Je zou kunnen zeggen dat Ona, een punky 12-jarige Yorkshire Terrier, door de jaren heen heeft genoten van een behoorlijk heldere en luchtige levensstijl terwijl hij geniet van de zon in Zuid-Californië. Veel stranddagen, een comfortabel warm bed en een grote stapel knuffels. Wat wil ze nog meer? Nou, wat blijkt, ze wil rennen!
Bijna 50 races en tellen
Met een gewicht van slechts 6 pond en slechts 6 centimeter van de grond, is Ona een doorgewinterde langeafstandsracer. In de afgelopen zes jaar heeft ze bijna 50, 5 km gelopen met een gemiddeld tempo van iets meer dan 8 minuten. Zoals het adagium luidt: “Beoordeel een boek niet op zijn omslag.” Deze hond kan rennen!
“Ik begon te wandelen met Ona nadat ze 3 werd en ze vond het geweldig”, zegt Ona’s vader, California Highway Patrolman Jeff Jones. “Ze had altijd zoveel energie.”
Als ervaren langeafstandsloper besloot Jeff hen beiden in te schrijven voor hun eerste race samen op de Homeward Bound 5k run in 2016.
“We hadden in het verleden al verschillende lange wandelingen gedaan, maar ik wist niet hoe ze het zou doen om lange afstanden te lopen.”
Toen ze halverwege waren, vertelde Jeff me dat hij stopte en Ona een snelle waterpauze aanbood. “Ze weigerde en wilde gewoon blijven rennen”, voegde hij eraan toe. “Mensen riepen ‘die hond verdient een medaille’ terwijl we voorbij renden.”
Kort daarna schreef het duo zich in voor nog een aantal races en zo begon Ona’s loopreis. “Zelfs tijdens de pandemie hebben we 19 virtuele races gereden”, zegt Jeff. “Niets zou Ona ervan weerhouden om te rennen!”
Records breken
Afgelopen december vergezelde ik hen op een vroege ochtend voor hun 41e race op de kerstman met kerstthema voor een Cause 5k-run. Uitgedost in een warme kersthalsgang, met kleine groene hondenbotjes en gestreepte zuurstokken, keek Ona op naar haar vader tussen de menigte hardlopers die boven haar uittorenden. Met een paar kwispelen van haar kleine staartje gaf ze aan dat ze klaar was om te gaan.
Bij het geluid van de zoemer sprintte Ona uit het starthek en trok uit alle macht aan haar riem, hield haar hoofd naar voren en concentreerde zich op het pad dat voor haar lag. “Ze vindt het heerlijk om voor me uit te rennen, dus ik zit haar eigenlijk de hele tijd achterna”, zegt Jeff.
Een vastberaden Ona ging mee, niet onder de indruk van de juichende toeschouwers of andere honden op haar pad. “Ze is gewoon zo vlijmscherp als ze rent”, vertelt Jeff trots.
Ze kwamen niet alleen over de finish en braken hun all-time record op 24 minuten en 45 seconden, maar haalden ook het podium met een eerste plaats in Jeff’s leeftijdscategorie. “Hoe ouder ze wordt, hoe sneller ze loopt”, fluisterde Jeff in mijn oor toen ze hun eervolle medailles in ontvangst namen.
Er is een klein houten rek aan Jeff’s slaapkamermuur met 45 lintmedailles: een eerbetoon aan hun hardloopavonturen samen door de jaren heen.
“We hebben binnenkort een groter rek nodig”, vertelt Jeff me grinnikend.