Trixie stuiterde van huis naar huis, van familie naar familie, en werd vervolgens om de een of andere reden teruggegeven aan hetzelfde asiel, inclusief te oud zijn om puppy’s te fokken voor het gezin dat haar opgebruikte. Ze woonde in totaal in drie huizen voordat ze Nicole ontmoette.
Nicole wist meteen dat ze de 8-jarige Trixie de best mogelijke gouden jaren wilde bezorgen. Trixie ging die dag met haar mee naar huis! Vanaf dat moment werd Trixie gekoesterd. Nicole droeg de vrij grote hond zelfs de trap op en af omdat het beklimmen van de trap haar artritis veroorzaakte. Nicole’s geduld en toewijding stopten daar niet.
Trixie had nog steeds last van angst en had ongelukken in huis. Nicole begreep het en berispte haar nooit. Trixie was zo’n liefdevolle hond ondanks alles wat ze meemaakte. Het verbijstert Nicole, hoe kan iemand zo’n geweldige hond opgeven? Op elke hond, echt waar?
De pup kreeg de kans om haar laatste jaren te leven, omringd door alles wat ze altijd verdiende. Senior asielhonden, zoals Trixie, worden (te) vaak over het hoofd gezien. De statistieken zijn onthutsend! Deel alsjeblieft dit verhaal om anderen eraan te herinneren dat oudere huisdieren hun hele leven alleen op ons hebben gewacht!