John en zijn hond Dolly zijn ‘constante metgezellen’. John’s dochter Katie adopteerde Dolly nadat ze was gered van een fokker in de achtertuin. Kort daarna verhuisde Katie haar vader naast haar, zodat ze voor hem kon zorgen tijdens zijn gouden jaren.
Katie’s vader was alleen terwijl ze aan het werk was, dus dolly bij John intrekken was volkomen logisch. Dolly ging gewillig met John mee. Zoals Katie het zegt, volgde ze hem tot in zijn appartement en ging nooit meer weg. En nu zit het paar als lijm aan elkaar geplakt!
Dolly houdt ervan om lange wandelingen in het park te maken, maar als ze moe wordt, heeft ze de neiging om te gaan liggen en weigert ze te bewegen. Schattig vindt John het leuk als Dolly luiert. Hij pakt haar op en draagt haar vrolijk de rest van de weg. De pup houdt er ook niet van om achtergelaten te worden, en Katie en John nemen haar overal mee naartoe waar ze mag zijn, inclusief de kapsalon en bepaalde restaurants.
Op 86-jarige leeftijd zijn Johns vrienden overleden of verhuisd. Hij hoeft niet langer een eenzame wereld onder ogen te zien, niet met Dolly voor altijd aan zijn zijde. John zegt ook gekscherend vanwege Dolly dat hij geen ‘grouchy old guy’ is. Dit vertederende verhaal is precies wat je nu nodig hebt! Vertrouw ons; je zult allemaal glimlachen!