Ik heb geaarzeld om dit artikel te schrijven, omdat zoveel mensen hun doodles hebben en ervan houden, maar ik krijg veel vragen wat het verschil is. Om dit te ontdekken, moest ik het aan de EXPERTS vragen (niet de fokker in de achtertuin of de puppymolen die gewoon geld verdient en helemaal niet bezig is met genetica)
Deze uitspraak trok mijn aandacht en deed me verder kijken. Blijkbaar heeft de man die de labradoodle heeft “uitgevonden” nu het gevoel dat hij een vreselijke fout heeft gemaakt en heeft hij er spijt van dat hij het ras ooit heeft gemaakt.
De opgegeven reden is in feite te wijten aan de overweldigende populariteit van het hebben van een hond met de arbeidsethos van een laboratorium dat hypoallergeen is, wat heeft geleid tot een groot aantal onethische fokkers die honden samen fokken om aan de vraag naar de hond te voldoen zonder rekening te houden met de gezondheid van de honden of de puppy’s. (De bewaker)
Drie decennia geleden fokte Wally Conron, uit Australië, twee ongelijke dieren om een wezen los te laten dat de wereld nog nooit had gezien. Vandaag zegt hij dat het zijn “levensspijt” is: “Ik opende een doos van Pandora en liet hem los een monster van Frankenstein.”
Die ’travestie’, zoals hij het uitdrukte, was een labradoodle. (Stuur alsjeblieft geen haatmail – geef hier alleen feiten en geschiedenis!!)
Conron besloot een poedel en een labrador te fokken op verzoek van een blinde vrouw in Hawaï, die een geleidehond nodig had die de allergieën van haar man niet zou aanwakkeren. Eerst probeerde hij poedels, maar ze misten de persoonlijkheid die nodig is voor gidswerk, vertelde hij aan het Australische ABC. De oplossing was “een hond met het werkvermogen van de labrador en de vacht van de poedel”, zei hij.
Hij vond een labrador moeder en een poedel vader, en een resulterende pup, ene ‘Sultan’, werd geboren.
“Als je coole namen begint te plakken (niet “straathond” – maar hij gaf het de naam “Labradoodle”), dan begint het een nieuw, ‘cool’ verhaal te worden.”)
Conron’s spijt komt voort uit wat hij beschrijft als “onethische, meedogenloze mensen [who] fok deze honden en verkoop ze voor veel geld”, ook al zegt hij dat er veel gezondheidsproblemen zijn. “Ik vind dat de grootste meerderheid gek is of een erfelijk probleem heeft,” zei hij. (Het gerucht gaat dat velen sterven als ze 5 of 6 jaar oud zijn als gevolg van een gebrek aan genetische screening door de fokkers die ze fokken)
Hij zette zijn zorgen over designerhonden – “de nakomelingen van twee verschillende raszuivere honden – uiteen aan Psychology Today in 2014: “Al deze fokkers in de achtertuin zijn op de kar gesprongen en ze kruisen elke soort hond met een poedel”, zonder zich zorgen te maken over mogelijke gevolgen voor de gezondheid, zei hij. Er zijn zoveel poedelkruisingen met toevallen, problemen met hun ogen, heupen en ellebogen, en veel hebben epilepsie.”
Hij was zo bezorgd, zei hij, dat toen hij hoorde dat Barack Obama overwoog een labradoodle aan te schaffen, hij hem schreef om het af te raden. (WAUW!) Het is onduidelijk of de president heeft geluisterd, maar de Obama’s eindigden met een paar Portugese waterhonden, ook bekend als hypoallergeen.
Er is echter één duidelijk nadeel: van cavoodle tot schnoodle tot goldendoodle (zou het niet goldenoodle moeten zijn?), het lijkt erop dat de labradoodle een uitbraak van vervelende namen heeft aangewakkerd – en zowat elk ras is ‘gedoodled’. Het lijkt erop! LOL
Het VERSCHIL tussen het krijgen van een raszuivere Labrador van een fokker die al tientallen jaren bezig is met het ontwikkelen en verbeteren van hun lijnen voor genetische zuiverheid, is dat deze genetische problemen zijn verwijderd en dat je een grotere kans hebt om een hond te krijgen met minder uitstapjes naar de dierenarts, minder rekeningen en een betere kwaliteit van leven – en een langer leven.
