Mensen komen naar me toe en zeggen: “Ik heb mijn hond het beste voer gegeven, de beste supplementen, ga regelmatig wandelen, breng ze naar chiro, fysio en acupunctuur, en ondanks dit alles werd mijn hond ziek!” Wat doe ik verkeerd?
Het zal je misschien verbazen, maar zelfs ik stel soms dezelfde vraag. Maar wat als we niets verkeerd deden? Wat als het meer ging over wat we misten?!
Toen we in 2019 mijn hond Pax adopteerden, dacht ik dat ik wist wat hij nodig had om uit te groeien tot een gezonde en sterke hond. In de eerste 1,5 jaar van zijn leven vond ik het geweldig om hem te zien opgroeien tot een gelukkige hond, vol energie en genietend van zijn leven.
Pax was in opleiding om een gecertificeerde hulphond te worden voor mijn slaapwandelen. Ik heb een geschiedenis van slaapwandelen en stierf bijna toen ik door een glazen deur liep door een tak van een slagader op mijn been door te snijden. Om Pax zijn definitieve certificering te laten ontvangen, waren de regels streng en moest hij worden gecastreerd.
Ik probeerde de operatie uit te stellen, maar toen moest het gebeuren. Ongeveer zes maanden later begon ik te merken dat Pax af en toe mank liep en steeds erger werd. Tests op de ziekte van Lyme, röntgenfoto’s en andere onderzoeken kwamen negatief terug, en ik gebruikte al mijn hulpmiddelen in de gereedschapskist, maar herhaalde verwondingen en stijfheid gingen door en we konden niet langer genieten van het strand en zwemmen – onze favoriet.
Het was nog erger omdat ik dierenarts ben, en ik zou moeten weten wat het probleem was, toch?! Ik was ten einde raad. Maar ik wist ook dat honden in ons leven komen om ons te leren en ons te helpen leren wat we missen, en Pax is niet anders.
Zijn uitdagingen brachten me ertoe om te zoeken naar antwoorden op zijn onverklaarbare kreupelheid en uiteindelijk stuitte ik op het onderzoek van twee van mijn collega’s. Dr. Michelle Kutzler en Dr. Linda Brent.
In hun wetenschappelijke studies [1][2][3] ze bevestigden wat ik vermoedde en waar mijn vriend, Dr. Becker, naar heeft verwezen. Het steriliseren en castreren van onze honden op de oude traditionele manier veroorzaakt ontstekingen, kreupelheid, orgaanziekten en kanker!
De boosdoener in dit alles is een ernstige verhoging van luteïniserend hormoon (LH) Dat reguleert de productie van testosteron en oestrogeen bij intacte honden. Wanneer eierstokken en testikels echter worden verwijderd, stijgt de productie van luteïniserend hormoon en gaan de niveaus door het dak, wat ernstige ontstekingen kan veroorzaken bij genetisch gepredisponeerde honden.
Het kostte me enige tijd om te beslissen of ik Pax op behandeling moest zetten met Suprelorin, waarvan Dr. Kutzler en Dr. Brent bevestigden dat het de LH-niveaus verlaagt, maar uiteindelijk begon ik hem met de behandeling. Nu, een maand later, sta ik op het punt om met Pax te beginnen met een fysiologische dosis testosteron.
De verandering in de mobiliteit van Pax na het starten van Suprelorin was bijna onmiddellijk en opvallend! De enige bijwerking die ik heb gemerkt is dat hij af en toe een beetje jeukt.
Ik ben ook begonnen met Pax op JointButter, mijn nieuwe gewrichts- en mobiliteitsformule die het herstel heeft ondersteund.
De vraag die ik nu stel is: Hoeveel honden lijden aan dit sterilisatie- en castratiesyndroom en hoe kunnen we het woord zo snel mogelijk verspreiden?!
Voor honden en puppy’s die nog intact zijn, is de oplossing eenvoudig. Om dakloosheid bij honden te voorkomen, hormoonsparende vasectomie en hysterectomie zonder testikels en eierstokken te verwijderen, zijn de juiste keuze. De andere optie is om honden intact te laten, maar de meeste reddingsorganisaties en opvangcentra zouden dat niet willen doen.
