De waarheid is dat we niet altijd veel weten over wat er met onze buren aan de hand is. Dit kan vooral het geval zijn als ze ouder zijn en mobiliteitsproblemen hebben waardoor ze niet veel tijd buiten kunnen doorbrengen. Dus toen Dylan zijn oudere buurman vroeg om te aaien, had hij zich nooit voorgesteld hoe groot de impact zou zijn.
Maar een paar dagen nadat hij thuiskwam van zijn reis, ontving hij een brief die hij nooit zal vergeten.
Toen Dylan twee weken op vakantie ging, vroeg hij zijn oudere buurman Robert of hij zijn Duitse herders, Smokey en Jennifer, samen met zijn kat genaamd Oreo, mocht bekijken. Robert deed er graag gehoor aan en Dylan had er vertrouwen in dat ze in capabele handen waren. Maar wat Dylan niet wist, was de aanzienlijke impact die deze gunst op hem zou hebben.
Een paar dagen na zijn terugkeer kreeg hij een brief per post. Het was van Robert, en het was een van de mooiste dingen die hij ooit had gelezen. Roberts woorden van dankbaarheid deden hem tegelijkertijd glimlachen en huilen.
In de brief onthulde Robert dat hij niet zoveel tijd buiten doorbrengt als hij ooit deed, omdat zijn gewrichten gewoon niet zo ‘levendig zijn als vroeger’. Hij vertelde ook dat zijn vader tijdens de pandemie de diagnose darmkanker kreeg en vervolgens stierf aan stadium vier. Dus na zijn dood bleef Robert helemaal alleen achter in zijn huis, zich afvragend wat hij voor deze wereld heeft gedaan.
Maar alles veranderde toen hij Smokey, Oreo en Jennifer ontmoette.
“Je huisdieren zijn de schattigste, grappigste en lastigste (op een goede manier, maak je geen zorgen, ze hebben het huis niet te veel verpest!) Individuen. Ze gaven me de motivatie om mijn leven weer op te starten. Ik werd ’s ochtends vroeg wakker. Ik begon voor het eerst in jaren buiten te wandelen met je huisdieren. Elke 10 minuten als ik me een seconde verdrietig voelde, blaften of wrijven ze tegen mijn been en maakten ze me aan het lachen”, luidde de brief.
Maar het beste deel voor Robert was om de honden naar het park te brengen. De reis zorgde ervoor dat hij meer tijd buiten doorbracht dan hij in lange tijd had gedaan, en hij was in staat om nieuwe vrienden te maken! Hij vertelde dat hij zo blij was om eindelijk weer met vrienden te kunnen praten en ‘het gevoel te hebben dat hij deel uitmaakt van het menselijk ras’.
Niet alleen bracht het oppassen voor Dylan zoveel vreugde voor Robert, maar als gevolg daarvan vonden twee reddingspups een liefdevol thuis voor altijd.
“Ik heb kort daarna twee honden geadopteerd. (Je hebt misschien lawaai van mijn huis gehoord, vergeef ze!) Ik maak nu regelmatig wandelingen naar het park met hen en praat met vrienden die ik daar heb gemaakt. Maar goed, ik wil alleen maar zeggen: dank je wel. Je bracht weer betekenis in mijn leven. En dat is het enige dat telt,” zei Robert.
Dit laat alleen maar zien dat we niet vaak weten wat er met onze buren aan de hand is, of hoeveel positieve impact onze geliefde huisdieren kunnen hebben op de mensen om ons heen.
Uitgelichte afbeelding: Pixabay