Voor sommigen is het verliezen van een huisdier als leven in een betekenisloze wereld.
Maar wat als het andersom is? Deze onvergetelijke hond deelt hetzelfde hartverscheurende verhaal.
Hachiko, de loyale Akita hond die 10 jaar na de dood van zijn meester op een treinstation in Japan op zijn meester wachtte, wordt dit jaar 100.
Deze trouwe hond heeft de harten van miljoenen mensen over de hele wereld geraakt, waar verschillende Hachi-geïnspireerde films kaskrakers werden.
Vanwege de lokale en wereldwijde impact van deze Akita-hond, werd in 1934 een bronzen standbeeld gebouwd op het Shibuya-treinstation in Tokio en later opnieuw gemaakt in 1948.
Japanse schoolkinderen krijgen ook les over Hachiko’s verhaal als een voorbeeld van loyaliteit en toewijding.
Professor Christine Yano van de Universiteit van Hawaï zei in een BBC interview dat Hachi de “ideale Japanse burger” met zijn “loyaal, betrouwbaar, gehoorzaam” persoonlijkheid aan zijn meester.
Het hartverwarmende verhaal van Hachiko
Het begon allemaal toen Hidesaburo Ueno, een bekende landbouwprofessor en hondenliefhebber, zijn student vroeg om een Akita-puppy voor hem te vinden.
En in hetzelfde jaar dat Hachiko werd geboren (november 1923, stad Odate in de prefectuur Akita), adopteerde Ueno de Akita-pup en verwelkomde hem in zijn residentie in het Shibuya-district.
Hij gaf de pup de naam Hachi (wat 8 betekent in het Japans) terwijl zijn studenten de eretitel toevoegden Ko.
In de ochtend gaat Ueno naar het treinstation om te werken, waar zijn 3 honden – waaronder Hachiko – hem vergezellen en daar later op de avond op hem wachten.
Maar op een tragische dag stierf Ueno als gevolg van een hersenbloeding op 21 mei 1925.
Na slechts 16 maanden samen te hebben gewoond, toonde Hachiko onvergetelijke genegenheid en loyaliteit aan zijn meester.
Tijdens Ueno’s kielzog, de verwoeste Akita hond “kroop onder de kist en weigerde te bewegen“, aldus Hachiko’s biograaf professor Mayumi Itoh.
Maanden later verbleef Hachiko bij de ene familie na de andere.
Gelukkig kwam Hachi uiteindelijk bij Ueno’s tuinman Kikusaburo Kobayashi terecht in dezelfde woning waar zijn meester woonde.
Hachiko begon toen de herinneringen te herbeleven die het had met zijn meester – elke dag naar het treinstation gaan, regen of zonneschijn.
“’s Avonds stond Hachi op vier poten bij de ticketgate en keek elke passagier aan alsof hij iemand zocht“, stelt prof. Itoh.
Hachiko’s dagelijkse uitstapjes naar het station waren niet altijd rozengeur en maneschijn.
Sommige passagiers zagen de Akita-hond als hinderlijk en kleine kinderen gooiden water naar de eenzame hond.
Maar in oktober 1932 kreeg Hachiko landelijke aandacht toen het in de krant stond Tokio Asahi Shimbun.
Het Shibuya-treinstation ontving toen veel voedseldonaties voor Hachiko en bracht een toestroom van toeristen om de trouwe hond te zien.
’s Werelds meest loyale hond stierf uiteindelijk op 8 maart 1935, wat de krantenkoppen haalde in lokale en nationale kranten.
Zelfs monniken boden gebeden aan voor Hachi, en opmerkelijke mensen gaven ook lofredes tijdens de begrafenis van de hond.
Hachiko: De tijdloze hondenheld
Elk jaar op 8 april houdt het Shibuya-treinstation een herdenkingsdienst voor Hachiko, waar het standbeeld wordt overladen met decoraties en geschenken.
De trouwe Akita-hondenberg is ook te zien in het National Museum of Nature and Science in Tokio.
Naast het Shibuya-treinstation bevinden Hachiko’s standbeelden zich ook in Odate, Hisai (de geboorteplaats van Ueno) en de Universiteit van Tokio.
Het standbeeld van de trouwe hond staat ook in Rhode Island, waar de filmlocatie van de Amerikaanse verfilming uit 2009, Hachi: Het verhaal van een hond, waarin Richard Gere speelde.
De Japanse regering wees het Akita-hondenras in 1931 ook aan als een nationaal icoon.
Een grote Japanse hond, de Akita is een van de oudste en meest populaire rassen van Japan die ooit werden getraind om te jagen dieren zoals wilde zwijnen en elanden.
GERELATEERDE LECTUUR: