Er zijn wereldwijd geen universele wereldwijde normen voor de productie van dierenvoeding.
In feite hebben sommige landen zulke lakse ‘regelgeving’, hun huisdiervoeding en broningrediënten zijn ‘op de zwarte lijst’ geplaatst.
Ze worden op de zwarte lijst gezet door bestuursorganen of de gemeenschap van eigenaren van gezelschapsdieren.
Bijvoorbeeld China’s huisdiervoedingsindustrie staat bekend om het vervaardigen van producten die meerdere malen gevaarlijk bleken te zijn voor onze honden.
Maar wat is het verschil tussen de productie van honden- en kattenvoer in de Verenigde Staten in vergelijking met hoe dit proces wordt gereguleerd in Europa, Canada of China?
We hebben alle mogelijke documenten doorgenomen die beschikbaar zijn over de voorschriften en normen voor de productie van huisdiervoeding om te zien wie het meest geeft om de veiligheid en kwaliteit van hondenvoer en kattenvoer.
Dit is hoe ze rangschikken:
- Europa (streng)
- Verenigde Staten van Amerika (gemiddeld)
- Canada (los)
- China (heel los)
Dit is misschien geen verrassing voor de meesten van jullie om China onderaan te zien.
Maar wat we wel verrassend vonden, is hoe sterk canada’s praktijken voor de productie van huisdiervoeding lijken op de losheid van die in China in plaats van de VS.
Hier is alles wat u moet weten.
VS vs Europa vs Canada vs China
Wat zijn productienormen en -voorschriften?
Op het eerste gezicht zijn de productienormen en -voorschriften voor huisdiervoeding ontworpen om ervoor te zorgen dat bedrijven hondenvoer produceren dat veilig is voor consumptie.
Verder zullen sommige entiteiten ook proberen ervoor te zorgen dat al het hondenvoer voldoet aan de voedingsbehoeften voor honden.
Maar wat is het wie, hoe en wat van de productie van huisdiervoeding?
Wie regelt het productieproces? Is het door de overheid gereguleerd, zelfregulerend of helemaal niet gereguleerd?
Hoe wordt het productieproces gereguleerd?
En welke etiketteringsnormen bestaan er?
Amerikaanse voorschriften voor de productie van huisdiervoeding
In de Verenigde Staten wordt de productie van hondenvoer gereguleerd door de Food and Drug Administration (FDA) en haar dochteronderneming Center for Veterinary Medicine (CVM) op dezelfde manier als diervoeder wordt gereguleerd.
Wie?
De FDA is verantwoordelijk voor het reguleren van de productie van huisdiervoeding en het bepalen van algemene etiketteringsvereisten voor voedselverpakkingen.
Sommige staten reguleren ook de etikettering van voedsel voor gezelschapsdieren op staatsniveau met behulp van normen die worden voorgesteld door De Association of American Feed Control Officials (AAFCO), als referentiepunt.
De AAFCO-staatsambtenaren schetsen specifieke etiketteringsaspecten van huisdiervoeding, maar ze hebben geen autoriteit bij het reguleren van de productie van voedsel voor huisdieren.
Ze werken samen met de FDA en het State Department of Agriculture (USDA) om voedingsvereisten vast te stellen waaraan recepten voor huisdiervoeding moeten voldoen.
Hoe?
In de Verenigde Staten hoeven dierenvoeding niet vooraf te worden goedgekeurd voordat ze op de markt komen.
De ingrediënten die in dierenvoeding worden gebruikt, worden echter gereguleerd door de FDA en moeten veilig zijn voor consumptie en een functie hebben als ingrediënt.
Basisingrediënten gebruikt in Amerikaans hondenvoer worden over het algemeen als veilig beschouwd en vereisen geen voorafgaande goedkeuring voor gebruik.
Dat gezegd hebbende, sommige additieven (zoals vitamines en mineralen) moeten vooraf worden goedgekeurd voor gebruik.
