Bezoekers van de kinderboerderij waar Huxley de eerste 10 jaar van zijn leven doorbracht, noemden hem ‘The Depressed Ram’. Hij was helemaal alleen en ellendig zonder andere dierenvrienden voor gezelschap. Opgesloten in een pen zonder onderdak, had Huxley het leven volledig opgegeven.
De eenzame ram kwam onder de aandacht van Ryan in Uncle Neil’s Home, een opvangcentrum in New Jersey voor geredde boerderijdieren. Ze bezocht hem vaak, keek door het hek terwijl hij leed en beloofde: “Ik ga je daar weghalen.”
De mensen op de kinderboerderij gaven Huxley geen goed dieet en bezoekers gooiden vaak voedsel over het hek naar hem. Als gevolg hiervan kreeg hij veel overgewicht en ontwikkelde hij artrose. Beelden die Ryan maakte van Huxley’s tijd in de dierentuin tonen hem pijnlijk hinkend, omvallend en het grootste deel van zijn tijd tegen het hek liggend, alleen en met pijn.
Ryan en haar vrienden in Uncle Neil’s Home dienden een dringend voorstel in bij de districtscommissaris om Huxley en twee andere kritieke dieren uit de dierentuin onder hun hoede te laten. Ryan verlangde ernaar om Huxley de medische zorg te geven die hij nodig had en ervoor te zorgen dat de rest van zijn leven werd doorgebracht in comfort in geluk. Gedachten aan hem die in de kou leed, hielden haar ’s nachts wakker.
Op 23 december 2021 kondigde de districtscommissaris aan dat ze Huxley zouden vrijgeven aan Ryan en haar team. Ook al was het kerstavond, ze was er de volgende dag om hem op te halen.
Het was een hele nieuwe ervaring om Huxley te ontmoeten zonder een hek dat hen scheidde. De ram was duidelijk uitgehongerd voor aandacht, dus Ryan knielde met hem in het stro en probeerde door haar ogen en haar aanraking uit te drukken dat hij eindelijk veilig was. Toen het die eerste nacht bedtijd was, werd Ryan overmand door emoties toen de gedachte tot haar doordrong: dit was de eerste keer dat Huxley op een warm, comfortabel bed zou slapen.
Het duurde een tijdje voordat Huxley zich realiseerde dat de liefde en het respect dat hij genoot in Uncle Neil’s Home echt zijn nieuwe realiteit was. Maar naarmate elke dag verstreek met gezond voedsel, vers water en vriendelijke behandeling, begon de ram langzaam op zijn geluk te vertrouwen.
“Ik denk echt dat hij wist dat hij veilig was, zei Ryan. ” En het bewees ons echt dat liefde geneest.”
Al snel begon Huxley een ‘nieuwe levenslust’ te vertonen. Hij begon tijd door te brengen rond de andere gelukkige reddingsdieren. In het begin hield hij afstand, loerde in de buurt, maar bang om mee te doen en te socialiseren. Maar uiteindelijk vormde hij een band met een zwart-witte ooi genaamd Josephine, die zijn BFF werd.
Huxley kampt nog steeds met verschillende gezondheidsproblemen als gevolg van zijn slechte behandeling op de kinderboerderij. Hij gaat elk half jaar naar de dierenarts voor steroïde injecties om zijn artrose te behandelen. Hij krijgt een strikt medicatie- en supplementenregime en krijgt dagelijks lasertherapie om zijn gewrichten te kalmeren.
Naast de uitzonderlijke fysieke behandeling zorgt Ryan er ook voor dat Huxley geestelijk gevoed wordt. Ze verwent hem met zijn favoriete snack: bananen, en zit urenlang met hem onder een kersenboom, liefdevol krabbend aan zijn nek.
“Huxley heeft een stuk van mijn hart gestolen dat hij voor altijd bij zich zal houden. Ik kan niet stoppen met zijn gezicht te besmeuren”, zei ze.
Terwijl Ryan van alle dieren op de boerderij houdt, is Huxley degene die ‘verbinding maakt met haar ziel’.
Bekijk hieronder het prachtige verhaal van Ryan en Huxley.
Uitgelicht screenshot via YouTube