Een veelgestelde vraag die voortdurend door nesteigenaren wordt gesteld, is: verdwijnt het nestmate-syndroom?
Ik weet zeker dat je de constante puppy-agressie van broers en zussen bij je honden hebt opgemerkt en hoe ze angstig worden wanneer ze van het nest worden gescheiden.
En ik weet zeker dat je je constant afvraagt hoe je het kunt stoppen en het in één keer kunt stoppen.
Laten we hieronder bespreken wat het littermate-syndroom is, de veelbetekenende tekenen ervan, hoe het te voorkomen en als het bestaat, gaat het dan ooit weg?
Littermate Syndroom: Doe ikt Ooit weggaan?
De gevreesde vraag. Verdwijnt het littermate-syndroom? Nou, gelukkig is het antwoord op deze vraag… Ja!
Onze puppy’s kunnen het nestgenootsyndroom ontgroeien, maar alleen met constante hulp en begeleiding van ons, hun pelsouders.
De symptomen verdwijnen misschien niet in een oogwenk, maar met voldoende geduld zullen ze na verloop van tijd afnemen.
We denken misschien dat puppy’s een speelkameraadje nodig hebben als ze ouder worden, maar ze af en toe alleen tijd geven is ook belangrijk voor hun welzijn.
Begin ze te trainen om apart te eten, apart te spelen en te trainen en zelfs andere mensen en honden buiten het huis apart te ontmoeten.
Maar het is ook belangrijk om het in balans te brengen – laat de broers en zussen een paar uur spelen en tijd met elkaar doorbrengen. We willen immers niet dat ze volslagen vreemden zijn.
We willen nog steeds dat ze bekend zijn met elkaars aanwezigheid terwijl ze opgroeien tot de individuele en onafhankelijke honden die ze kunnen zijn.
Om meer te begrijpen over hoe we onze pups kunnen helpen het te overwinnen, laten we de vraag beantwoorden: wat is het nestmate-syndroom eigenlijk?
Littermate Syndroom: Wat is het?
Littermate-syndroom, ook bekend als het syndroom van broers en zussen, treedt op wanneer twee of meer pups een ongezonde codependentie vormen.
Ze worden meestal overdreven gehecht en extreem afhankelijk van elkaar.
Dat klinkt misschien ideaal – er is niets schattiger dan twee pups die extreem dicht bij elkaar staan en speels zijn, toch?
Maar het kan een reden zijn voor een grote rode vlag later als ze ouder worden.
Deze nabijheid kan van invloed zijn op hun gedragsontwikkeling, sociale vaardigheden en algehele relatie met andere honden en zelfs hun eigenaren.
Maar laat je niet in de war brengen!
Hoewel pups uit hetzelfde nest meestal het nestgenootsyndroom ervaren, het kan nog steeds gebeuren met mensen uit verschillende nesten.
Zolang twee pups samen zijn opgegroeid, of ze nu hetzelfde ras zijn of niet, kunnen ze nog steeds het nestmate-syndroom ontwikkelen.
Het is echt van geval tot geval.
En weet je dat sommige hondenexperts zelfs zeggen dat niet alle puppy’s kunnen worden beïnvloed?
En bovendien is het nestmate-syndroom ook geen medisch erkende aandoening.
Geen wonder dat sommige mensen beweren dat het niets anders is dan, nou ja, een mythe.
Littermate Syndroom: Feit of Mythe?
Het is eerlijk gezegd moeilijk om te beargumenteren of het littermate-syndroom inderdaad een feit is of slechts een mythe.
We hebben immers allemaal verschillende ervaringen met het opvoeden van puppy’s.
Maar als ervaren hondenouders weten we dat het niet onmogelijk is om goed opgevoede honden op te voeden.
Veel hondenbezitters, waaronder veterinaire professionals, observeren echter de onnatuurlijk misdraaglijke patronen van puppy’s die zijn opgegroeid met een broer of zus.
Meestal is het met hoe deze pups socialiseren met andere dieren en mensen, en hoe ze reageren op bepaalde situaties of stimuli.