Bovendien moeten kunstmatige of natuurlijke smaakstoffen, kleuren, conserveermiddelen en technische hulpstoffen allemaal goedkeuring hebben en door de FDA als veilig worden erkend voordat ze kunnen worden gebruikt.
De FDA regelt de productie van huisdiervoeding op basis van de Federale voedsel-, medicijn- en cosmetische wet (FFDCA) waarin staat dat alle dierlijke voedingsmiddelen veilig moeten zijn om te consumeren, geproduceerd moeten zijn in hygiënische omstandigheden, geen schadelijke inhoud moeten hebben en naar waarheid moeten worden geëtiketteerd.
Het is ook noodzakelijk dat nat voedsel wordt verwerkt in overeenstemming met de regelgeving voor ingeblikte voedingsmiddelen met een laag zuurgehalte (LACF) dat het voedsel vrij van organismen houdt.
Handhaving van de regelgeving gebeurt door middel van steekproefsgewijze inspecties van faciliteiten en het onderzoeken van consumenten- of veterinaire klachten in betrekking tot fabrikanten of producten.
Op staatsniveau vereist de Animal and Plant Health Inspection Service (APHIS) van de USDA dat fabrikanten registreren hun producten verkocht in de staat met hen.
Ze kunnen jaarlijks etiketten voor dierenvoeding inspecteren, willekeurige voedselkwaliteitstests uitvoeren en klachten en productiefaciliteiten onderzoeken.
Labeling
De FDA zorgt ervoor dat huisdiervoeding correct wordt geïdentificeerd op hun verpakking, een nettohoeveelheidsverklaring heeft, de naam en het adres van de fabrikant of distributeur heeft en ingrediënten vermeldt van het zwaarste totale gewicht tot het lichtste.
Bovendien kunnen staten hun eigen etiketteringsvereisten schetsen op basis van de aanbevelingen van de AAFCO.
Deze voorschriften zijn van toepassing op de productnaam, de gegarandeerde analyse, de voedingswaardeverklaring, voedingsinstructies en calorie-verklaringen.
Pet Food Manufacturing Regulations voor Canada
Er zijn geen specifieke organisaties in Canada die de productie van huisdiervoeding op dezelfde manier regelen als de FDA in de VS.
Het importeren van huisdiervoeding in Canada wordt echter gereguleerd door de Canadese voedselinspectiedienst (CFIA).
Wie?
Over het algemeen wordt de productie van huisdiervoeding in Canada “gereguleerd” door een overeenkomst tussen fabrikanten van dierenvoeding en de Canadese overheid.
Dat gezegd hebbende, hoewel sommige voorschriften van kracht zijn, worden ze niet gehandhaafd.
De Canadese overheid is verantwoordelijk voor het schetsen van de bestaande regelgeving, zelfs als ze deze niet handhaven.
De Wet verpakking en etikettering consument en de mededingingswet die door Industry Canada is vastgesteld, reguleren reclame en etikettering van diervoedingsproducten.
Daarnaast wordt een vrijwilligersorganisatie en ledengroep van fabrikanten van diervoeding genoemd de Pet Food Association of Canada (PFAC) bevordert ideeën voor etikettering en voedingsbehoeften die vergelijkbaar zijn met die van AAFCO.
Toch hebben ze geen macht over fabrikanten.
Hoe?
Zolang huisdiervoer in Canada wordt geproduceerd en verkocht, is er geen inspectie of verificatie nodig.
Als voedsel in Canada wordt gemaakt, maar buiten het land wordt geëxporteerd, moeten fabrikanten documentatie verstrekken aan regelgevende instanties.
Deze documentatie moet bevestigen dat het voedsel compleet en uitgebalanceerd is, vertellen welke ingrediënten zijn inbegrepen en bevestigen dat alles legaal is.
