Het is triest hoe slecht sommige mensen honden kunnen behandelen zonder zich schuldig te voelen. De ergste vorm van mishandeling is verwaarlozing of mishandeling, waardoor de dieren ernstig lijden. Dit verhaal gaat over een hond die haar hele leven opgesloten zat in een kleine kooi, wat leidde tot een leven van verwaarlozing totdat een keerpunt haar lot veranderde.
Op een gewone dag zag een vrouw die door een park liep een kartonnen doos. Nieuwsgierig keek ze naar binnen en vond een ernstig ondervoede hond. Onmiddellijk belde ze dierenredders, die snel kwamen helpen. Ze waren geschokt door de toestand van de hond. Ze zat al zo lang opgesloten in een kooi dat ze zich niet kon bewegen en erg mager was. De redders lieten er geen gras over groeien en brachten haar meteen naar een dierenarts.
Bij de dierenarts was het nieuws hartverscheurend. De hond had necrose in haar achterpoten, die erger werd. “Ze deden hun best om het te onderdrukken, maar het leek steeds moeilijker naarmate de tijd verstreek. Terwijl ze aan het herstellen was, zorgden de dierenartsen ervoor dat ze bijna regelmatig vocht kreeg.” De situatie zag er grimmig uit en de enige oplossing leek amputatie van haar achterpoten te zijn.
Na de operatie begon de hond, die nu Mika heette, beter te worden. Ze kwam aan en onderging zelfs een succesvolle huidtransplantatie aan haar been. “Haar humeur verbeterde en ze begon met haar redders te spelen.” In drie maanden tijd herstelde Mika opmerkelijk. Ze leerde weer lopen en was toe aan een nieuw thuis.
Een van de reddingswerkers besloot Mika te adopteren en ze paste zich snel aan haar nieuwe huis aan. Mika leeft nu gelukkig en boekt elke dag vooruitgang. “Ze boekt elke dag vooruitgang en iedereen is zo trots op hoe dapper ze is. Mika is nu een veranderde hond die er gewoon van houdt om haar leven te leiden en tijd door te brengen met haar favoriete mensen.” Haar verhaal laat zien hoeveel verschil liefde en zorg kunnen maken bij het overwinnen van zelfs de zwaarste uitdagingen.