Op zoek naar een hondengemeenschap? Bekijk een Facebook-groep

Ik ben een erkende “lurker” in Facebookgroepen. Ik ben lid van honderden groepen, bijna allemaal honden- of huisdiergerelateerd. Ze peperen mijn feed terwijl ik scrol tijdens mijn lunchpauze of als ik ’s avonds voor de tv ontspan. Ze bieden een ontsnapping aan andere, meer stressvolle delen van mijn leven. Maar ik zie levensveranderende persoonlijke verbindingen in realtime gebeuren en levensreddend commentaar, ook al bevinden leden zich in verschillende tijdzones en soms verschillende landen.

Zoals bij alle groepen, kan de reden voor het bestaan van online groepen enorm verschillen. De gemeenschappen die ze helpen cultiveren, kunnen variëren van humorvolle tot strikt transactionele verklaringen van feiten, en alles daartussenin.

Je kunt echt elke groep voor elk doel vinden. En als je dat doet, kun je ook middelen en mensen vinden die je leven en dat van je huisdier zullen veranderen!

Facebook gebruiken om je verloren hond te vinden

“Ik wendde me tot mijn man en vroeg: ‘Waar is Sammie?’ en in de tijdspanne die het duurde voordat ik het vroeg, voor hem om het te begrijpen en voordat we ons realiseerden dat Sammie niet in het huis was, hoorden we dat de auto haar raakte,” zegt een vriend. “Van het geluid ervan hadden we niet verwacht dat ze zou opstaan, maar ze sprong op haar voeten en schoot vast.”

Het was misschien 40 seconden tussen de vraag van mijn vriend en het voertuig dat hun kleine hond raakte, maar de gebeurtenissen die in de nasleep van die 40 seconden spiraalden, waren schrijnend voor mijn vriend. Zij en haar man wonen in een nieuw-voor-hen New England stad, en ze probeerden te navigeren op de beste manier om hun nu vermiste, en waarschijnlijk gekwetste, hond te vinden. Ze belden gemeentelijke schuilplaatsen, plaatsten kledingstukken met bekende geuren bij hun voordeur en de buurt werd te voet en met de auto gedoekt. Tegen het vallen van de avond was Sammie nog steeds vermist en mijn vriend werd steeds angstiger naarmate de nacht vorderde.

Ik hoorde de volgende dag van de benarde situatie van mijn vriendin en ik stuurde haar snel een waslijst aan middelen om een verloren huisdier te herenigen met de ouders van het huisdier. Naast telefoonnummers voor asielen, dierenziekenhuizen en reddingen, voorzag ik haar van minstens zeven facebookgroepen voor verloren en gevonden huisdieren waarvan ze niet wist dat ze bestonden. Eerlijk gezegd had ze tot dan toe geen reden om te weten waarom ze bestonden.

Ze sloot zich aan bij de vermelde Facebook-groepen en begon de gegeven aanwijzingen te vullen, die hielpen bij geheugenjoggers voor haar in haar hectische toestand. De leden gaven ook nuttige inzichten over mogelijke oplichting en het plaatsen van fysieke posters in de buurt. In wezen gaven ze allemaal een checklist en hielpen ze haar om door een zeer stressvol proces te navigeren wanneer ze niet in staat was om helder te denken.

Minder dan een uur na haar Facebook-groepsposts kreeg ze een telefoontje dat haar huisdier was gevonden in een gebied net buiten de lijn dat de Facebook-groep in de buurt zou dekken waarin ze had gepost.

Na een reis naar het nabijgelegen 24-uurs veterinaire noodziekenhuis, was Sammie veilig thuis met enkele kleine schaafwonden en blauwe plekken.

Als je lid wilt worden van een Facebook-groep voor verloren en gevonden huisdieren, zoek je naar een groep die jouw regio bestrijkt. Twee lokale voorbeelden zijn: Lost &Found Pets of Western, Massachusetts en Lost and Found Pets Mecklenburg County, NC.

Facebookgroepen voor specifieke hondenrassen

“Ik run de groep nu vijf jaar. Het begon met een liefde voor het ras, en ik dacht bij mezelf: ‘Dit is misschien leuk, en misschien zal het wat extra verkeer naar mijn blog leiden'”, zegt Carol Bryant, de moderator van Club Cocker: Wigglebutts Worldwide, een Cocker Spaniel-rasgroep. Carol is ook de maker van Fidose of Reality, een blog gericht op Cocker Spaniels. Het vinden van een kanaal voor extra blogverkeer was aantrekkelijk.

Hoewel haar oorspronkelijke doel was om gebruikers naar haar site te leiden, realiseerde ze zich dat de Facebook-groep een eigen leven ging leiden. “Wat eruit is voortgekomen, is deze gemeenschap van vrienden, van mensen die mensen helpen, van mensen die vriendelijke dingen tegen elkaar zeggen,” zegt Carol. “Als iemand een paar dagen niet post, zullen mensen vragen: ‘Waar zijn ze? Zijn ze OK?’ Het is iets geworden waarvan ik nooit had gedacht dat het zou gebeuren en het is een integraal onderdeel van mijn digitale leven geworden.”

