Toen haar ouders Cora voor het eerst zagen, een puppy die een auto-ongeluk had gehad, leek haar emotionele toestand erop te wijzen dat ze nog maar weinig wil had om te leven. Haar beide voorpoten waren gebroken en ze had enorme pijn. Het was duidelijk dat haar mensen haar een kans moesten geven om te vechten, zelfs als dat betekende dat ze haar beide benen moest amputeren.
Maar kon ze het aan?
Cora vond een nieuw thuis, compleet met een gezellige kleine kennel en een persoonlijke verwarming. Het was tijdens het revalidatieproces dat haar vader en moeder de echte Cora begonnen te zien opduiken. Ze begon diep te graven en weigerde nee als antwoord te accepteren. Ze was vastbesloten om zelfstandig te lopen, te bewegen, te eten en te drinken. Toen Cora begon te springen en te huppelen, werd het duidelijk dat ze snel aan de beterende hand was. Het leek alsof ze van binnen had ingezien dat ze beter kon worden. Toen ze eenmaal volledig gerehabiliteerd was, deelde ze haar aanstekelijke energie met iedereen die ze ontmoette.
Cora’s vader zegt dat hij niet weet of Cora opzettelijk probeert het leven van mensen beter te maken, maar het is duidelijk dat ze leeft om onder de mensen te zijn en haar levenslust te delen. Een van de meest hartverwarmende aspecten van Cora’s verhaal is haar relatie met haar menselijke zus. De twee zijn samen opgegroeid, want Cora werd naar huis gebracht toen de baby werd geboren. Zowel het kleine meisje als de hond zijn aandachtzoekers, dus geven ze elkaar de aandacht waar ze naar hunkeren. Cora heeft het jonge kind zelfs aangemoedigd om te leren lopen.
Het kleine meisje is nog maar twee jaar oud en leert net praten. Ze is ongelooflijk trots op haar vermogen om Cora’s naam te zeggen. Haar moeder zegt dat dit precies is wat ze wilde in een huisdier en voor haar dochter. Op basis van wat we in het begin van Cora zagen, is het moeilijk te geloven dat ze nu de gelukkigste hond ter wereld is. Haar hele persoonlijkheid heeft zich ontwikkeld uit de worstelingen die ze heeft doorgemaakt. Ze heeft zoveel duisternis doorstaan en is er aan de andere kant uitgekomen met een diep begrip van wat strijd is. Om die reden begroet ze elke dag met kwispelende staart en glimlachen.