Dit papierwerk is voor het grootste deel gebaseerd op eerlijkheid. Zolang alle benodigde documenten zijn verstrekt, is het voedsel goedgekeurd voor export.
Bovendien, als fabrikanten informatie op hun papierwerk vervalsen, is er waarschijnlijk geen boete (die we hebben gezien).
Dit wil niet zeggen dat de productievoorschriften voor huisdiervoeding niet bestaan in Canada, maar eerder zelden worden gehandhaafd.
De bestaande regelgeving bepaalt dat gespecificeerde stoffen die zijn geclassificeerd als “risicovol” niet mogen worden gebruikt in voedsel voor gezelschapsdieren.
Labeling
Canada’s Consumer Packaging and Labelling Act bepaalt dat alle etiketten voor huisdiervoeding moeten aangeven voor welke soort een levensmiddel is bedoeld.
Ze moeten ook het nettogewicht van het product in metrische eenheden en het adres en de contactgegevens van de fabrikant of importeur bevatten.
Het is ook aanbevolen dat levensmiddelen worden geëtiketteerd met een lijst van ingrediënten met een gewichtspercentage, voedingsinstructies, de gegarandeerde analyse en de verklaring inzake de toereikendheid van de voedingswaarde.
Over het algemeen worden deze regels door niemand serieus gehandhaafd.
Europa’s pet food manufacturing regelgeving
Opmerking: Voor de toepassing van dit artikel verwijzen we bij het noemen van Europa naar de lidstaten van de Europese Unie (EU).
99% van de landen binnen de EU deelt wettelijke vereisten voor de productie, marketing en import van huisdiervoeding.
Er is geen specifieke Europese wetgeving om de productie van huisdiervoeding te regelen.
Voeder voor gezelschapsdieren wordt echter gereguleerd volgens dezelfde criteria als diervoeder.
Wie?
De lidstaten van de EU hebben drie regelgevende raden die verantwoordelijk zijn voor het uitvaardigen van verordeningen en richtlijnen die de productie van diervoeders regelen.
Deze drie besturen zijn de Raad van de Europese Unie (de Raad), het Europees Parlement (EP) en de Europese Commissie (EC).
Alle reglementen worden gepubliceerd in Het Publicatieblad van de Europese Unie.
Brancheorganisaties van fabrikanten van huisdiervoeding stellen gedragscodes op om productieprocessen te regelen.
Veterinaire organisaties keuren planten goed die tijdens de productie bepaalde producten van dierlijke oorsprong gebruiken.
EU-vertegenwoordigers moeten ook verklaren dat ze voldoen aan planten die specifieke levensmiddelenadditieven gebruiken.
De nationale autoriteiten zijn verantwoordelijk voor de handhaving van de regelgeving.
De etikettering en marketing van dierenvoeding worden gereguleerd door EU-regelgeving en de Europese Federatie van de Huisdiervoedingsindustrie (FEDIAF).
Hoe?
De productie van voeder voor gezelschapsdieren in de EU wordt gereguleerd op basis van drie productcategorieën: materialen van dierlijke oorsprong, niet-dierlijke oorsprong en additieven.
Fabrikanten van voeder voor gezelschapsdieren moeten worden geregistreerd of goedgekeurd door de specifieke autoriteiten in hun land op basis van wat ze produceren.
Fabrikanten die ingrediënten van dierlijke oorsprong gebruiken die geschikt zijn voor menselijke consumptie en niet iets dat typisch door mensen wordt gegeten of overtollig product, moeten worden goedgekeurd door veterinaire autoriteiten.
Als een faciliteit veterinaire goedkeuring krijgt, ontvangen ze een veterinair goedkeuringsnummer.
Ten tweede moet elke faciliteit die voeder voor gezelschapsdieren produceert, lokaal door de autoriteiten worden geïnspecteerd en geregistreerd op naleving van de geldende wetgeving (Verordening 183/2005).
Deze wetten regelen de hygiëne van het transport van voedsel, het gebruik en de veiligheid van additieven en de noodzaak van veiligheidsprotocollen.