De oplossing voor honden die al gesteriliseerd en gecastreerd zijn, bijvoorbeeld Pax, is iets complexer en ik zal je in de volgende blog meer details geven.
Deel 2: Door dit te weten, kan uw hond veel geluk hebben
In de laatste e-mail over Pax legde ik uit waarom veel honden gezondheidsproblemen krijgen nadat ze hun geslachtshormoonproducerende klieren hebben verloren en dat We moeten de manier veranderen waarop we overbevolking van honden en dakloosheid voorkomen.
Ik noemde het onschatbare werk van Dr. Michelle Kutzler, Dr. Linda Brent, Dr. Karen Becker en Dr. Ruth…. die hebben geprobeerd de status-quo te veranderen door middel van onderzoek, petities en voorlichting over hormoonsparende anticonceptie.
Het argument is logisch: mensen worden niet gecastreerd en gesteriliseerd om ongewenste zwangerschappen te voorkomen, dus waarom zouden honden worden toegestaan als hormoonsparende anticonceptie beschikbaar is?!
Vasectomie enD hysterectomie stelt puppy’s in staat zich te ontwikkelen tot gezonde en sterke volwassenen zonder het aantal dakloze hoektanden te vergroten.
De vorige keer zei ik ook dat mijn hond Pax enige tijd last had van de afwezigheid van testosteron. Ongeveer zes maanden nadat hij was gecastreerd, begon hij gewond te raken. Ik begon me af te vragen waarom, en om eerlijk te zijn, was het erg verontrustend om de achteruitgang van mijn hond te zien, niet alleen persoonlijk en emotioneel, maar ook op professioneel niveau.
Dus ging ik op zoek naar antwoorden, wetende dat dit geen kwestie was van voeding, een uitgebalanceerd dieet, gebrek aan lichaamsbeweging of de afwezigheid van chiropractie en revalidatie. Ik deed dat allemaal, maar;
Er ontbrak nog iets anders…
Ik voel me erg gelukkig dat ik op het onderzoek van Dr. Kutzler en Brent ben gestuit en na een paar interviews te hebben afgenomen en het beschikbare onderzoek te hebben bestudeerd, heb ik de route van de minste spijt genomen en ben ik Pax begonnen met een protocol voor hormoonvervangende therapie.
Mijn verslag van de ervaring tot nu toe
Fase één van de behandeling:
Ik zet Pax op Suprelorin, een onderhuids implantaat dat de pro-inflammatoire niveaus van LH (luteïniserend hormoon) ongeveer een maand geleden verlaagt (tweede helft maart 2024)
De avond na de implantatie zag Pax eruit alsof hij net Liep een marathon. Hij sliep en sliep en ik was bijna bang dat er iets mis was.
De volgende dag stond hij op en was in orde en in de daaropvolgende weken merkten vrienden herhaaldelijk op hoeveel gelukkiger hij leek. Hij liep niet meer mank en ik was eerlijk gezegd geschokt over hoe snel de verandering plaatsvond.
De enige bijwerking die ik zag, was verhoogde jeuk en een verandering in de vachttextuur van Pax. Het was grover en hij trok wat haren uit wat me in eerste instantie zorgen baarde.
Fase twee van de behandeling:
Pax kreeg zijn eerste dosis testosteron een maand na zijn Suprelorin-implantaat. Ik heb de behandelingen gescheiden om een duidelijk beeld te krijgen van hun individuele effecten.
Ter verduidelijking, het geven van een fysiologische dosis testosteron aan een reu die is gecastreerd, is heel anders dan bodybuilders die dit hormoon in veel hogere doses gebruiken en misbruiken.
Ik heb een dosis van 0,5 mg/kg (ongeveer 0,25 mg/lb) gebruikt, in totaal 14 mg testosteron subcutaan met een insulinespuit, een naald van 30 gauge, die bijna net zo fijn is als een acupunctuurnaald. Pax had het bijna niet in de gaten. Persoonlijk vind ik dat de naald van 25 G beter is, omdat de vloeistof vrij dik is.
