Angst-gebaseerd agressief hondengedrag, resource guarding en blaffen zijn veel voorkomende problemen bij kleine honden. Stel je voor dat je in een wereld leeft van 5 centimeter boven de grond. Dat is hoe het is voor kleine hondenrassen. Als ik de wereld zou zien door het perspectief van een kleine hond, zou ik me behoorlijk kwetsbaar voelen omdat iedereen, elke hond en alles veel groter is dan ik ben. Het kan een behoorlijk afschrikwekkende plek zijn om te zijn. Vanuit dit perspectief van kwetsbaarheid, en het onvermogen van veel verzorgers van kleine honden om de wereld door hun ogen te zien, worden kleine honden aan hun lot overgelaten.
Wat bedoelen we als we zeggen kleine hond? Enkele van de meest populaire kleine hondenrassen variëren in grootte van vier tot 20 pond, en omvatten Pomeranians, Chihuahuas, Terrier rassen en Toy rassen zoals Poedels. Veel verzorgers van kleine honden socialiseren, trainen of trainen deze kleine hondenrassen niet op de juiste manier, zoals verzorgers van grote honden dat wel doen. Ze denken dat de kleinere rassen het niet nodig hebben, terwijl ze het in feite net zo hard nodig hebben.
Een hond is een hond, is een hond, ongeacht de grootte. Door niet de tijd te nemen om kleine honden goed te socialiseren, te trainen en te trainen, bewijzen we hen een slechte dienst en dan moeten we veel ongewenst gedrag ongedaan maken, wat eigenlijk meer tijd kost en meer stress voor de hond oplevert.
Laten we een aantal van deze problemen uit elkaar halen om een beter begrip te krijgen van het gedrag van kleine honden. Dan kunnen we kleine honden helpen om verlost te worden van angst, bezorgdheid en stress, die aan de basis liggen van deze ongewenste gedragingen.
Inzicht in gedragsproblemen bij kleine honden
“Mensen doen vaak dingen die onbedoeld angst en bezorgdheid bij kleine honden versterken en zijn zich totaal niet bewust van hun eigen gedrag,” zegt Laura Nativo, CPDT-KA, KPA CTP, Hondentrainer en Pet Lifestyle Expert.
Wanneer hondenverzorgers hun hond elke keer oppakken als ze iets zien waarvan ze denken dat het eng is of eng kan zijn voor hun hond, zoals een andere hond, een hard geluid, een motorrijder, skateboarder, etc., dan vertellen ze hun hond dat dit eng is, terwijl het dat in feite niet is. Het is makkelijk om te doen, omdat de hond klein is, maar de oppassers realiseren zich niet welke impact het heeft op de hond – angst creëren terwijl er waarschijnlijk helemaal niets is om bang of angstig voor te zijn.
Gedrag is een functie van emotie. Honden – emotionele wezens die onze taal niet spreken – nemen hun toevlucht tot lichaamstalen om hun emoties uit te drukken. Deze lichaamstalen veranderen in gedrag, wanneer ze niet goed begrepen worden. Op deze manier, beginnen ze hun emoties aan ons uit te drukken op subtiele manieren zoals:
- wegkijken
- hun lippen aflikkend
- geeuwen
Wanneer wij deze subtiele lichaamsdelen die praten niet begrijpen, voelen de honden de behoefte om groter te worden in hun communicatie, vandaar de volgende gedragingen:
“Chronische angst en stress,” zegt Laurie C. Williams, CPDT-KA, eigenaar van Pup ‘N Iron gedragsbegeleiding in Fredericksburg, Virginia, “is vaak de onderliggende oorzaak van ongewenst gedrag zoals agressie en blaffen. Gedragingen zijn een functie van de emotionele toestand van alle dieren. Wanneer hondenverzorgers zich er niet van bewust zijn dat het gedrag van hun hond hun enige manier is om hun emoties te communiceren, hebben honden geen andere keuze dan groter te worden in hun communicatie. Ze kunnen gaan grommen of blaffen, en als dit gedrag verkeerd begrepen wordt of erger nog, gecorrigeerd wordt door ofwel te schreeuwen of hun mond dicht te houden, dan zal de uitval er hoogstwaarschijnlijk voor zorgen dat de onbegrepen hond nog groter wordt. Dit kan leiden tot bijten. Er zijn agressieniveaus voordat een hond bijt en als we weten wat deze signalen zijn (de lichaamstalen die schreeuwen om gehoord te worden), kunnen we onmiddellijk hulp bieden om de escalatie van agressie te stoppen voordat de hond bijt.”
Hoe te helpen bij gedrag van kleine honden: angst voor andere honden
Timber, mijn Maltese/Yorkshire Terrier mix van 8 pond, werd aangevallen door een hond toen ze 5 maanden oud was. Na de aanval, was ze versteend voor alle honden. Dit wetende, begon ik haar te helpen zich veiliger te voelen in de buurt van honden door het laten vallen van hoogwaardige traktaties (in stukken gesneden hotdogs) elke keer als ze een hond zag, niet als ik de hond zag. Ze begon honden te associëren met de traktaties. Ik ging door met traktaties voor haar neus te gooien, elke keer als ze een hond zag. Ze begon te zoeken naar traktaties alleen al bij het zien van een hond.