Daarom zeggen hondenexperts dat het littermate-syndroom een ernstige reden tot bezorgdheid is die moet worden aangepakt, hoe eerder, hoe beter.
Er is echter niet genoeg wetenschappelijke studie om op het ware bestaan ervan te wijzen!
Het is nog niet eens medisch erkend, vandaar het argument dat het misschien alleen maar een mythe is.
Het lijdt geen twijfel dat we meer onderzoek nodig hebben om te bewijzen dat het littermate-syndroom echt bestaat.
Maar niemand kan de observatie en ervaring uit de eerste hand van hondenbezitters en dierenartsexperts niet negeren.
Uiteindelijk komt het allemaal neer op onze persoonlijke ervaring en observatie van onze huisdieren.
Zijn ze verlegen? Zijn ze hyperactief?
Spelen ze graag met hun broers en zussen of geven ze er in plaats daarvan de voorkeur aan om alleen gelaten te worden?
Dat gezegd hebbende – hoe kunnen we zeker bepalen of onze pups mogelijk het nestgenootsyndroom hebben?
Tekenen van Littermate Syndroom
Ideaal pups moeten sepa zijnbeoordeeld van hun mama honden en broers en zussen op 12 weken oud.
Op deze leeftijd zouden ze genoeg sociale en gedragsvaardigheden moeten hebben geleerd om klaar te zijn om hun eeuwige familie te ontmoeten.
Ze kunnen echter ook beginnen met het ontwikkelen van ongezonde gewoonten en afhankelijkheid van hun broers en zussen in dit stadium, omdat het nestmate-syndroom zich ook na 10 tot 12 weken kan manifesteren.
En omdat het pups treft die in principe jong en over het algemeen speels zijn, kunnen de veelbetekenende tekenen in het begin moeilijk te herkennen zijn.
Gebrek aan Sociale vaardigheden
Het gebrek aan sociale vaardigheden bij puppy’s met het nestmate-syndroom spreekt al voor zich – ze moeten altijd in de aanwezigheid van hun nestgenoten zijn.
Wanneer de broers en zussen samen zijn, kun je zien dat de ene het dominantere is en de andere het onderdanige type.
Dit maakt echter niet uit in de aanwezigheid van vreemden. Beide pups kunnen het moeilijk vinden om zich aan te passen aan onbekende mensen en/of dieren.
Dat komt omdat hun gebruikelijke manieren en gedrag thuis misschien niet zijn geaccepteerd en getolereerd door andere honden.
Gebrek aan training en eenvoudige vaardigheden
Evenzo kan het uitvoeren van veelvoorkomende taken ook voor hen een uitdaging zijn, zoals alleen eten.
Je zult waarschijnlijk hun gebrek aan eetlust opmerken wanneer je alleen eet.
Het leren van eenvoudige commando’s kan ook moeilijk zijn voor de eigenaar, vooral als de pups tegelijkertijd worden getraind.
Meestal zullen ze meer op elkaar gericht zijn in plaats van op de trainer.
Agressie
Omdat puppybroers en -zussen samen opgroeien, zal ruw spelen en bijten zeker deel uitmaken van hun band.
Maar dit schijnbaar onschuldige ruwe huis kan veranderen in verdere agressie naarmate ze ouder worden, vooral voor broers en zussen van hetzelfde geslacht.
Dit kan later gevaarlijk zijn als ze sterker worden en meer geweld tegen elkaar gebruiken.
En als je merkt dat de ene puppy dominanter is dan de anderen, kan hij meestal opgroeien tot de pestkop, terwijl anderen de neiging hebben om gepest te worden.
Als dit niet onmiddellijk wordt aangepakt, kan agressie van broers en zussen zich uiteindelijk vertalen in vijandigheid jegens andere honden en mensen in de toekomst.
Verlatingsangst
Omdat de puppy’s hebben geleerd om extreem codependent te zijn, kan het gescheiden zijn van elkaar, zelfs maar voor een tijdje, onnodige stress en angst veroorzaken.
Ze voelen zich ongemakkelijk of bang om andere dieren of mensen alleen te ontmoeten. Ze huilen, worden afstandelijk of worden zelfs vijandig.
