Toen Hollis en Jared Oakley adopteerden, een lieve hond die in Kentucky door de straten zwierf, konden ze niet anders dan het gevoel hebben dat er een groter verhaal achter zijn verleden moest zitten. Ondanks dat ze geen antwoorden konden vinden, brachten ze hem naar Ohio, waar hij al snel een geliefd lid van hun familie werd. Oakley was zo’n perfecte hond dat Hollis en Jared zich vaak afvroegen hoe hij als zwerfhond terecht was gekomen. Hij was bench getraind, gehoorzaam en ongelooflijk braaf, waardoor hij een ideale metgezel was voor het drukke stel, dat allebei op de medische school zit.
Oakley’s uiterlijk was ook opvallend, want hij zag er bijna uit als een harige versie van de Target-hond, behalve met een bruine cirkel rond zijn oog in plaats van een rode. Het eerste speeltje dat Hollis en Jared voor Oakley kochten, een vogelbekdier, werd binnen een dag aan flarden gescheurd, waardoor de speelse en energieke kant van de hond zichtbaar werd. Oakley raakte al snel gehecht aan zijn nieuwe familie, volgde ze overal en wilde altijd dicht bij hen zijn.
Jared is niet opgegroeid met honden vanwege zijn allergieën, maar hij was vastbesloten om zo snel mogelijk een hond te hebben. De aanwezigheid van Oakley maakte het omgaan met af en toe jeukende ogen en loopneus meer dan de moeite waard. Na verloop van tijd werd Oakley alles waar Hollis en Jared als eerste aan dachten. Als ze met vrienden op stap waren, maakten ze zich zorgen of ze wel thuis zouden komen om hem uit te laten, hem te eten te geven of met hem te spelen, omdat ze er een hekel aan hadden om bij hem weg te zijn.
Oakley’s mysterieuze verleden bleef Hollis en Jared in verwarring brengen. Hij was bij hen thuis aangekomen met korsten en schrammen over zijn hele gezicht, evenals de ziekte van Lyme en wormen, wat aangeeft dat hij al geruime tijd op straat was. Maar zijn brave karakter in de buurt van mensen maakte het moeilijk te geloven dat hij altijd een buitenhond was. Ze vroegen zich af hoe hij erin slaagde te overleven en wat hij zou hebben meegemaakt tijdens zijn tijd als zwerfhond.
Ondanks de stress van de medische school en de aanstaande residentie, vonden Hollis en Jared troost en onvoorwaardelijke liefde in Oakley. Hij hielp Hollis zelfs door het rouwproces na het verlies van haar grootmoeder en bood emotionele steun en gezelschap.
Hollis en Jared maken zich soms zorgen over de mogelijkheid dat Oakley een vorige familie heeft die naar hem op zoek is. Ze vroegen het adoptiebureau hiernaar, maar kregen geen definitieve antwoorden. Ze weten dat ze misschien nooit het volledige verhaal van Oakley zullen kennen, maar ze zijn dankbaar voor de kans om de rest van zijn leven zijn beste vrienden te zijn.