De veterinaire literatuur suggereert een intramusculaire injectie, maar er zijn onderzoeken gedaan bij mensen die bevestigen dat subcutane injecties even effectief zijn en duidelijk niet zo pijnlijk, dus ging ik voor deze toedieningsroute met het plan om het één keer per week te geven.[4]
Mijn observaties tot nu toe
Het duurde ongeveer drie dagen na de injectie, Pax werd veerkrachtiger, gelukkiger en veel meer van wat ik zou verwachten van een 5 jaar oud hond. Hij heeft geen negatieve verandering in zijn gedrag vertoond, heeft niet geprobeerd andere honden te “bulten” en hij stopte ook met jeuk, wat duidelijk verband hield met het verminderen van LH.
Ik zal eerlijk zijn, het was erg moeilijk om geen duidelijke verklaring te hebben waarom hij geblesseerd raakte. Ik vroeg me af wat ik miste en waarom mijn hond, die de beste voeding kreeg, achteruitging en NU WEET IK HET.
Ik vermoed dat er veel honden zijn die lijden aan dit sterilisatie- en castratiesyndroom, en dat een tekort aan geslachtshormonen de kern vormt van veel chronische medische aandoeningen, waarvan sommige door onderzoek zijn bevestigd.
Er zijn onderzoeken naar gecastreerde en gesteriliseerde honden die worden getroffen door hogere percentages kruisbandscheuren, hypothyreoïdie en kanker.
Dus waar gaan we heen vanaf hier?
Ik zal mijn ervaring met de behandeling van Pax blijven delen en dankbaar zijn dat ik dit belangrijke stukje kennis heb gevonden.
Maar het werk is nog maar net begonnen
Omdat we de status quo moeten veranderen.
We zullen ons best doen om in contact te komen met reddingsorganisaties en dierenartsen om dit probleem onder hun aandacht te brengen en er alles aan te doen om hormoonsparende anticonceptie bij honden te krijgen.
Als je een reu hebt die gecastreerd is, raad ik het volgende aan:
-
Vraag uw dierenarts om de luteïniserende hormoonspiegels van uw hond te meten om te zien of ze verhoogd zijn. Ze zullen hoogstwaarschijnlijk verhoogd zijn.
-
Als uw reu lijdt aan ontstekingsaandoeningen – van huid, allergieën, spijsverteringsproblemen, hormonale of orgaanaandoeningen of gewrichts- en mobiliteitsproblemen, vraag dan uw dierenarts om een behandeling met Suprelorin in combinatie met testosteron te starten.
- Als je een teefje hebt, is het mogelijk dat ze niet zo ernstig last hebben van hormoontekorten als reuen. Dit komt omdat de voortplantingscyclus van vrouwelijke honden van nature fluctueert. Het onderzoek naar dit onderwerp is echter nog steeds aan de gang en ik zal u op de hoogte houden van eventuele nieuwe bevindingen. In de tussentijd is het vermeldenswaard dat oestrogeenvervangingstherapie is gebruikt bij vrouwelijke honden om urine-incontinentie te behandelen. Als uw hond chronische onopgeloste symptomen heeft die in dit artikel worden genoemd, kan dit een optie zijn die het overwegen waard is.
In het volgende artikel zal ik schrijven over intact reuengedrag en of Ze zijn agressiever of niet.
Deel 3: Avonturen en genezing met Pax in de Oostenrijkse Alpen
Het is weekend, mijn partner is op reis en Pax en ik zijn op roadtrip gegaan. Ik doe dit niet vaak alleen, maar een paar dagen geleden waren mijn lieve teamlid Robyn en ik honden 😁🐾 aan het kletsen en Robyn zei iets dat werkelijk Raak me:
We hebben maar een beperkt aantal zomers met onze honden, dus we moeten ervoor zorgen dat we zoveel mogelijk avonturen beleven.
Ik kon gewoon niet stoppen met erover na te denken en toen pakte ik een paar dingen in, hondenvoer, computer, supplementen voor Pax, supplementen voor mij, eiwitpoeder, vijfvingerige schoenen, podcastbibliotheek, Luisterboeken en hier zijn we dan, de Oostenrijkse Tiroolse Alpen.