Zelfs puppy’s die over het algemeen extravert en speels thuis zijn, kunnen plotseling verlegen, timide of agressief zijn in een onbekende situatie waarin hun broers en zussen niet aanwezig zijn voor comfort en ondersteuning.
Littermate-syndroom, als het niet goed wordt voorkomen, kan ook fataal zijn.
In het geval van een vroegtijdige dood van een broer of zus, kan de overlevende puppy ook diep verdriet en depressie voelen. Het is misschien niet zo gemakkelijk voor hen om ermee om te gaan.
Maar bontouders, remember!
Niet alle pups ervaren het nestmate-syndroom en de bovenstaande lijst is slechts enkele van de meest waargenomen gedragingen bij nesten die mogelijk deze aandoening hebben.
GERELATEERD: 10 manieren om verlatingsangst bij honden te behandelen
Hoe littermate-syndroom te “genezen”
Zoals ze in de geneeskunde zeggen, is voorkomen altijd beter dan genezen.
Houd er rekening mee dat het adopteren van twee pups tegelijkertijd, al dan niet uit hetzelfde nest, meer uitdagingen kan opleveren dan het verzorgen van slechts één.
Dat wil niet zeggen dat je niet meer dan één puppy tegelijk moet adopteren. Immers, double the trouble, double the fun, toch?
Maar je moet ook rekening houden met het feit dat je misschien extra tijd, extra moeite en zelfs extra geld moet besteden aan het verzorgen van hen.
Losse kratten
Zodra je de pups krijgt, is het beter om ze meteen in twee aparte kratten te huisvesten.
Natuurlijk kan het kosteneffectief zijn om ze te laten delen, maar dit wordt vaak het begin van hun ongezonde band.
Wanneer je ze in slechts één bench laat slapen, zullen ze al snel moeite hebben om zelf te slapen.
Ze zullen altijd de behoefte voelen om in de buurt van hun nestgenoot te zijn voordat ze in slaap kunnen ontspannen.
Ze in aparte kratten laten slapen (en indien mogelijk op aparte locaties) is de beste manier om ze te trainen om onafhankelijk te zijn en hen het belang van een eigen persoonlijke ruimte te leren.
Aparte voedselcontainer
Whhet hebben van een aparte voedselcontainer lijkt een no-brainer te zijn, het is belangrijk om het belang te benadrukken van het trainen van de puppy’s om zelfstandig te voeden.
Als u hun kratten in verschillende delen van het huis kunt plaatsen, is het ook het beste om hun voerstations op verschillende locaties op te zetten.
En als je je verder kunt inzetten, geef ze dan aparte maaltijdtijden.
Dit zal hen in staat stellen om hun eigen voedingsschema te volgen, en niet dat van hun broers en zussen, om verder te gaan.
Afzonderlijke activiteiten
Maak tijd vrij om individuele activiteiten met de puppy’s te hebben.
Dit kan tijdrovend zijn, maar dit is ook de beste manier voor u en uw gezin om een persoonlijke band met hen te hebben.
Door ze afzonderlijk te spelen, te wandelen of te trainen, laat je elk van hen je beter leren kennen en vice versa, waardoor je een diepere relatie vormt als bontouder en bontbaby.
Dit zorgt er ook voor dat ze zich richten op jou als hun trainer en op de commando’s die je hen leert in plaats van de andere pup.
Na 16 weken is het ook belangrijk dat puppy’s zich op hun gemak voelen bij het ontmoeten van andere honden en mensen.
Begin ze individueel te lopen en laat ze vertrouwd zijn met de omgeving buiten het comfort van uw huis.
Indien mogelijk kunt u ook een apart bezoek aan hun dierenarts plannen om hun schoten te krijgen of hun algemene controle te laten uitvoeren.
Houd er echter rekening mee dat elke puppy een andere persoonlijkheid heeft en daarom een andere stijl van leren en aanpassen heeft.
Besteed aandacht aan hun behoeften en temperament, zodat je ze dienovereenkomstig kunt trainen en behandelen.
