Er werd een hond gevonden die er zo mager en verdrietig uitzag dat hij op de rand van de dood leek te staan. Maar zelfs in de vorm waarin hij verkeerde, was hij gelukkig en opgewonden. Deze hond werd liggend op het trottoir gevonden en zag eruit als een skelet. De persoon die hem ontdekte, riep om hulp, niet wetende of de hond dood of levend was.
Niemand weet hoe deze hond daar terecht is gekomen of hoe hij heeft weten te overleven.
De hond, die later Lawrence werd genoemd, had dringend medische hulp nodig en werd naar een nabijgelegen dierenziekenhuis gebracht. Daar werkten de artsen en verpleegsters onvermoeibaar om zijn leven te redden. De beschermengel van de hond, die later zijn pleegmoeder zou worden, zag een foto van Lawrence en wist dat ze hem moest helpen. Ze nam hem mee naar huis en begon aan het lange proces om hem weer gezond te maken.
Maandenlang gaf Lawrence’s pleegmoeder hem injecties en pillen en voedde hem om de drie uur. Lawrence stond te popelen om zijn behandelingen te ontvangen, te eten en zelfs te spelen. Toen hij weer op krachten kwam, begon hij te socialiseren met andere honden en mensen. Langzaam maar zeker begon de hond aan te komen en zijn eens zo doffe ogen begonnen helder te schijnen.
Wat het herstel van deze hond nog opmerkelijker maakte, was het feit dat hij iemands huisdier was voordat hij op de stoep werd gevonden. Hij was 100% zindelijk, wist wat een bed en een bank waren en wist zelfs hoe hij op commando moest zitten. Lawrence was niet alleen een overlever, maar ook een welgemanierde en liefdevolle metgezel.
Naarmate de tijd verstreek, werd Lawrence’s pleegmoeder zwanger en veranderde de houding van de hond tegenover haar. Hij werd fel beschermend voor haar en zorgde ervoor dat niemand bij haar in de buurt zou komen om haar kwaad te doen. Het was duidelijk dat als Lawrence wilde gedijen en een thuis voor altijd wilde vinden, hij afstand moest nemen van zijn pleegmoeder en een nieuw gezin moest vinden dat van hem kon houden en voor hem kon zorgen.
Lawrence bleef iedereen verbazen met zijn veerkracht en geestdrift. Hij leerde hoe hij een frontflip op het gras moest maken en werd een expert in het uitvoeren van ‘zoomies’. Als het tijd was om te ontspannen, nestelde hij zich op de bank, liet zijn hoofd op de schouder van zijn pleegmoeder rusten en keek urenlang Netflix.
Lawrence’s reis van de rand van de dood tot het worden van de beste hond ooit is een inspirerend verhaal dat de kracht van liefde, vastberadenheid en de wil om te leven laat zien. Met de hulp van zijn pleegmoeder trotseerde deze hond de kansen en werd hij een lichtend voorbeeld van wat er kan gebeuren als je nooit opgeeft.