Wat brengt me naar de update over Pax, en zijn verwonding. You herinnert zich misschien dat ik Pax een implantaat heb gegeven om het luteïniserend hormoon te verminderen, dat super hoog wordt bij gecastreerde en gesteriliseerde honden, waardoor ontstekingen, verwondingen, hormonale problemen en zelfs kanker ontstaan. Dit is bevestigd door meerdere onderzoeken.
Voor Pax, als jonge hond, kwam het probleem naar voren als een herhaalde verwonding van de psoas-spier, en het neutraliseren van LH is niet genoeg. Vooral gecastreerde honden verliezen spiermassa en op basis van de onderzoeken is een Fysiologische dosis testosteron helpt de verloren spieren te herstellen, verdere blessures te voorkomen en de stemming te verbeteren.
De beslissing was moeilijk, ondanks de geruststelling bij de wetenschappers – Dr. Kutzler en Dr. Brent, maar uiteindelijk deed ik het en begon Pax met een wekelijkse dosis testosteron.
Ik schreef Pax’ kniezen en een beetje ongeïnteresseerd zijn in plezier toe aan zijn volwassenwording, maar nu weet ik dat de traditionele vorm van castratie de oorzaak was.
Hoewel nieuwere vormen van sterilisatie, zoals vasectomie en hysterectomie, nu pas worden gebruikt, is hormoonvervangingstherapie op basis van onderzoek de juiste keuze als uw hond al is gecastreerd of gesteriliseerd, vooral als uw hond gezondheidsproblemen heeft.
Pax is nu ongeveer 5 weken in behandeling. De verandering is geleidelijk gegaan, maar veel van mijn vrienden hebben commentaar gegeven op zijn energie en hoe gelukkig hij lijkt.
Zijn manier van lopen is nog steeds een beetje ongelijkmatig, maar het wordt beter na een inspannende wandeling bergopwaarts, dus mijn veronderstelling is dat hij gewoon zijn spieren moet aanspannen om weer in balans te komen.
Vandaag hebben we 6 uur gewandeld in een van de mooiste gebieden waar ik ben geweest. Ik eindigde met een zeer modderige en zeer gelukkige hond en het ziet er goed uit.
Misschien vraag je je af waarom ik de blessure van Pax niet eerder heb genoemd. Eerlijk gezegd was ik dat wel werkelijk Ik wilde er een antwoord en een oplossing voor het probleem hebben.
Maar nu, nu ik zie en ervaar wat Dr. Brent en Dr. Kutzler hebben bestudeerd en bevestigd in hun onderzoek, ben ik opgewonden en vastbesloten om te helpen en de status-quo te veranderen.
Het is heel duidelijk dat naast gezonde voeding, FAB4-supplementen, JointButter mobiliteitsondersteuning, de juiste oefening, spinale en spierarbeid en mitochondriën stimuleren (zoals NMN), mogen we de hormonale gezondheid niet vergeten. Het komt op de voorgrond bij zowel honden als mensen.
Zorg ervoor dat je deze en andere updates niet mist
Verwijzingen
(1) Dieren (Bazel). 1 april 2020; 10(4):599. doi: 10.3390/ani10040599. Mogelijke relatie tussen nadelige gezondheidseffecten op lange termijn van chirurgische sterilisatie voor het verwijderen van geslachtsklieren en luteïniserend hormoon bij honden. Michelle een Kutzler
(2) Deel 261: Nummer 3. doi.org/10.2460/javma.22.08.0382. Vasectomie en eierstoksparende sterilisatie bij honden: vergelijking van gezondheids- en gedragsresultaten met gonadectomie en seksueel intacte honden. Chris Zink DVM, PhD, DACVSMR, Mikel M. Delgado Doctoraat en Dr. Judith L. Stella
(3) Top Metgezel Anim Med. 2021 nov:45:100565. doi:10.1016/j.tcam.2021. 100565. EPUB 2021 28 juli. Herstel van reproductieve hormoonconcentraties bij een mannelijke gecastreerde hond verbetert de gezondheid: een casestudy
(4) Gagliano-Jucá T, Basaria S. Testosterontherapie met subcutane injecties: een veilige, praktische en redelijke optie. J Clin Endocrinol Metab. 2022Nov1; 107(11):30893098.