Drie jaar geleden werd een speciale hond genaamd Shrimp gevonden als een zwerfhond, ernstig ondergewicht en wanhopig op zoek naar een liefdevol thuis. Haar aanhankelijke karakter bracht haar nieuwe moeder, Jen, ertoe te geloven dat Shrimp ooit uit een huis moest komen. Tegenwoordig is Shrimp een gelukkige en gezonde hond en woont ze bij haar adoptiefamilie in Los Angeles, waar ze haar huis deelt met een mini-dierentuin van onwaarschijnlijke dierenvrienden. Jen en haar man adopteerden Shrimp uit een opvangcentrum genaamd Wags and Walks in Los Angeles. Toen ze haar thuisbracht, paste Shrimp zich snel aan haar nieuwe omgeving en familieleden aan, waaronder een baardagaam genaamd Fred Savage, een 11-jarige hond genaamd Wilbur en een 5-jarige cavia genaamd Fat Lou.
Fred Savage, de rustige en beschaafde baardagaam, springt graag op de warme rug van Shrimp voor een ritje, waar Shrimp ook van lijkt te genieten. Dit schattige duo heeft een onwaarschijnlijke band gevormd, waarbij Fred Savage vaak het “brein achter de operatie” voor het hele gezin wordt genoemd.
Wilbur, de oudere hond, is volgens Jen de ‘man’ van Shrimp geworden. Hoewel hij niet per se om de titel heeft gevraagd, aanbidt Shrimp hem en overlaadt hem vaak met kussen en genegenheid. De meest verrassende vriendschap is echter die tussen Shrimp en Fat Lou, de geredde cavia. Shrimp lijkt Fat Lou als een gelijke te zien, in de overtuiging dat ze even groot zijn en slechts een paar vrienden die rondhangen en samen spelen. Jen houdt het paar altijd in de gaten, maar merkt op dat Fat Lou verre van bang is voor Shrimp.
Het unieke fysieke uiterlijk van Shrimp, met een grote kop en een overdreven lip die uit haar gezicht steekt, heeft haar van tijd tot tijd de bijnaam “Moose” opgeleverd. Met haar frame van 93 pond heeft Shrimp de aanwezigheid van een vriendelijke reus. Bezoekers van Jen’s huis worden vaak hartelijk verwelkomd door de dierenfamilie, waarbij Wilbur aandacht eist en Shrimp gretig wacht om op hun schoot te klimmen en hen met genegenheid te overladen. Gasten worden ook getrakteerd op de aanblik van het hele gezin dat geniet van hun dagelijkse “saladetijd”, waarbij alle dieren samen groenten delen.
Het is echt een hartverwarmend gezicht om te zien hoe deze unieke dieren met verschillende persoonlijkheden zo goed met elkaar overweg kunnen en samen een leven opbouwen dat gewoon logisch is. Jen geeft toe dat ze aanvankelijk nerveus was over het bieden van voldoende ruimte en het juiste soort leven voor Shrimp, maar nu kan ze zich haar leven niet anders voorstellen.
Shrimp heeft een bijzonder lieve en sprankelende persoonlijkheid en bootst vaak Jen’s acties na, zoals make-up op haar gezicht willen aanbrengen. Maar uiteindelijk is ze een papa’s meisje, waarbij Jen’s man haar favoriete persoon in huis is.
Dit ontroerende verhaal van Shrimp en haar onwaarschijnlijke dierenfamilie is een prachtige herinnering aan de banden die kunnen ontstaan tussen verschillende soorten en de liefde en het geluk dat reddingsdieren in een thuis kunnen brengen.