Spondylose Bij Honden – Oorzaken & Behandeling

Spondylose wordt gedefinieerd als een niet-inflammatoire, degeneratieve ziekte van de wervellichamen van de wervelkolom waarbij osteofyten (botsporen) zich ontwikkelen langs de buitenranden van de wervelkolom. Ook bekend als spondylosis deformans, wordt dit beschouwd als artritis van de wervelkolom, maar in tegenstelling tot artritis is dit een niet-inflammatoire aandoening.

Meestal wordt deze degeneratieve gewrichtsziekte geassocieerd met oude honden en kan zich ook ontwikkelen als een secundair probleem als de hond een wervelkolomoperatie of tussenwervelschijfziekte heeft gehad. Spondylose kan worden onderscheiden van discospondylitis, waarbij discospondylitis een bacteriële of schimmelinfectie is van de werveleindplaten en tussenwervelschijven. Bij spondylose zijn de eindplaten niet gerafeld en glad. Het is echter mogelijk om op hetzelfde niveau zowel discospondylitis als spondylose te hebben. Dit komt meestal voor bij honden van middelbare leeftijd en ouder.

Het scala van laesies varieert van kleine osteofyten op de ventrale of laterale uiteinden van de articulaire gebieden van wervellichamen tot grote, eeltachtige proliferaties/ botbruggen tussen naburige wervellichamen en degeneratie van de werveleindplaten (sclerose). Hoewel laesies overal in de wervelkolom kunnen voorkomen, komen die in de lumbosacrale verbinding en de lumbale wervelkolom het meest voor. Walleriaanse degeneratie in het ruggenmerg en axonale schade worden in verband gebracht met schijfcompressie en hernia, maar kunnen ook het gevolg zijn van botspoorvorming, in spinale zenuwen kunnen compressieletsels ontstaan door botuitzetting.

Belangrijke primaire factoren bij het ontstaan ervan zijn degeneratie van de articulaire facetten van de wervellichamen, discushernia, ineenstorting van de tussenwervelruimte en degeneratie van de tussenwervelschijf.

• Veranderde gang
• Ataxie (verlies van coördinatie)
• Rug/nekpijn
• Verminderd bewegingsbereik
• Stijfheid
• Gevoelloosheid en zwakte in de ledematen
• Kreupelheid
• Weerstand bij aanraking langs de rug

NSAID’s zoals

• Carprofen (Aventicarp, Carprieve, Rimadyl, Canidryl, Zinecarp, Rimifin, Carpox, Vetprofen)
• Meloxicam (Muvera, Metacam, Mobic)
• Firocoxib (Equioxx, Previcox)
• Deracoxib (Deramaxx, Novartis)
• Etodolac (Lodine, EtoGesic)

Hemilaminectomie: Wervelkolomchirurgie wordt gedaan om het ruggenmerg te verbreden door een deel van de laminae van de wervel te verwijderen om de overmatige druk op de ruggenmergzenuw te verlichten.

Foraminotomie: Bij een vernauwing van de zenuwopening (foraminale stenose) wordt deze decompressieoperatie uitgevoerd om de opening te vergroten waar een spinale zenuwwortel het wervelkanaal verlaat.

1. Huismiddeltjes zoals medicijnen, bewegingsopties en dieet zullen gebaseerd zijn op de leeftijd van uw hond en de ernst van de ziekte.
2. Gewichtsbeheersing is een belangrijke zorg voor SSS. Verschillende studies hebben het verband aangetoond tussen een verhoogd risico op hartziekten en obesitas.
3. Werk samen met uw dierenarts om het optimale dieet voor uw hond te vinden.

Dieet: gezonde, voedzame voeding voor de leeftijd en levensstijl van de hond.

Gewicht: Handhaving van het ideale gewicht op basis van berekende GEN-calorieën

Bewegen: Bevorderen van de juiste hoeveelheid lichaamsbeweging voor gezond gewichtsverlies

Supplementen: Supplementen voor botten, ruggengraat en gewrichten

Airedale Terrier, Bassett Hound, Bulldog, Beagle, Corgi, Teckel, Doberman Pinscher, Duitse Herder, King Charles Spaniel, Labrador Retriever, Franse Bulldog, Mopshond, Pekingees, Shih Tzu, Grote Hondenrassen, Kleine Hondenrassen, Boxer, Honden van middelbare leeftijd, Senioren Honden

1. Oorzaken:

• Chondrodystrofe honden: Beagles, Bichon Frise, Teckels, Lhasa Apso, etc zijn het meest vatbaar.
• Slipped disc
• Spondylitits
• Ruggengraat trauma
• Spinale artritis
• Degeneratieve Myelopathie
• Verrekte spieren, verrekkingen, verstuikingen

2. Morbiditeit:

• Oorzaak: Erfenis
• Geslacht: Er is geen geslachtsvoorkeur
• Begin: Geriatrisch begin
• Erfelijk: Ja

3. Sterfte:

Soms, bij honden die zwaar getroffen zijn door spondylose, kan dit leiden tot schijfdegeneratie. Het scheuren van schijven kan beetje bij beetje gebeuren, maar bij sommige honden kan het proces van scheuren plotseling plaatsvinden na een latente periode van degeneratie. In een oogwenk kunnen honden van normaal lopen naar totale verlamming gaan.

4. Diagnose:

• Volledig bloedonderzoek, Serum chemie, Urine analyse…
• Orthopedisch onderzoek om te controleren op gewrichtspijn of problemen
• Radiografieën om de botten en gewrichten te bekijken
• Myelogram (beeldvormingsprocedure waarbij een contrastvloeistof wordt gebruikt om compressie zichtbaar te maken)
• Magnetische resonantie beeldvorming (MRI)
• Neurologisch onderzoek
• Spinale tap

5. Prognose:

Aangezien er geen goede behandeling bestaat voor spondylose, geven dierenartsen meestal suggesties voor controle of beheer van het probleem.

• Veranderde gang
• Ataxie (verlies van coördinatie)
• Rug/nekpijn
• Verminderd bewegingsbereik

• Mager, zelf gekookt, of gekookt vlees (kip, rundvlees, kalkoen, vis)
• Groene bladgroenten: Boerenkool, kool, spinazie en snijbiet.
• Volle granen: Haver, bruine rijst, gerst, quinoa en boekweit.
• Verse groenten/fruit (wortelen, groene bonen, banaan, sinaasappel, appel, bramen, frambozen, bosbessen, enz.)
• Vette vis zoals zalm, ansjovis, tonijn, sardines, kabeljauw, haring, meerforel en makreel (omega-3 vetzuren)
• Noten zoals paranoten, amandelen, walnoten en hazelnoten (calcium, fosfor, magnesium, vitamine E)
• Zuivelproducten: Melk, kaas, yoghurt, etc (calcium, vitamine D)

Sla bij een aandoening als Spondylose nooit het welzijnsonderzoek van uw hond over. Spondylose bij honden is een progressieve ziekte die de mobiliteit van een hond kan beperken. De meeste behandelingen zijn ondersteunend en bedoeld om de pijn te behandelen en de progressie van Spondylose te vertragen.