Ten slotte hebben brancheorganisaties van fabrikanten van huisdiervoeding die zijn aangesloten bij europese verenigingen van fabrikanten van huisdiervoeding aanvullende richtlijnen en gedragscodes voor het productieproces.
Hoewel niet al deze voorschriften een wettelijke basis hebben, doen sommige dat wel en kunnen ze worden gehandhaafd door lokale autoriteiten.
Labeling
Verpakkingen van dierenvoeding in Europa moet worden geëtiketteerd met het registratie-/erkenningsnummer van de fabriek.
Deze informatie wordt afgedrukt in een “legale doos” op de verpakking van het product.
Aanvullende etiketteringsclaims vallen onder de goede etiketteringspraktijk voor voeder voor gezelschapsdieren die is vastgesteld door de Europese diervoederindustrie (Engels PDF hier).
China’s pet food manufacturing regelgeving
Er is geen enkele organisatie of regelgevende instantie die de productie van huisdiervoeding in China regelt.
Bovendien, hoewel sommige voorschriften bestaan in de productie van huisdiervoeding, zijn ze moeilijk te lokaliseren en begraven in de decreten van verschillende instanties.
Geen van deze documenten is openbaar beschikbaar.
Wie?
De China Food and Drug Administration (CFDA), de National Health and Family Planning Commission, het ministerie van Landbouw en de Algemene Administratie voor Kwaliteitstoezicht, Inspectie en Quarantaine reguleren menselijke voedingsmiddelen.
Toch geven ze ook licenties en inspecteren ze fabrikanten, houden ze toezicht op de landbouw, stellen ze ingrediëntennormen vast, keuren ze voedseladditieven goed en houden ze toezicht op de import en export van goederen.
Hoe?
Zonder structuur of definitieve wetten om de productie van huisdiervoeding te reguleren, hebben de bovenstaande organisaties geen vaste methode om toezicht te houden op fabrikanten van huisdiervoeding.
Bovendien is er geen straf voor degenen die wandaden begaan.
Er zijn enkele aanbevelingen voor de productie van hondentraktaties in het bestand en de Algemene Administratie voor Kwaliteitstoezicht, Inspectie en Quarantaine biedt normen voor de export van diervoeder.
Ten slotte heeft het Chinese ministerie van Landbouw voorschriften opgesteld voor de veiligheid van diervoeders en de additieven daarvan.
Toch doet zich het grootste probleem voor bij de handhaving van deze regelgeving.
Wanneer of als de bestaande schaarse regelgeving wordt gehandhaafd, wordt dit over het algemeen gedaan door de provincies waar fabrikanten zijn gevestigd.
Deze handhaving is experimenteel en selectief en heeft weinig impact op productieprocessen.
Labeling
Er zijn geen strikte etiketteringsvoorschriften of -vereisten en er is geen documentatie over de regels die van toepassing zijn op het etiketteren van huisdiervoedingsproducten openbaar beschikbaar.
Pet Food Regulations: Samengevat
Dit illustreert duidelijk welke landen de productie van huisdiervoeding serieuzer nemen.
Het is geen verrassing dat China geen voorschriften en handhaving voor de productie van huisdiervoeding heeft.
Wat wel verrassend is, is de laksheid. regulering van Canadese productiepraktijken voor huisdiervoeding en de falende regulering van voedsel voor huisdieren in de Verenigde Staten.
Of er in de toekomst wijzigingen in een van deze falende systemen zullen worden aangebracht, valt nog te bezien.
Toch is het zeker mogelijk, met Europa voorop en strenge EU-regelgeving voor de productie van huisdiervoeding als ons model.
LEES VERDER: 7 huisdiervoedingstoxines veroorzaken de meeste terugroepacties van hondenvoer – een op wetenschap gebaseerde beoordeling
Wil je dit delen?
Aanverwant