Het verlies van een huisdier – hetzij door de dood of scheiding – kan de oorzaak zijn van intens verdriet voor mensen van alle leeftijden.
Deze periode van diepe psychologische spanning is vooral moeilijk voor kinderen. Onbekend met de pijn van verlies en rouw, voelen de meeste kinderen zich verward na het verlies van een huisdier.
Omdat huisdieren als familieleden zijn, kan hun dood het functioneren van het gezin verstoren terwijl elk individu zich een weg baant door verdriet.
Rouwen om de dood van je geliefde collectief als gezin is cruciaal voor de gezonde emotionele ontwikkeling van kinderen.
In dit artikel bespreken we:
- Dingen die je moet doen als je kind een huisdier verliest.
- Factoren die van invloed kunnen zijn op de reacties van een kind op de dood.
- Wanneer en hoe je je kind afscheid laat nemen van zijn huisdier.
Zich herinneren: Je bent niet de enige, ook al voelt het misschien zo. Jezelf openstellen voor sociale en familiale steun kan helend zijn, omdat het helpt de band te versterken die je deelt met de mensen om je heen.
Dingen die u moet doen wanneer een kind een huisdier verliest
Het verliezen van een huisdier zal leiden tot een abrupte confrontatie met onbekende emoties voor uw kind. Er is geen onmiddellijke remedie of remedie voor de ellende.
Het is onvermijdelijk en de hulpeloosheid in het oog van de storm is overweldigend.
Hoewel je de nuances van verlies misschien begrijpt, hebben je kinderen hulp nodig bij het verwerken van wat er is gebeurd.
Ze begrijpen misschien niet wat er is gebeurd of waarom ze niet meer met hun schattige puppy kunnen spelen.
Communicatie is fundamenteel voor emotionele verwerking en regulatie gedurende deze tijd.
Zich herinneren: Dit kan de eerste keer zijn dat uw kinderen te maken hebben met het concept van de dood. Uw hulp tijdens deze cruciale periode zal een belangrijk onderdeel zijn van hun ontwikkeling als individu.
Hier hebben we een lijst samengesteld met dingen waarop u zich moet concentreren om uw kind te helpen op een gezonde manier met het verlies om te gaan:
1. Houd communicatie direct en to the point
De woorden die je gebruikt om de situatie aan je kind te vertellen, blijven misschien langer bij hen hangen dan je je realiseert.
Het kan in hun oren klinken als ze ouder worden en helpen bij het omgaan met toekomstige verliezen.
Rouw en rouw door Elisabeth Kübler-Ross & David Kessler beschrijft ontkenning als de eerste fase van verlies. Hoewel essentieel om te overleven, beschouwt het boek het als een verdovende en schokkende staat waarin alles betekenisloos voelt.
“We vragen ons af hoe we verder kunnen, of we door kunnen gaan, waarom we door moeten gaan”.
Omdat afleiding van het onderwerp een van de gemakkelijkste manifestaties van ontkenning is, leer je moeilijke gesprekken niet uit de weg te gaan. Leg uit wat er met hun huisdier is gebeurd en dat verdriet natuurlijk is na het verlies van een geliefde.
Onthoud je van oneerlijke antwoorden zoals de hond “ging slapen”, of “ging weg” om het onderwerp af te leiden van het thema van de discussie: de dood.
Dit zal uw kind in staat stellen om verlies op een gezonde manier te verwerken in plaats van in een staat van verlammende angst te vallen elke keer dat u een dutje doet of naar buiten gaat.
Vergeet niet om het gesprek gericht te houden op hen in plaats van op jou. Houd het kort en to the point en maak alleen bekend wat nodig is.
Beperk verontrustende details tot een minimum, maar doe je best om elke vraag te beantwoorden.
2. Geef ze de tijd om hun verdriet te verwerken
Verdriet heeft geen tijdlijn. Er is geen goede of foute manier om het te verwerken. Ieder individu reageert anders op dezelfde omstandigheden.
Terwijl de een zich kan afsluiten van de wereld, kan een ander meer openstaan voor sociale steun voor hulp.
Het komt allemaal neer op hun kenmerkende persoonlijkheid en opvoeding. Uw kinderen zullen verschillende reacties vertonen op het verlies van een huisdier.
Vergelijk de reacties van het ene kind niet met het andere. Dit zal problemen met betrekking tot zelfrespect en zelfbeeld minimaliseren terwijl ze leren de overweldigende emoties die ze voelen te valideren.
Informeer hun leraren en uitgebreide familieleden over de situatie. Zelfs als ze slecht presteren op een test of examen, geef ze dan de tijd om te herstellen van het trauma.