Ze is niet de enige: de duizenden leden in haar groep zijn dagelijks betrokken. Ze delen overwinningen en vreugdevolle momenten. Ze delen gezondheidsangsten en medische vragen. Ze delen hun verpletterende verdriet van verlies en hun goede herinneringen aan honden die de Regenboogbrug zijn overgestoken. Het is een gemeenschap in elke zin van het woord, en veel van de mensen die lid zijn, zullen elkaar waarschijnlijk nooit in het echte leven ontmoeten. Als ze dat doen, zullen er ongetwijfeld knuffels en peuken wiebelen, een eigenschap die bekend is bij het Hondenras Cocker Spaniel.

Facebookgroepen voor vrijwilligers voor dierenopvang en asiel

Je hebt hem waarschijnlijken de uitdrukking ‘hoedende katten’. Ik weet zeker dat dat de manier is waarop het moet voelen om toezicht te houden op een horde vrijwilligers en pleegkinderen voor een grote gemeentelijke opvang die twee grote steden bedient. COVID-19 maakte het managen van enthousiaste vrijwilligers en pleegzorgen nog uitdagender. Vaak veranderende veiligheidsrichtlijnen en beperkt contact betekenden minder mensen die in een gebouw werden toegelaten, of helemaal niet. De behoeften van de huisdieren in asielen namen niet af, zelfs niet toen het aantal persoonlijke vrijwilligers dat wel deed. Dit maakte virtuele communicatie en creatieve manieren om betrokkenheid te coördineren van het grootste belang voor dierenreddingsorganisaties.

Heather Cahillane hoedde letterlijk en figuurlijk katten in haar rol als vrijwilliger en coördinator van speciale projecten bij Thomas J. O’Connor Animal Control & Adoption Center in Springfield, Massachusetts, gedurende de pandemie. Ze gebruikt een pleeg-Facebookgroep om betrokken vrijwilligers te informeren.

Naast huishoudelijke aankondigingen is het ook een manier voor medevrijwilligers om van elkaar te leren. “Niet dat het personeel niet wil helpen, maar soms is het fijn voor het personeel om het gevoel te hebben dat ze naar huis kunnen gaan en tussen de diensten door kunnen decomprimeren”, zegt Heather. “De Facebookgroep kan een mooie plek zijn voor als een vrijwilliger een probleem heeft. Het is 8 uur ’s nachts en er is iets aan de hand met een pleegkind dat niet het niveau van een noodgeval bereikt, maar de persoon die met de situatie te maken heeft, voelt zich een beetje nerveus en besluit iets op de groepspagina te zetten. Opeens zullen al deze vrijwilligers delen: ‘Dit is wat ik heb gedaan, en dit is wat je kunt doen.’ Wat uiteindelijk een grote steun voor elkaar is, terwijl het ook ondersteuning biedt aan het personeel omdat de vrijwilligers een extra bron hebben om mee in contact te komen.”

Facebookgroepen voor medische vragen over honden

Ik herinner me dat ik een verklaring las van een vrijwillige dierenarts in een Facebook-groep die volledig gewijd was aan ouders van huisdieren die medisch gerelateerde vragen en foto’s plaatsten. Vrijwillige dierenartsen deelden vervolgens inzichten over het probleem, hoe ernstig de situatie zou kunnen zijn en de juiste volgende stappen die de eigenaar zou moeten nemen.

“Dat zijn, meneer, tepels”, verklaarde de dierenarts kalm. Het was in reactie op een geïrriteerde post van een duidelijk bezorgde huisdierouder die sporen op de borst van zijn mannelijke hond opmerkte en zich zorgen maakte over wat ze konden zijn. De dierenarts oordeelde niet in zijn reactie; er is geen ruimte voor dat soort interactie in deze groep.

Hoewel deze specifieke uitwisseling als grappig had kunnen worden beschouwd, was de eigenaar van het huisdier legitiem bezorgd en kon hij antwoorden zoeken wanneer een regelmatig telefoontje naar hun dierenarts geen optie was.

Het is duidelijk dat niet alle interacties in deze groep op deze manier eindigen. Er zijn enkele ernstige situaties die zich voordoen die de noodzaak van een noodreis naar een dierenarts rechtvaardigen. In een toenemend aantal geografische gebieden kan de toegang tot spoedeisende hulp uren weg zijn. Vrijwillige dierenartsen in deze groep helpen informatie te verstrekken over middelen en mogelijke zorg terwijl de huisdierouder zich voorbereidt op de tocht naar de dichtstbijzijnde provider.

Geen twee honden Facebook-groepen zijn hetzelfde

Er zijn duizenden hondgerelateerde Facebook-groepen. Deze variëren van rasspecifiek, training en verrijking, atletiek en activiteiten, gezondheid en welzijn, verlies en rouw van huisdieren, ondersteuning voor mensen die in de huisdierenindustrie werken en elke andere optie die u zich kunt voorstellen.

Als je merkt dat je na het lezen van dit artikel op zoek bent naar groepen, houd dan rekening met de volgende punten:

Ten eerste plaatsen de meeste groepen regels. Neem de tijd om de regels te lezen voordat je lid wordt, omdat ze je waarschijnlijk een idee geven van welke soorten inhoud zijn toegestaan en of deze bij je past. Ten tweede betekent betrokkenheid dat je meer van de inhoud in je feed ziet. Als iets in een groep je belt, vind het dan leuk of reageer erop. Dan zul je meer van dat soort inhoud in je feed laten verschijnen. Tot slot, veel plezier. Als er niets anders is, zie je meer foto’s van honden!