Opzij geworpen op een stoel, wierp het kleine uitgemergelde lichaam hoopvolle blikken naar passerende auto’s, nog steeds gelovend dat zijn meester zou terugkeren. Die dag gebeurde er een wonder. Een dierencontrolebeambte, Sharon, reageerde op een verontrustende oproep over een achtergelaten puppy langs de kant van de weg.
Toen ze aankwam, ontdekte ze een hartverscheurend tafereel: te midden van afgedankte meubels trilde een kleine hond in een stoel, niet wetende dat hij ongewenst was. Hij klampte zich vast aan de hoop op de terugkeer van zijn baasje.
Het was echter Sharon die kwam opdagen, vastbesloten om de arme hond te redden die ongeveer een week in de verlaten stoel had doorgebracht. Uitgehongerd maar hoopvol verslond hij gretig de lekkernijen die Sharon aanbood. Toen Sharon wegreed, klampte het hondje zich als een reddingslijn aan haar vast, zijn ogen veranderden van wanhoop in hoop. De naam van de pup, die nu Lucky heette, weerspiegelde dat zijn omstandigheden officieel waren veranderd.
Onder de hoede van Sharon bloeide Lucky op. Adoptieaanbiedingen stroomden binnen, maar Sharon, diep gehecht, zocht het perfecte huis. Emily, een vrouw met een hart dat net zo vriendelijk is als dat van Sharon, kwam naar voren als de ideale match. Emily rouwde om haar hond, die onlangs was overleden, en Lucky’s aanwezigheid was de zegen waar ze op had gehoopt. Emily vormde meteen een band met Lucky. Samen begonnen ze aan een reis vol liefde, warmte en onwrikbare liefde.