Hallo, ik ben Savanna Stanfield, een voormalig wetenschapsleraar en nu schrijver en redacteur bij Dogster. Ik zal wekelijks mijn leven delen met Penny, een pittige en pittige Chihuahua-mix. Penny is mijn eerste ervaring met hondenbezit, en mijn man, dochter en ik hebben zeker onze handen vol aan haar, maar elke dag is iets spannends en nieuws omdat we echt nooit weten wat ze daarna zal doen. Ik kan niet wachten om Penny en mijn ervaringen met hondenbezit met jullie te delen!
Een beetje achtergrond
Ik ben nooit zo’n hondenmens geweest. Toen ik opgroeide, had mijn familie honden, waarvan de meest memorabele een zwarte Lab genaamd Beauty was. Maar Belle was de hond van mijn zus, en hoewel ik natuurlijk van haar hield als de hond van het gezin, waren andere honden gewoon honden voor mij.
Op een dag vertelde mijn nichtje me dat ze een verlaten puppy had gevonden en wilde weten of we geïnteresseerd waren om hem mee te nemen. Ik was niet zo enthousiast over het idee, want als moeder en met al drie katten in huis, had ik niets anders nodig om voor te zorgen, en ik wist ook nauwelijks iets over de zorg voor een hond. Maar mijn man en dochter leken er enthousiast over, dus ik zwichtte uiteindelijk omdat de puppy iemand nodig had om voor altijd voor haar te zorgen.
Hoewel ik er nog steeds zeker van was dat ik geen hondenmens was, namen we de schattigste kleine puppy in huis die ik ooit had gezien.
Maak kennis met Penny
Mijn nichtje heeft een aantal weken voor de pup gezorgd voordat we haar in huis namen; ze noemde haar Penny en nam haar mee naar de dierenarts voor de eerste zorg. De dierenarts zei dat Penny, alleen al door haar uiterlijk, een chihuahua was en dat ze een paar maanden oud was.
Maar nadat ik haar in huis had genomen, merkte ik dat Penny groter leek dan de meeste chihuahua’s die ik ooit had gezien. Ze weegt ongeveer 10 pond volgroeid. Ik dacht dat ze een soort gemengd ras moest zijn, maar ik wist niet zeker waarmee ze gemengd was.
Ik gebruikte een DNA-testkit van DNA My Dog, en toen de resultaten terugkwamen, zeiden ze dat Penny voornamelijk Chihuahua was (62%), maar ook deels Dwergpoedel (20%) en deels Pekinees (18%). Dus nu begon het te begrijpen waarom ze een beetje groter is dan de meeste chihuahua’s en waarom ze eruit ziet zoals ze eruit ziet.
Ik dacht bij mezelf: “Dat is een beetje een vreemde rascombinatie. Hoe kan ik haar noemen als mensen vragen welk ras ze is?” Natuurlijk, “Chihuahua-mix” is prima, maar ik wilde iets leukers en uniekers dat al haar rassen combineert. Ik zag een Pikachu van Pokémon en er ging een lampje branden. Nu heb ik mijn eigen kleine Pekachoo, en dat is veel leuker om mensen te vertellen dan ‘Chihuahua-mix’.
Ik ben nu een hondenmens
Omdat ik Penny een paar jaar in mijn bezit heb, kan ik gerust zeggen dat ik een hondenmens ben. Als ik een hond in het openbaar zie, moet ik op zijn minst zwaaien en hallo zeggen, maar soms aai ik hem (met toestemming van de eigenaar en de hond natuurlijk). Ik zie honden nu zeker als meer dan alleen honden. Ik zie ze vanwege het gezelschap en de loyaliteit die ze bieden en hoe ze zich een weg banen naar ons hart voordat we het weten.
Nadat ik aanvankelijk had gezegd dat ik niets anders nodig had om voor te zorgen, weet ik nu niet zeker of Penny mij meer nodig heeft of dat ik haar meer nodig heb. Ze zorgt voor mij net zoals ik voor haar zorg, en ik kan me mijn leven zonder haar niet voorstellen. Ik hoop dat je het leuk vindt om elke week een beetje meer te weten te komen over Penny de Pekachoo en haar persoonlijkheid.