Uiteindelijk zullen onze liefde, geduld en extra aandacht voor onze bontbaby’s een verschil maken in hoe ze zullen opgroeien als goede hondjes.
Nestgenoot syndroom: Wanneer hebben mijn honden professionele hulp nodig?
Ik weet dat het overweldigend kan zijn om extra moeite en tijd te besteden aan de zorg voor je puppy’s. Maar snijd jezelf wat speling!
U kunt altijd contact opnemen met uw vertrouwde dierenarts of met een geregistreerde dierengedragsdeskundige of trainer om u te begeleiden bij het proces van het ‘behandelen’ van het nestmate-syndroom.
Zij zijn tenslotte de experts – geen schande om hun hulp te vragen.
Maar als je het gevoel hebt dat het moeilijk zal zijn om zoveel training vol te houden totdat de pups leren onafhankelijk te zijn, wil je misschien contact opnemen met een vertrouwd familielid of vriend (waarvan je weet dat hij ook van de puppy’s zal houden!) om je te helpen voor ten minste één van de broers en zussen te zorgen.
Veelgestelde vragen over het Nestmate-syndroom
Hoe doorbreek je het littermate syndroom?
Probeer ze hun eigen tijd alleen te geven op verschillende locaties in huis.
Ze kunnen in het begin beginnen te huilen, maar door met ze te spelen of ze traktaties te geven, zullen ze hopelijk leren wennen aan het gescheiden zijn.
Het is echter belangrijk op te merken dat het het beste is om dit zo snel mogelijk te doen.
Er is geen onmiddellijke ‘genezing’ van het nestmate-syndroom, maar met uw constante aandacht en inspanning zullen u en uw pups hier zeker doorheen komen!
Ontgroeien honden het nestmate-syndroom?
Ja, dat doen ze, maar niet natuurlijk.
Puppybroers en -zussen met het nestmate-syndroom hebben uw hulp nodig om dit te overwinnen naarmate ze ouder worden.
Ze hebben misschien extra aandacht nodig bij het inbreken van het huis en sociale training.
Vergeet niet dat het littermate-syndroom hun ontwikkelingsproces beïnvloedt.
Het kan in het begin vrij moeilijk zijn, maar het goede nieuws is dat het mogelijk is om het littermate-syndroom te ontgroeien.
Hoe lang duurt het voordat een puppy zijn nestgenoten vergeet?
Eigenlijk is er geen wetenschappelijk bewijs dat puppy’s zich hun broers en zussen en mamahond herinneren (en dus vergeten!).
Ze zijn misschien bekend met de geur van hun nest, maar het is ook dezelfde manier waarop ze zich ook de geur van andere dieren herinneren.
Voor nu is het duidelijk dat puppy’s, vooral pasgeborenen, veel tijd moeten doorbrengen met hun nest en hun moederhond, omdat vroege scheiding ook nogal wat risico’s met zich meebrengt!
Littermate Syndroom: Gaat het ooit weg — Samenvatting
Het Nestmate-syndroom verdwijnt wel, maar alleen met de hulp en begeleiding van ons bontouders (en ook experts, indien nodig!)
Maar zoals gezegd, het is nog steeds het beste als je niet wacht tot het in die situatie komt.
Train de pups om zo snel mogelijk onafhankelijk van elkaar te zijn.
Dus als u gewoon van plan bent om twee puppy’s tegelijkertijd te adopteren, zorg er dan voor dat u het juiste proces volgt bij het opvoeden ervan om het nestgenootsyndroom te voorkomen.
Maar als je al schattige nestgenoten in huis hebt diee het vertonen van tekenen van littermate syndroom, alle hoop is niet verloren.
Het voelt misschien alsof je soms op dunne lijnen loopt, maar het is een goed begin om zo ver vooruit te komen in je onderzoek naar hoe je voor twee of meer puppy’s tegelijkertijd kunt zorgen. Je hebt dit!
LEES VERDER: Hondenbakvulling scheiden – 7 eenvoudige trucs voor het omgaan met nieuwe puppy’s
Aanverwant