanasie of enucleatie en dus zijn aangetaste ogen zelden beschikbaar voor histologisch onderzoek. Er zijn geen secundaire oculaire complicaties gemeld en de meeste honden passen zich goed aan bij volledig of gedeeltelijk verlies van het gezichtsvermogen.

Histologisch zijn de laesies bilateraal symmetrisch en verspreid over het netvlies. De laesies beginnen als een samentrekking van de buitenste plexiforme laag, ontwikkelen zich tot een gestandaardiseerd, verspreid verlies van fotoreceptoren, en uiteindelijk tot volledige netvliesatrofie. Nadat de laesie de fotoreceptoren diffuus heeft aangetast, is het onmogelijk deze te onderscheiden van andere oorzaken van fotoreceptordegeneratie.

• Stoten tegen voorwerpen
• verwijde pupillen
• Kleurveranderingen in het oog
• Tegenzin om van stoelen af te springen
• Moeite met traplopen
• Kan geen handsignalen/commando’s opvolgen
• Nachtblindheid/Dagblindheid
• Verminderde pupilreactie op licht
• Gedragsveranderingen

Er is geen goed behandelingsprotocol voor Sudden acquired retinal degeneration syndrome

• Orale en/of systemische antibiotica
• Behandeling met antioxidanten: voedingssupplementen vertragen de snelheid van de achteruitgang van het netvlies.
• Ondersteunende en gedragstherapie
• Carotenoïdensupplement Luteïne: Dit verbetert de visuele functie en de reactie van het netvlies
• Oogsmeermiddelen

• Gebruik babyshampoo om de oogleden schoon te maken: Eén deel gewone babyshampoo (no-more-tears): 10 delen warm water.
• Warme kompressen aanbrengen zal de ogen troosten.
• Kamillethee koud kompres: De flavonoïden en ontstekingsremmende eigenschappen van kamille zullen pijnlijke of rode ogen doen opleven en infecties verlichten.

Er is geen manier om Sudden acquired retinal degeneration syndrome te voorkomen.

Preventie van SARDS is niet mogelijk omdat het idiopathisch en erfelijk is. Genetische screening is ook niet beschikbaar; het verstandigste is om geen aangetaste honden te fokken.

Eigenaren van huisdieren moeten zich bewust zijn van de symptomen die met SARDS worden geassocieerd. Blijf op de hoogte van de risicofactoren. Houd de symptomen altijd in de gaten en neem contact op met uw dierenarts als u belangrijke veranderingen in hun zicht opmerkt.

Australische herder, Beagle, Bullmastiff, Collie, Cavalier King Charles Spaniel, Cocker Spaniel, Teckel, Golden Retriever, Labrador Retriever, Noorse Elandhond, Old English Mastiff, Poedel, Rottweiler, Sint Bernard, Samojeed, Springer Spaniel, Tibetaanse Terriër, Yorkshire Terriër, Dwerg Schnauzer, Mopshond, Brittany Spaniel, Bichon Frise, Maltezer, Jonge Honden, Volwassen Honden

1. Oorzaken:

• Netvliesdegeneratie is een erfelijke aandoening
• Idiopathische
• Leeftijdsgebonden

2. Sterfte:

Er is geen gedocumenteerde sterfte als gevolg van deze aandoening

3. Diagnose:

• Volledig bloedbeeld (CBC)/Biochemisch profiel
• ERG of Elektroretinogram om het gezichtsvermogen van de hond te controleren
• Echografie van de ogen
• Tonometrie, spleetlamp en fundoscopie
• Inwendige oog gonioscopie

4. Prognose:

De prognose voor honden met de diagnose SARDS is slecht, omdat het een idiopathische en mogelijk een erfelijke aandoening is. De meeste honden genieten echter een comfortabel leven met medicatie en zorgvuldige controle.

Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts, als u een van de volgende zaken opmerkt:

• Stoten tegen voorwerpen
• verwijde pupillen
• Kleurveranderingen in het oog
• Tegenzin om van stoelen af te springen

• Zeevoedsel zoals ansjovis, zalm, haring, witvis, bot, walleye, haring, enz.
• Plantaardige/niet-vlees eiwitbronnen: Peulvruchten, tofu, pindakaaspoeder, eieren, kikkererwten, groene erwten, broccoli, sojabonen
• Bladgroenten zoals mosterdgroenten, spinazie, sla, kool, boerenkool, enz.
• Voedingsmiddelen met carotenoïden: Papaja, zoete aardappelen, pompoen, wortelen, cantaloupe, eierdooiers, spinazie en boerenkool.
• Antioxidanten zoals appels, Zwarte bonen (gedroogd), Broccoli, kool, Bosbessen, en wortelen.
• Zink voedsel zoals rundvlees, varkensvlees, lam, oesters, enz.

De prognose voor terugkeer van het gezichtsvermogen is slecht, aangezien er geen genezing bestaat voor SARDS. De honden met netvliesdegeneratie zullen zich aanpassen en omgaan met hun gebrekkige gezichtsvermogen door een sterk reuk- en gehoorvermogen te ontwikkelen. Dien oogmedicatie toe volgens de instructies van de dierenarts.