Dit is hetzelfde als Pavlov’s hondenexperiment. Elke keer als de hond de bel hoorde, begon de hond te watertanden, wetende dat er een traktatie op komst was.
Voor versterking, had ik speelafspraakjes met bekende vriendelijke en speelse honden in mijn tuin. Na verloop van tijd was Timber steeds minder bang voor honden als ze aan de lijn liep en meer ontvankelijk voor het ontmoeten van vriendelijke honden aan de lijn en het spelen met hen als ze zich veilig en geborgen voelde, wetende dat ik haar welwillende leider was. Ik had een vertrouwensrekening met Timber opgebouwd. Met deze basis van vertrouwen, was ik in staat om haar te helpen opluchting te voelen in plaats van angst en bezorgdheid elke keer als ze een hond zag.
Dit kostte tijd en geduld. Ik moest beginnen op een behoorlijke afstand van de hond die haar angst veroorzaakte. Na verloop van tijd kon ik de afstand verkleinen en nu kan ze zonder angst een andere hond op een stoep voorbij lopen.
Als ik voel dat de andere hond angstige lichaamstaal heeft en zal reageren op Timber, zal ik ofwel van de stoep gaan of de straat oversteken en haar zelfs oppakken, als die opties niet beschikbaar zijn. Haar oppakken op dit punt is niet het creëren van angst of ongerustheid, het is haar vertellen dat ook ik de ongemakkelijke lichaamstaal van de tegemoetkomende hond zie en haar veilig zal houden. Nogmaals, als haar welwillende leider, bouw ik verder aan haar vertrouwensrekening, zodat ze naar mij kijkt voor veiligheid en zekerheid, wetende dat ik haar niet in gevaar zal brengen.
Hoe te helpen kleine hond ras: resource bewaken
Resource guarding komt bij veel honden voor, maar het vaakst bij honden van kleine rassen. Kleine honden hebben de neiging om hun beschermers te willen begeren, zoals een hond dat zou kunnen doen met een bot of hun etensbak. Ze bewaken hun bron – hun mens.
Vaak zien mensen dit als het beschermen van hen, maar dit is niet echt wat er gebeurt. Ze zeggen waarschijnlijk, dit is mijn persoon en ik wil het niet delen. Bijvoorbeeld, wanneer een echtgenoot probeert in bed te komen terwijl de voogd van de hond al in bed ligt te slapen of te lezen, kan de hond grommen naar de echtgenoot. Een ander scenario is wanneer de hond comfortabel op de schoot van zijn voogd ligt en iemand komt bij hem op de bank zitten. De hond kan zijn lip optrekken, grommen of naar voren deinzen. Het is geen bescherming, het zegt, “Nee, dit is mijn ruimte, ga weg.”
Het wordt onbedoeld versterkt doordat de verzorger lacht of de hond dichterbij haalt, weg van de andere persoon. De hond is er in geslaagd zijn kostbare bron te bewaken, wat een persoon kan zijn, een bank, iemand die tegen je praat tijdens een wandeling, een andere hond die hallo komt zeggen, enz.
Om dit gedrag te stoppen, zet oefen ontmoetingen op met mensen en leid hen om zich niet met uw hond bezig te houden. Geef hoogwaardige traktaties voordat het waakgedrag begint. Laat de andere persoon ook traktaties geven aan je hond, terwijl je nog steeds niet met hem in contact komt. Wanneer het gedrag begint, stop de traktaties en creëer meer afstand tussen de hond en de trigger (de andere persoon). Wanneer de hond kalmeert, begin dan opnieuw met het gooien van traktaties. We veranderen de associatie van waken naar wanneer mensen in de buurt komen, valt er eten uit de lucht.
Hoe te helpen kleine hond ras blaffen
Blaffen is de voorloper van de beet en het is ook de manier van een klein hondenras om te zeggen: “Ik wil ook deel uitmaken van de actie.” Kleinere honden worden vaak buitengesloten:
- als er bezoek komt en de honden krijgen niet de aandacht die ze denken te verdienen
- als andere honden spelen en zij ook willen spelen, maar het is niet veilig omdat ze gewond kunnen raken.
Denk aan dit soort blaffen als zeggen: “Ik, ik, ik!” Dit is hinderlijk blaffen, geen agressie of angst gebaseerd blaffen, en moet anders behandeld worden.
Geef hinderlijk blaffen geen aandacht. Dit gedrag is waarschijnlijk ontstaan omdat het onbedoeld versterkt werd. Negeer dit gedrag actief door op te staan en iets anders te gaan doen – naar het toilet gaan, een telefoontje plegen, de was doen. Als het blaffen stopt, ga dan terug naar uw positie voordat het blaffen begon.
Dit ongewenste gedrag kan gemakkelijk worden verminderd als we alle honden, hoe groot of klein ook, de aandacht en tijd geven die nodig is om hen te helpen zich veilig en geborgen te voelen, zodat ze kunnen gedijen in onze door mensen gedomineerde wereld.