Toen Alice een jong veulen genaamd Bonfire kocht voor haar vijfjarige zoon Jack, hoopte ze dat het paard een levenslange vriend van hem zou worden. Ze woonde op een familieboerderij en was bang dat Jack zich geïsoleerd zou voelen van andere kinderen. Ondanks de tegenzin van haar man Greg bracht Alice Bonfire mee naar huis en de band tussen Jack en het veulen was onmiddellijk.
Toen de twee onafscheidelijk werden, begon Jack nachten door te brengen in de stal van Bonfire. Het veulen was sociaal met mensen, maar vertoonde een andere houding rond andere paarden wanneer Jack aanwezig was, werd defensief en zelfs agressief. Bonfire ontwikkelde ook een gewoonte om alles te eten wat hij kon vinden, wat hem vaak ziek maakte.
Drie jaar later, toen Bonfire ernstig ziek werd, moest de familie hem naar een paardenverzorgingscentrum sturen voor herstel. De eerste nacht zonder Bonfire was moeilijk voor de familie, vooral Jack. De volgende ochtend was Jack nergens te bekennen en werd de politie ingeschakeld om te zoeken naar de vermiste jongen.
Jack was spoorloos verdwenen en liet de autoriteiten en zijn ouders bezorgd achter. Toen, bijna een week na de verdwijning van Jack, belde een man van het paardenopvangcentrum de politie met een game-changing tip. Jack had zich verstopt in een baal hooi in de stal van Bonfire in het herstelcentrum, niet in staat om het te verdragen gescheiden te zijn van zijn beste vriend. De jongen werd terug naar huis gebracht en de familie mocht uiteindelijk ook Bonfire terugbrengen.