Verdriet van huisdieren is echt en beïnvloedt elke persoon anders. Het minste wat we kunnen doen is hun pijn niet ontkrachten door woorden als “het was maar een dier”, “het is op een betere plek”, “Ik weet precies hoe je je voelt” of zelfs “voel je niet slecht, alles gebeurt met een reden”.
Verschuif in plaats daarvan het verhaal naar woorden als “je gevoelens zijn normaal” en “neem alle tijd die je nodig hebt” om een sfeer van empathie en begrip te creëren.
Emoedig ze aan om eventuele vragen te stellen en naar hen te luisteren zonder kritiek of oordeel wanneer ze zich comfortabel genoeg voelen om zich open te stellen.
De kans is groot dat ze repetitief zijn in hun vragen. Oefen geduld terwijl je leert om samen als gezin door het verdriet te navigeren.
Lees het artikel Verdriet over huisdierverlies om te leren hoe het verlies van een huisdier kan leiden tot immens hartzeer.
3. Vind gezonde uitlaatkleppen voor emotionele expressie
“Verdriet is gewoon liefde zonder plek om naartoe te gaan”, schreef Jamie Anderson.
Wanneer je iemand verliest die dicht bij je staat, kan het verlies van gezelschap en liefde overweldigend zijn.
Wanneer kinderen voor het eerst de onvermijdelijkheid van de dood tegenkomen, kan dit een tol eisen van hun mentale en emotionele welzijn.
Wat doen ze met alle tijd die ze besteden aan apporteren, touwtrekken en verstoppertje spelen met hun geliefde huisdier?
De enorme aanwezigheid van tijd die niets te doen heeft, zal alleen maar dienen als een bittere herinnering aan wat ze hebben verloren.
Of het nu gaat om sport, muziek, schrijven, zingen of een andere hobby, zorg ervoor dat je iets vindt waar je kind van zal genieten.
Je kunt ze ook dierenverliesjournalen krijgen. Deze zullen hun emotionele regulatie verbeteren door middel van gezonde expressie.
Enkele van onze aanbevelingen zijn:
Gevuld met foto’s en bemoedigende aanwijzingen, zullen deze dagboeken uw kind in staat stellen om de diepte van zijn emoties te verkennen en uiteindelijk sluiting te krijgen.
4. Houd een gedenkteken
Een gedenkteken voor uw huisdier kan elke gewenste vorm aannemen.
De essentie van de zaak is dit: de dood is eenzaam. En de enige manier om het minder isolerend te maken, is door herinneringen op te halen aan de tijd die je samen als gezin hebt doorgebracht.
Dit zorgt ervoor dat je kind – en ook jij – zich minder alleen voelt.
Wetende dat je niet de enige bent die deze diepe wanhoop voelt, kan een deel van hun angst helpen verlichten.
We raden de volgende activiteiten aan om u door het proces te begeleiden:
- Een kleine oprechte ceremonie na het begraven van het huisdier
- Praten over je herinneringen
- Een plakboek maken met foto’s
Deze activiteiten zullen uw kind in staat stellen om zijn reis door verdriet te navigeren.
5. Neem een pauze voordat je een ander huisdier krijgt
Enige tijd nemen na een intense psychologische belasting is essentieel voor iemands welzijn. Het onmiddellijk krijgen van een ander huisdier kan de pijn en het verdriet verergeren.
Je familie zal zich hulpeloos, gespannen en angstig voelen voor wanneer ze afscheid moeten nemen van het nieuwe huisdier.
Dit kan emotioneel onaangenaam zijn, omdat iedereen wrok en woede begint te voelen die uit het niets opkomt.
Omdat er geen tijdlijn is voor rouw, is er ook geen vaste aanbevolen wachttijd. Zorg er wel voor dat jij en je kinderen het verdriet op een gezonde manier hebben overwonnen.
Wees geduldig met je kind als ze aanhankelijk of afstandelijk worden. Het is hun manier om met verlies om te gaan.
Probeer je kinderen gerust te stellen dat je nergens heen gaat en er voor ze zult zijn.
Factoren die van invloed zijn op de reacties van een kind op de dood
Elk individu heeft een unieke samenstelling van nature en nurture die van invloed is op hoe ze reageren op verschillende omstandigheden.
Terwijl de een in een spiraal van depressie terechtkomt en zijn toevlucht neemt tot stilte, kan een ander meer uitgesproken zijn over zijn pijn.
Leren welke factoren deze reacties beïnvloeden, kan cruciaal zijn om uw kind te begrijpen en te helpen omgaan met het verdriet.
Afgezien van individuele verschillen, componenten die hun gedrag en houding kunnen beïnvloeden, zijn onder meer:
Leeftijd en stadium van ontwikkeling
Kinderen jonger dan 5 jaar kunnen hun hoofd misschien niet rond het idee van de dood wikkelen. Ze kunnen zich verward voelen en problemen ondervinden bij het aanpassen aan deze nieuw ontdekte afwezigheid.
