Sebaceous Adenitis bij honden

Sebaceous adenitis (SA) is een zeldzame, immuungemedieerde, inflammatoire dermatose die optreedt in de talgklieren in de huid van honden. Dit veroorzaakt korstvorming, niet-pruritis, en verhoorning die kan leiden tot compact aanhangende korsten en schilfers met voortschrijdende alopecia.

De etiologie wordt slecht begrepen, maar het is een inflammatoir, primair folliculair keratinisatiedefect in de talgklieren en -kanalen, omdat het vermogen tot hergroei van haarfollikels wordt aangetast. SA manifesteert zich vaak met een aanzienlijke verandering in de vachttextuur, de kwaliteit en het uiterlijk van het huisdier. De haarvacht in de getroffen gebieden verandert vaak zowel van kleur als van consistentie na beschadiging in het proces (bv. dof, droog, of gematteerd of abrikoos tot donkerbruin).

De schilfering is gemiddeld tot ernstig en betreft meestal de bovenkant van de kop, het dorsale gedeelte van de nek, het dorsale neusvlak, de oren (externe kanalen of pinnae), de staart en de rug. De huidaandoeningen kunnen gegeneraliseerd zijn over de romp of multifocaal worden of gelokaliseerd blijven.

Bij kortharige honden kunnen gebieden zich uitbreiden en uiteindelijk diffuse alopecia veroorzaken of zich samenvoegen tot serpineuze patronen. De schubben zijn over het algemeen niet-klevend en fijn. Bij langerharige honden zijn er hechte zilverwitte schubben aan de haren, niet-pruritisch symmetrische of fragmentarische alopecia en kan de vacht droog, dof of verward zijn; folliculaire afgietsels en secundaire bacteriële folliculitis komen vaak voor. De ondervacht is ernstig beschadigd, terwijl de buitenste haren meestal gespaard blijven.

Hoewel deze aandoening meestal cosmetisch is en niet veel invloed heeft op de gezondheid van de hond, kan het de huid zeer vatbaar maken voor secundaire gist- en/of bacteriële infecties.

Langharige rassen

• Alopecia (Haaruitval)
• Schilfering en schilfering van de huid
• Zilverwitte schilfers op de huid
• Vacht verandert (grover, dof en broos)
• Een muffe geur, vooral langs de haarlijn
• Kleine plukjes gematteerd haar
• Pruritus (voornamelijk bij bacteriële of gistinfectie)
• Hete plekken
• Zweren en korsten

Kortharige rassen

• Milde schilfering op het hoofd, oorflappen en romp.
• Schilfers die niet aan het haar hechten
• Haaruitval (ringvormig tot fragmentarisch)
• Bacteriële infectie is zeldzaam

Er is geen goede behandeling voor talgklieradenitis.

Topische behandelingen: Keratolytische shampoos en bevochtigingsmiddelen of verzachtende spoelingen.

oliebaden of oliesprays: Baby olie, Avon Skin-So-Soft, of Alpha-Keri olie (minerale olie mix).

PROPYLEENGLYCOL 70%: Kan eenmaal per 3 dagen plaatselijk gebruikt worden gedurende 3 weken. Daarna kan het wekelijks eenmaal worden gebruikt.

Secundaire huidinfecties worden behandeld met Antibiotica en Antischimmelmiddelen.

Corticosteroïden en immunosuppressieve middelen: Cyclosporine (Atopica) en cortisone (dexamethason, prednison, prednisolon).

• Bespreek met de dierenarts dermatoloog voor eventuele thuiszorg specifiek voor de situatie van uw hond.
• Vitamine A, Vitamine C, Vitamine E, orale omega-3, en/of omega-6 essentiële vetzuren kunnen worden aanbevolen.
• Gemedicineerde shampoos, vochtinbrengende spoelingen en sprays, antibacteriële doekjes en topische behandelingen kunnen worden voorgeschreven.
• Andere ondersteunende therapieën zijn topische lipide huidbehandelingen en orale antihistaminica.

De pathogenese van Sebaceous Adenitis wordt slecht begrepen. De etiologie is nog niet bekend. De huidaandoening is bij veel rassen erfelijk, zodat het beter is om de aangetaste honden te beoordelen voordat men gaat fokken of in ieder geval voordat men een hond van een onbekende afstamming krijgt.

Standaard Poedel, Akita, Samojeed, Havanezer, Lhasa Apso, Springer Spaniel, Vizsla, Jonge Honden, Volwassen Honden

1. Oorzaken:

Erfelijk: Een autosomaal recessieve wijze van overerving met een variabele expressie is bij veel rassen vastgesteld.

2. Sterfte:

Er is geen sterfte gedocumenteerd als gevolg van sebaceous adenitis.

3. Diagnose:

• Routine hematologie
• Bloed- en urineonderzoek
• Chirurgische biopsie
• histopathologisch onderzoek van de huid
• Intradermale of bloedallergietests.

4. Prognose:

De prognose voor sebaceous adenitis is voorzichtig tot slecht. Er zijn vele aandoeningen die kunnen leiden tot schilfering en haaruitval bij honden. Verschillende diagnostische tests moeten worden uitgevoerd door dierenartsen om verschillende ziekten uit te sluiten die soortgelijke symptomen vertonen, zoals parasitaire infecties of allergieën. Hyperadrenocorticisme, hypothyreoïdie of bacteriële/schimmelinfecties worden getest door huidbiopten te nemen.

• Alopecia (Haaruitval)
• Schilfering en schilfering van de huid
• Zilverwitte schilfers op de huid
• Vacht verandert (grover, dof en broos)

• Overweeg een dieet met alle essentiële voedingsstoffen en biedt ook veel antioxidanten (bestrijden van vrije radicalen)
• Een gezonde voeding, minimaal bewerkt, die vrij is van conserveringsmiddelen en chemicaliën
• Vermijd voedingsmiddelen met giftige toevoegingen. Blijf weg van butylated hydroxyanisole (BHA) en ethoxyquine.
• Een allergeenvrije (hypoallergene) evenwichtige voeding (controleer op verdikkingsmiddelen, coatings, smaakstoffen)
• Probeer een eliminatiedieet na een voedselgevoeligheidstest. Veel voorgeschreven medicijnen voor een auto-immuunziekte kunnen GI en niet-GI problemen veroorzaken.
• Overweeg probiotische voeding en/of supplementen

Hoewel het haarverlies door sebaceuze adenitis bij getroffen honden onomkeerbaar zal zijn, is het herstel van de resulterende huidproblemen goed met de juiste behandeling. Overleg met de dierenarts voordat u topische toepassingen, antibacteriële verzorgende sprays, medicinale baden en huiddoekjes gebruikt.