Nicholas, de langste bewoner van het asiel, stond erbij toen elke andere hond werd geadopteerd. Hij wachtte hopelijk met een kwispelende staart, maar niemand koos voor hem. Al snel sloeg die hoop en kwispelende staart om in verdriet. Waarom was hij niet goed genoeg om een gezin te stichten? Waarom had niemand voor hem gekozen?
De pup werd keer op keer over het hoofd gezien, terwijl potentiële adoptanten voor kleinere, jongere honden kozen. Nicolas had honderden honden naar hun eeuwige huizen zien gaan. Een vrijwilliger van het asiel nam hem één keer per dag mee voor een wandeling en wat speeltijd, maar het was nooit genoeg en Nicolas wilde nooit meer terug naar zijn kennel.
Ongeacht zijn omstandigheden was Nicolas dol op mensen. Hij was energiek en gelukkig, gretig om met zijn menselijke vrienden om te gaan. De geweldige opvangmedewerkers deden er alles aan om Nicolas een thuis te vinden. Ze plaatsten zijn info non-stop op sociale media. Ze zetten zijn verhaal zelfs op het lokale nieuws. Helaas werkte niets!
Maar toen veranderde er iets! Bekijk de video hieronder om te zien wat er met de hond gebeurt die niemand wilde. En vergeet niet dat asielhonden wachten op liefhebbende mensen zoals jij! Verspreid het woord dat er niet zoiets bestaat als een gebroken hond. Ze verdienen allemaal het best denkbare leven.