Ze zullen ervoor kiezen om te onderdrukken als je ze niet aanmoedigt om over hun gevoelens te praten.
Aan de andere kant hebben oudere kinderen misschien al een redelijk idee van de dood. Ze zullen de onomkeerbaarheid ervan begrijpen en wat het inhoudt.
Je moet eerlijk communiceren, hen aanmoedigen om over hun gedachten te praten en eventuele vragen beantwoorden.
Mate van gehechtheid aan het huisdier
Elk kind kan een ander niveau van genegenheid en genegenheid hebben voor hun schattige en loyale huisdier.
Terwijl de een enigszins onverschillig kan zijn, kan de ander zwaar hebben vertrouwd op gezelschap. Niet meer met hun puppy kunnen spelen, heeft een negatieve invloed op hun geestelijke gezondheid.
Hoe dicht ze bij het huisdier waren, kan een belangrijke bepalende factor zijn voor hun reactie op de dood.
Iemand die elke dag met hen doorbrengen, kan het verlies natuurlijk meer voelen dan iemand die alleen in het weekend met hen speelde.
Zich herinneren: Het vergelijken van pijnniveaus is hier niet het motief. We presenteren slechts een factor die de diepte van hun verlies kan beïnvloeden als ze zich aanpassen aan een nieuwe levensstijl zonder hun maatje.
Eerdere ervaringen met verlies
Kinderen die het verlies van een geliefde eerder hebben meegemaakt, begrijpen het concept misschien beter dan iemand die het nog nooit heeft meegemaakt.
Ze kunnen de nuances van verdriet begrijpen en de coping-mechanismen die de meeste mensen gebruiken.
Het is belangrijk om te onthouden dat begrip soms niet nuttig kan zijn. Dit geldt vooral voor kinderen.
Hoewel ze hun hoofd kunnen wikkelen rond het “wat” en “hoe”, zal het onbeantwoorde “waarom” nog steeds een immense oorzaak van lijden zijn.
Wees voorzichtig terwijl je hen helpt bij het navigeren door de cyclus van het leven. Wees eerlijk en empathisch als ze leren om verder te gaan met dit trauma.
Zich herinneren: Geduld is hier de sleutel. Je kind weet minder dan jij. Probeer dingen vanuit hun lens te bekijken en informeer ze alleen over dingen die ze op jonge leeftijd aankunnen.
Moet je je kind afscheid laten nemen van zijn huisdier?
De laatste ontmoeting van je kind met zijn geliefde huisdier zal zijn overtuigingen over de wereld om hem heen dicteren.
Als je effectief en beleefd communiceert, zullen ze emotionele regulatie leren. Als je ze in het donker houdt, zullen ze twijfel, verwarring en scepsis leren.
We begrijpen uw aarzeling om uw kind niet toe te staan zijn huisdier in deze toestand te zien. Maar hen opzettelijk beschermen tegen de pijn kan meer kwaad dan goed doen.
Kinderen van alle leeftijden ontlenen veel troost, vreugde en gezelschap aan hun geliefde doggo.
Ze delen een emotionele gehechtheid en beschouwen een huisdier als een familielid.
Hen beschermen tegen deze verwoestende maar onvermijdelijke ervaring zal hun verwarring over wat er is gebeurd alleen maar vergroten.
Het is beter om te weten dat pijn en verdriet natuurlijk zijn in plaats van emoties te verstikken en in ontkenning en onderdrukking te gaan.
Dus ja. Je moet je kinderen toestaan om afscheid te nemen van hun huisdieren.
Maar bereid ze ook mentaal van tevoren voor op wat ze zullen zien als ze naar hun huisdier kijken.
Deze YouTube-video geeft je een stapsgewijze visuele handleiding om je door het proces te helpen:
Hoe een kind te helpen omgaan met het verliezen van een huisdier: belangrijkste afhaalmaaltijden
Er is geen vaste tijdlijn voor rouw. Terwijl het ene individu binnen een paar maanden verder lijkt te gaan, kan een ander jaren nodig hebben.
Hoewel symptomen van intens verdriet tot 1-2 maanden kunnen aanhouden, kunnen ze de komende 6-12 maanden fluctueren.
De dood van een dierbare verandert iedereen anders. Men kan professionele hulp nodig hebben als het aanhoudt en het dagelijks leven verstoort.
Vergeet niet om lief te zijn voor jezelf en voor je kinderen terwijl je deze keer navigeert. Oefen empathie en dwing geen onrealistische verwachtingen af.
Uw gezin verdient alle sociale steun en tijd die ze nodig hebben!
LEES VERDER: Wat gebeurt er met huisdieren wanneer hun eigenaren met de dood worden geconfronteerd: een overzicht