Wanneer puppy’s worden geboren, zijn het delicate wezens die volledig afhankelijk zijn van de onvoorwaardelijke zorg en genegenheid van hun moeder om te overleven. Dit verhaal draait om vier kleine pasgeborenen die alleen in een bos belandden, ineengedoken op een bed van bladeren, rillend van de kou. Ze verlangden naar hun moeder en riepen uit alle macht om haar. Een man die naar het bos was gegaan om brandhout te verzamelen, hoorde zacht gejammer van een bepaalde plek. Hij doorzocht het gebied, maar vond in eerste instantie niemand. Toen hij het geluid volgde, stuitte hij op de vier huilende pasgeboren puppy’s. De aanblik vervulde hem met verdriet.
De hongerige en koude puppy’s verlangden naar de geruststellende en warme aanwezigheid van hun moeder. De meelevende man wachtte twee uur, in de hoop dat de moederhond zou terugkeren naar haar pups. Toen duidelijk werd dat ze niet meer terug zou komen, stopte hij de puppy’s voorzichtig in een kartonnen doos en bracht ze naar zijn huis.
Hij zette een gezellig plekje voor hen in en ging snel flesvoeding en andere benodigdheden kopen die ze nodig hadden. Toen hij terugkwam, mengde hij de formule in kleine flesjes en voedde de uitgehongerde pups zorgvuldig met de fles. Om hun warmte te garanderen, zette de man een verwarming aan. De puppy’s voelden zich nu veilig en comfortabel en vielen al snel in slaap.
Omdat ze nog maar een paar dagen oud waren, hadden de puppy’s constante aandacht nodig. De man was dolblij toen zijn familie meedeed om voor de puppy’s te zorgen, ze om de beurt te voeden en ze met liefde te overladen. De kleine pelsbaby’s brachten enorme vreugde in hun huishouden. Na twee weken werd een vriend van de man verliefd op twee van de puppy’s en bood ze een permanent thuis aan. Kort daarna stapte een geweldig gezin op om de derde puppy te adopteren.
De vierde pup werd nog steeds verzorgd door de man en zijn familie, die het heerlijk vonden om hem te zien opgroeien en bloeien tot een vrolijke en speelse hond. Deze puppy stal de harten van de familie, die diep aan hem gehecht raakte. Omdat ze zich hun leven niet konden voorstellen zonder zijn aanhankelijke likjes en vrolijke kwispelende staart, besloten ze hem permanent te houden en ervoor te zorgen dat hij het best mogelijke leven had. De pup voelde zich gekoesterd, genietend van zijn tijd met het gezin en speelse wandelingen. Zijn tomeloze energie was duidelijk zichtbaar toen hij vrolijk rondrende.
De puppy had ook vreugdevolle reünies met zijn broers en zussen, met hun pluizige staarten die opgewonden kwispelden terwijl ze samen speelden. Elk van de puppy’s vond veiligheid en liefde in hun eeuwige thuis en voelde zich echt gekoesterd.