Doodles hebben VEEL vachtverzorging nodig vanwege de matten. Ik wist dit niet totdat ik met trimmers sprak. Ze hebben een hekel aan grooming doodles, en als je ze niet elke dag borstelt en ontklit, kun je een vreselijke puinhoop krijgen. Omdat ze de oude vacht niet “afwerpen”, Je moet de oude dode vacht dagelijks verzorgen, anders veroorzaakt het ernstige klitten in de nieuwe vacht. Tijdens hun vachtwissel is het aan te raden om ze dagelijks te verzorgen. Bovendien moet je hun oogvlekken elke dag schoon houden.
En, in het algemeen, die genetische problemen en onvoorspelbaarheid van het temperament Komt vaker voor in de mix dan in een goed gefokte rashond van een van de betrokken rassen.
Goede fokkers van Labradors testen op PRA, net als goede fokkers van Poedels. Schokkend weinig “doodle” fokkers waar ik een test voor heb gevonden alles (maar het is niet ongehoord – je moet heel lang en hard zoeken). Gerenommeerde fokkers van rashonden doen meestal tientallen genetische tests en elimineren honden uit hun programma die niet aan de hoogste normen voldoen. Sommigen van ons wieden onze fokdieren uit maar liefst 4 decennia! Het’s een levensverbintenis/passie.
Voeg daar nog de problemen aan toe die een hond kan hebben als zijn hersenen en lichaam gewoon niet goed bij elkaar passen. Honden van gemengde rassen zijn bijvoorbeeld vatbaar voor orthopedische verwondingen, omdat het lange, lichte vierkant van een poedel willekeurig gecombineerd met de gedrongen rechthoekige Labrador niet altijd echt werkt biomechanisch. Dat betekent vroege artritische problemen en ofwel grote operaties of vroege euthanasie.
Vachtkleur en aftekeningen kunnen onregelmatig zijn binnen een nest Labradoodles
Tegenwoordig zijn ze een commodity designerhond, meestal gefokt door mensen die geld proberen te verdienen (en de recente stijging in populariteit) – een handvol doet misschien clearances, maar veel succes met het vinden daarvan. Je krijgt alle problemen die vatbaar zijn voor de stamboom die 5 tot 8 generaties teruggaat aan elke kant van de stamboom. (Veel succes met het onderzoeken van een designer-stamboom, want ik betwijfel of er ergens een wordt vermeld.) Als het begin een geweldig lab was van geweldige lijnen (hopelijk?) en een geweldige poedel van geweldige lijnen, zou ik me geen zorgen maken. Nogmaals, veel succes met het onderzoeken van de afgelopen 2 generaties, en dan kan alles wat de fokker zegt onmiddellijk worden genegeerd als er geen bewijs beschikbaar is. Het is in wezen een genetica-onzin die lijkt op de slechtste genetica van een laboratorium en de slechtste genetica van een poedel (bij rashonden fokken we de beste genetica met onze beste genetica). NIEMAND met goede laboratoriumlijnen zal buiten fokken met een ander ras, soms zelfs kieskeurig zijn over allelsets voor kleur, exterieur en temperament, en nog minder serieuze poedelfokkers zullen het doen. Dus je krijgt “pet grade” honden die samen worden gefokt, wat alleen maar erger wordt.
Oh, en ze zijn niet allemaal hypoallergeen omdat de genetica niet stabiel is. Het zijn ook niet allemaal goede waterhonden om dezelfde reden – en veel succes met die vacht nadat deze nat is geweest – VEEL borstelen! En budgetteer veel verzorgingskosten als je er een koopt. Die baard kan ook vreselijk rommelig en stinkend worden (een deel van de bonus van een Labrador – geen verzorging!).
Mijn liefde gaat uit naar iedereen die een Labradoodle heeft, vooral degenen die geluk hebben gehad!! (Ik weet zeker dat je je huiswerk hebt gedaan!!)