- Natuur: Slim, katachtig, stil
- Maat: Klein
- Hoogte: 25 cm
- Gewicht: 3-5 kg
- Levensverwachting: 10-12 jaar
- Type vacht: Langhaar
- Kleuren: Witte, zwarte of roodbruine/roodgele vlekken.
- FCI-groep: Gezelschapshonden – gezelschapshonden
De kleine Japanse spaniël (ook wel Japanse Chin genoemd) is niet afkomstig uit Japan zoals zijn naam doet vermoeden. De oorsprong ervan gaat terug tot China, vanwaar ze waarschijnlijk met Zen-boeddhisten naar Japan zijn gekomen. In die tijd waren ze de favorieten van aristocraten. Nu is het een populaire familiehond.
Karakter en eigenschappen
De Japan Chin is een vriendelijke en zachtaardige tijdgenoot. Hij is ongecompliceerd en past zich perfect aan zijn omgeving aan. De kleine, elegant ogende hond wordt maximaal 25 cm groot en weegt ongeveer 5 kg. Zijn vacht is lang en zijdeachtig en moet goed verzorgd worden.
Meestal is hij tweekleurig en dan ofwel zwart-wit of rood-wit bont. Soms kan hij ook driekleurig zijn. Hij heeft trouwens geen boven- en ondervacht zoals andere hondenrassen. Hij heeft maar één vacht.
De Japanse spaniël heeft een korte neus en een licht oosters uiterlijk. Zijn levensverwachting is 10 – 12 jaar. Hij behoort tot groep negen van de FCI (gezelschapshonden en gezelschapshonden).
De Japan Chin is meestal aanhankelijk, zachtaardig en aanhalig. Er wordt vaak gezegd dat hij zich gedraagt als een kat. Hij beweegt zich soms bijna geruisloos, maakt zijn gezicht schoon met zijn poten en kan soms zelfs klimmen.
Normaal gesproken is hij ideaal als beginnershond en als flat- of stadshond. De Japanse spaniël is zowel kind- als katvriendelijk. Hij kan als tweede hond gehouden worden.
Hij is geen blaffer en niet bijzonder veeleisend in het houden. Zelfs als hij betrouwbaar nieuwe bezoekers aankondigt, gebeurt dit eerder door zacht blaffen.
De Japan Chin is niet agressief en eerder kalm. Je hoeft hem niet mee te nemen voor lange wandelingen. Hij kan dus ook als stadshond gehouden worden. Je moet hem echter niet te lang alleen laten. Hij eist aandacht en wil graag zijn familie de hele tijd om hem heen hebben.
De gevoelige hond is zeer gevoelig voor de stemming van zijn baasje. Als hij merkt dat zijn baasje verdrietig is, probeert hij hem op te vrolijken met tederheid en humor. De specialiteit van de kleine hond is de Chin Spin. Als hij blij of opgewonden is, draait hij rondjes om zichzelf – soms maar op twee benen!
Hij niest ook vaker achterstevoren. Dit komt door zijn korte hoofd.
Het juiste dieet
Een evenwichtige voeding kan bijdragen tot de gezondheid van de Japanse kin. U kunt dit bereiken door hem een hoogwaardige voeding uit de winkel te geven of door zijn voeding zelf te bereiden.
De hoeveelheid voedsel moet worden aangepast aan leeftijd en lichaamsbeweging.
Als een Japanse spaniël ook graag leert, kun je hem af en toe trakteren op een traktatie. Hij zal je bedanken met trucjes. Vergeet niet de traktaties af te trekken van zijn dagelijkse caloriebehoefte.
Japanse spaniël Verzorging
Het meest tijdrovende deel van de hondenverzorging is beslist de vacht van de Japan Chin. De lange zijdeachtige vacht kan het beste dagelijks geborsteld worden. Dit helpt om lelijke klitten in de vacht te voorkomen. Vooral in de lente en de herfst, tijdens de vachtwisseling, is dagelijks borstelen absoluut noodzakelijk.
Gelukkig houdt de kleine viervoeter erg van borstelen, want het betekent zowel aandacht als aaien voor hem.
Afhankelijk van uw behoeften, moet u de Japanse spaniël een keer per maand een bad met hondenshampoo geven. Anders moet de hond op dezelfde manier worden verzorgd als elke andere hond.
Zorg ervoor dat zijn klauwen niet te lang worden. De voetzolen van de poten moeten goed verzorgd zijn en mogen geen barsten vertonen.
Controleer de Japanse Chin regelmatig op vlooien en wormen in de uitwerpselen. Als er inderdaad een wormbesmetting is, zal een ontwormingskuur de situatie snel verhelpen.
Vooral in de zomer maken hondenbezitters graag wandelingen door bossen en weiden. U moet altijd uitkijken voor teken op de huid van de hond. Het ongedierte kan meestal snel worden verwijderd met een tekentang.
De flaporen van de Japanse spaniël zijn gevoelig voor mijt- en schimmelaantasting. Om dit te voorkomen, moeten ze eenmaal per week voorzichtig worden schoongemaakt. De ogen moeten ook regelmatig worden gereinigd.
Regelmatige tandverzorging mag niet worden verwaarloosd.
Geschikte accessoires
Naast de basisuitrusting (hondenkussen, leiband, voerbak, enz.) hebt u beslist een borstel nodig om uw Chin te verzorgen. Het kan gebruikt worden om de vacht van de Japanse Chin elke dag te borstelen.
U dient ook een milde hondenshampoo en artikelen voor verdere verzorging (bv. reinigingsmiddel voor de oren/ogen en tekentang) in huis te hebben.
Aangezien de Japanse spaniël erg speels is, is hij erg blij met hondenspeeltjes.
Oorsprong & Geschiedenis
De Japanse spaniël heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot 500 à 1000 jaar geleden. Zoals de naam doet vermoeden, komt de Japan Chin uit Azië, maar niet uit Japan. Hoewel de meningen hierover uiteenlopen, wordt aangenomen dat het door boeddhistische monniken vanuit China naar Japan werd gebracht.
Maar over één punt is iedereen het eens. Het ras werd voor het eerst doelbewust in Japan gefokt. Men zegt dat het de bedoeling was de Japanse Chin zo klein te fokken dat hij in de mouw van een kimono paste.
Zij waren de favorieten van de Japanse adel in die tijd. Naar verluidt woonden zijn voorouders al sinds het jaar 723 aan het Japanse koninklijke hof. Ook nu nog zijn er foto’s en kunstvoorwerpen uit die tijd waarop het hondje te zien is.
Overigens is het Japanse Chin terug te voeren op de uitdrukking chiinuu inu. De vertaling voor deze term is kleine hond.
Het aanhankelijke ras werd in Europa pas bekend in de 17e eeuw. Daar werden ze populaire schoothondjes bij de chiquere dames van de samenleving. Koningin Victoria was ook de trotse eigenaar van twee Japan Chins.
De kleine viervoeter kwam ook naar Duitsland als een keizerlijk geschenk. De Japanse keizerin gaf de Duitse keizerin Augusta een paar Japan Chins voor Kerstmis. In Azië is de hond met de zijdeachtige vacht nog veel wijder verbreid dan in Europa.
De Japanse spaniël werd in 1957 voor het eerst als ras erkend door de FCI.